«Εμείς που ζήσαμε τη λαίλαπα του πολέμου. Είδαμε τον χίτη να τραβολογά βάναυσα πατέρα, αδελφό, γείτονα, να τους κολλά στον τοίχο και να πεθαίνουνε στα μάτια μας μπροστά, στις φυλακές, στα ξερονήσια. Φάγαμε τον Εμφύλιο, την πολιτική προσφυγιά, τη βία και νοθεία εκλογών. Αντικρίσαμε το απόσπασμα, ράναμε με γαρίφαλα τους τάφους των Μπελογιάννη, Πλουμπίδη και Λαμπράκη. Είδαμε τον ξενιτεμό του ανθρώπου μας στα σκλαβοπάζαρα της Γερμανίας και του Καναδά, στο στόχαστρο της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Νιώσαμε στο πετσί μας την αδικία, την καταπίεση και τον εξευτελισμό από στυγνούς εργοδότες. Εμείς, "μιάσματα" και "παρακατιανοί", που ξημερωνόμαστε στην ξώπορτα του εργοστασίου απεργώντας...