«Αχ τι βαρύ που ήταν να το στορήσω (...) τόσο πικρό, που λίγο πιο 'ναι ο χάρος (...) Εδώ σκουξιές και στεναγμοί και θρήνοι στον άναστρον αγέρα αχολογούσαν, που απ' την αρχή τα κλάματα με πήραν. Γλώσσες λογής λογής, βαριές βλαστήμιες, ουρλιάγματα θυμού και λόγια πόνου, δαρμοί χεριών κι αχνές φωνές ή γαύρες, σηκώσαν χλαλοή που αιώνια γύρα στον άχρονο, μουντό σβουρίζει αγέρα (...) Ω Μούσες, νου τρανέ, βοηθάτε τώρα! Ω λογισμέ που χάραξες ό,τι είδα, εδώ θα δείξεις πια την αρχοντιά σου!» (Δάντη «Κόλαση», μετάφραση Νίκος Καζαντζάκης) Εφιαλτικοί μεσαιωνικοί χρόνοι. Επεκτατικοί πόλεμοι και εμφύλιοι, που έσπερναν «σύμμαχοι» των κατακτημένων. Ποταμοί αδικοχαμένου αίματος. Δολοπλοκίες. «Ιεροεξεταστές»....