-- Στην αφομοίωση των μελών της ΚΝΕ. Στο αν καταφέρνουμε όλα τα μέλη της ΚΝΕ να γίνονται μέλη του Κόμματος, στόχος φιλόδοξος, απαιτητικός και αναγκαίος.
-- Στο πώς προχωράει το σχέδιο οικοδόμησης που διαμορφώνουν τα όργανα της ΚΝΕ.
-- Στο πώς «απλώνει» και ακουμπάει ακόμα περισσότερους νέους και νέες εργατικής - λαϊκής καταγωγής η παρέμβαση της ΚΝΕ, πώς φτάνει σε περισσότερους καθημερινά η φωνή του ΚΚΕ.
-- Στο πώς καταφέρνουμε το δυναμικό της ΚΝΕ να είναι αξιόμαχο στην καθημερινή, σύνθετη ιδεολογικοπολιτική διαπάλη που αναπτύσσεται στους χώρους νεολαίας, είτε μιλάμε για ένα σχολείο είτε για ένα ΙΕΚ είτε το χώρο δουλειάς ή το πανεπιστημιακό τμήμα. Πώς διαμορφώνει το δυναμικό της ΚΝΕ κριτήριο, που σημαίνει όχι απλά να ξέρουμε «τι τρέχει στην επικαιρότητα» αλλά να μπορούμε να το ερμηνεύουμε, να έχουμε απαντήσεις στα «γιατί» και τα «πώς», το ποια συμφέροντα τροφοδοτούν τη μία ή την άλλη τάση ή εξέλιξη, να τεκμηριώνουμε και να προβάλλουμε το τι σημαίνει σε κάθε φάση αγωνιστική στάση απέναντι στις εξελίξεις για έναν νέο.
Από το προηγούμενο Συνέδριο έχουμε μετρήσει ορισμένα βήματα στην αύξηση της κυκλοφορίας του «Ριζοσπάστη» και του «Οδηγητή». Ωστόσο δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι στην ΚΝΕ αντικειμενικά κάθε προσπάθεια πρέπει να επαναφέρεται λόγω της συχνής ανανέωσης του δυναμικού της. Αρα το πώς διαμορφώνεται η καθημερινή σχέση του μέλους της ΚΝΕ με τον «Ριζοσπάστη», το πώς ιδιαίτερα το νέο μέλος της ΚΝΕ εκπαιδεύεται στην αξιοποίηση του «Ριζοσπάστη» και του «Οδηγητή» στον χώρο που παρεμβαίνει είναι από τα πρώτα που απασχολούν τα όργανα. Για να κατοχυρώνεται στην πράξη ο ρόλος του Κομματικού Τύπου ως συλλογικού οργανωτή, καθοδηγητή, διαφωτιστή.
Η αύξηση της διακίνησης του «Ριζοσπάστη» και του «Οδηγητή», η καθημερινή μελέτη τους και η μάχη για τη διάδοσή τους είναι ένα σοβαρό πολιτικό καθήκον άμεσα συνδεδεμένο με την οργανωτική και πολιτική ισχυροποίηση της ΚΝΕ. Αφορά την ικανότητά μας να πείθουμε, να κινητοποιούμε νέους και νέες ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, να φωτίζουμε τις αιτίες των αδιεξόδων που ζει ένας νέος σήμερα, να γινόμαστε πιο εύστοχοι στην αποκάλυψη του μόνου ελπιδοφόρου και ρεαλιστικού δρόμου που υπάρχει σήμερα για την πλειοψηφία της νεολαίας, αυτόν της οργάνωσης, της συλλογικής διεκδίκησης με στόχο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού και της νεολαίας, σε αντιπαράθεση με όλες τις δυνάμεις του συστήματος, με όποια μάσκα κι αν εμφανίζονται.
Κι εδώ πρέπει να σκεφτούμε:
Θα μπορούσε να «προστατευτεί» ένα μεγάλο τμήμα νεολαίας από τις αυταπάτες και τις ψεύτικες προσδοκίες που καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν ακόμα γίνει κυβέρνηση και κατά το 4χρονο της διακυβέρνησής του χωρίς τη δουλειά τεκμηριωμένης αποκάλυψης της ταξικής - αντιλαϊκής πολιτικής του;
Θα μπορούσαμε να κινητοποιήσουμε νέους και νέες ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, ενάντια στην επικίνδυνη πολιτική της κυβέρνησης αν δεν είχαμε δώσει όλα τα προηγούμενα χρόνια τη μάχη για την ανάδειξη του δολοφονικού χαρακτήρα του ΝΑΤΟ, για την ανάδειξη της πραγματικής - ταξικής ουσίας της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης της Ελλάδας», δηλαδή της στρατηγικής του κεφαλαίου, της κυβέρνησης και των κομμάτων; Κι εδώ η αρθρογραφία του «Ριζοσπάστη» και του «Οδηγητή», το πώς αξιοποιείται, συζητιέται και δένει με τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες του Κόμματος και της ΚΝΕ είναι καθοριστικής σημασίας για να αντιμετωπίσουμε τόσο την αντικειμενική άγνοια που υπάρχει όσο και την αναβαθμισμένη προσπάθεια της αστικής τάξης και της κυβέρνησης να παρουσιάζουν τα κοράκια του πολέμου σαν περιστέρια της ειρήνης.
Θα μπορούσαμε να πρωτοστατούμε στις κινητοποιήσεις της νεολαίας για τα μορφωτικά της δικαιώματα αν δεν αποκαλύπταμε τη στόχευση της πολιτικής της κυβέρνησης, την ουσία των αλλαγών σε σχολεία, πανεπιστήμια και ΤΕΙ μέσα από τις αναλύσεις, τις επεξεργασίες μας και την αρθρογραφία στον «Ριζοσπάστη» και τον «Οδηγητή»; Η απάντηση είναι σαφώς αρνητική. Αυτό άλλωστε αναγνωρίζεται και από τους ίδιους τους μαθητές και τους φοιτητές, που βλέπουν στον «Οδηγητή» και τον «Ριζοσπάστη» όχι μόνο ένα μέσο προβολής των δίκαιων διεκδικήσεων και των προβλημάτων τους αλλά και έναν πολύτιμο συμπαραστάτη στον αγώνα τους. Γι' αυτό σε πολλά σχολεία μετά τις πρόσφατες μαθητικές κινητοποιήσεις πολλοί μαθητές ζήτησαν τον «Οδηγητή», αναγνωρίζοντας τον πρωτοπόρο ρόλο των μελών της ΚΝΕ στην ανάπτυξη αγώνων.
Σε μία περίοδο που η κυβέρνηση επιχειρεί να παρουσιάσει το κουρέλι της αντιλαϊκής της πολιτικής σαν «την τελευταία λέξη της μόδας» κρινόμαστε στο πώς αναδεικνύουμε ότι ο καβγάς ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ είναι και αποπροσανατολιστικός και βολικός τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τη ΝΔ. Η νέα προσπάθεια να εγκλωβιστεί η νεολαία σε δίπολα απαιτεί να αποκαλύπτουμε την πραγματική ουσία της πολιτικής τους, τεκμηριωμένα για κάθε ζήτημα να αναδεικνύουμε ότι και οι δύο βρίσκονται από την ίδια μεριά, υπηρετούν με μοιρασμένους ρόλους τη στρατηγική του κεφαλαίου και ασφαλώς να αξιοποιούμε και την πείρα, παλιότερη και πιο πρόσφατη.
Το γεγονός ότι η ατζέντα της καθημερινής αντιπαράθεσης αλλάζει με πολύ γρήγορους ρυθμούς, όπως και ότι κυριαρχούν τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ ως πηγή «ενημέρωσης» για τη νεολαία, όχι μόνο δεν αναιρεί αλλά ενισχύει την ανάγκη να ελέγχουμε, να κρίνουμε και να εμπλουτίζουμε όλα τα καθοδηγητικά μέτρα για την καθημερινή επαφή με τον «Ριζοσπάστη». Γιατί η πιο επεξεργασμένη προβολή στη νεολαία της πολιτικής και των εκτιμήσεων του Κόμματος, η πιο διεισδυτική διαφώτιση και ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση δεν μπορεί να υπηρετηθεί χωρίς το «ξεκοκάλισμα» της εφημερίδας πρώτα και κύρια από τα στελέχη. Μπορεί όλα τα σφυριά του αντιπάλου να βαράνε στην υποταγή, στην αποθέωση του συστήματος της εκμετάλλευσης, στην παρουσίαση της ταξικής πάλης - στην «καλύτερη» των περιπτώσεων - ως μίας ανάμνησης του παρελθόντος, στον ραφιναρισμένο ή πιο χοντροκομμένο αντικομμουνισμό αλλά η δική μας παρέμβαση μπορεί να δημιουργεί ρήγματα, να αδρανοποιεί την αστική προπαγάνδα σε χώρους και τμήματα νεολαίας, να βοηθά στο να μετριούνται βήματα στην οργάνωση, στη συλλογική διεκδίκηση, στο κέρδισμα νέων με την πολιτική του ΚΚΕ. Κριτήριο για το αν όλα τα δικά μας σφυριά βαράνε στον ίδιο στόχο, για την ενιαία δράση και την προώθηση των στόχων μας, αποτελεί το πόσοι ρίχνονται στη «μάχη» με τα καλύτερα και πιο σύγχρονα «μέσα» και αυτό υπηρετείται βασικά από την καθημερινή μελέτη του «Ριζοσπάστη». Ο «Ριζοσπάστης» είναι ο καθημερινός καθοδηγητής, το όργανο της Κεντρικής Επιτροπής. Είναι παράλληλα η δική μας ατζέντα, οι εξελίξεις που δεν μπορεί να προβληθούν αλλού, οι προσπάθειες για την ανάπτυξη αγώνων, η συλλογική σκέψη και εμπειρία που δίνει απαντήσεις και εφόδια, η αλήθεια από τη σκοπιά των «από κάτω», κόντρα στην αποσπασματικότητα και τη σύγχυση που καλλιεργεί η αστική προπαγάνδα.
Είναι πολύτιμη, θετική η πείρα που έχουν αποκτήσει πολλές Οργανώσεις της ΚΝΕ για το πώς μετρήθηκαν βήματα σε αυτήν την κατεύθυνση. Με την εγγραφή συνδρομητών στην εφημερίδα, την αναλυτική συζήτηση στα όργανα για την αξία του Κομματικού Τύπου αξιοποιώντας ιστορικά αλλά και σύγχρονα παραδείγματα, τον πιο συχνό και ολοκληρωμένο έλεγχο για το πώς θα αποκτήσει ο «Ριζοσπάστης» περισσότερους αναγνώστες σε κάθε χώρο, το πώς ο «Ριζοσπάστης» και ο «Οδηγητής» θα αποτελούν ζωντανό στοιχείο του σχεδιασμού της παρέμβασης. Η αύξηση της διακίνησης του «Ριζοσπάστη» και του «Οδηγητή» έρχεται με το ανέβασμα της συλλογικής ευθύνης από τα όργανα της ΚΝΕ, από το ανέβασμα της ξεχωριστής ευθύνης των στελεχών στη μελέτη του «Ριζοσπάστη» και του «Οδηγητή», στη διαρκή ανησυχία κάθε στελέχους για το πώς μπορεί η εφημερίδα να αξιοποιηθεί στο χώρο που δρα ή καθοδηγεί.
Η προσπάθεια για την άνοδο της διακίνησης του «Οδηγητή» σχετίζεται και ενισχύεται από την προσπάθεια για τη βελτίωση του περιεχομένου του «Οδηγητή», ως οργάνου του ΚΣ, την ικανότητα να εκλαϊκεύει την πολιτική του Κόμματος στους νέους και τις νέες. Με βάση αυτό πρέπει να κρίνεται και η Συντακτική Επιτροπή του «Οδηγητή». Πριν από λίγες μέρες ολοκληρώθηκε η διακίνηση του «Οδηγητή» με τις Θέσεις του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ για το 12ο Συνέδριο. Καταφέραμε να φτάσουμε σε χιλιάδες μαθητές, φοιτητές, νέους εργαζόμενους και σπουδαστές της κατάρτισης, με καλό σχέδιο ανά σύντροφο, με εξορμήσεις σε εκατοντάδες χώρους μόρφωσης και δουλειάς. Αυτή η πείρα είναι οδηγός, απέδειξε ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της χαμηλής διακίνησης του «Οδηγητή», στοιχείο καθοριστικό για να ανταποκριθούμε στο βασικό καθήκον της ΚΝΕ που, όπως σημειώνεται στις Θέσεις του ΚΣ, είναι «να συναντηθούμε και να συνεπάρουμε χιλιάδες νέους και νέες, περισσότερους απ' ό,τι έχουμε καταφέρει ως τώρα, με όπλα τις πρωτοπόρες ιδέες και θέσεις μας, την πρωτοπόρα δράση για την οργάνωση της πάλης για ό,τι αφορά τη νέα γενιά».