Οι τέσσερις νεκροί εργάτες, που προστέθηκαν αυτή τη βδομάδα στη λίστα των θυμάτων από τα εργοδοτικά εγκλήματα, επιβεβαιώνουν για μια ακόμη φορά ότι ο πόλεμος που διεξάγεται καθημερινά στους τόπους δουλιάς είναι ταξικός και ανειρήνευτος. Το ξεκλήρισμα και το σακάτεμα εργαζομένων, τα λεγόμενα εργατικά «ατυχήματα», δεν είναι απόρροια της «κακιάς της ώρας», ούτε τυχαία συμβάντα. Εχουν αιτία πολιτική. Και το νήμα κάθε τέτοιου εγκλήματος οδηγεί αναπόφευκτα στη βασική αντίθεση μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, την αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία: Από τη μια ο εργάτης που πασχίζει για το μεροκάματο, από την άλλη η εργοδοσία που επιδιώκει τη μεγιστοποίηση των κερδών της με κάθε τρόπο...