ΗΠΑ και ΕΕ, με τις σύμμαχες κυβερνήσεις τους, κλιμακώνουν την ωμή επέμβασή τους στη Βενεζουέλα, για την ανατροπή της εκλεγμένης κυβέρνησης του σοσιαλδημοκράτη Προέδρου Νικολάς Μαδούρο. Κάθε μέρα της βδομάδας που έφυγε, ξεδίπλωσαν τις κινήσεις στήριξης της αντιδραστικής αντιπολίτευσης και αναγνώρισης του αυτοανακηρυγμένου ως «μεταβατικού προέδρου» από τις 23 Γενάρη Χουάν Γκουαϊδό, προέδρου της Βουλής, η οποία από το 2016 έχει καταργηθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο για λόγους ακυρότητας της εκλογής 4 μελών της, όπως και γιατί αρνούνταν να συζητήσει κυβερνητικές πρωτοβουλίες. Η ουσία αυτής της νέας επιχείρησης «αλλαγής καθεστώτος», που είναι συνέχεια του πραξικοπήματος το 2002 εναντίον του προκατόχου του Ν. Μαδούρο, Ούγκο Τσάβες, και των βίαιων και πολύνεκρων συγκρούσεων το 2014 και 2017, όσο και αν παρουσιάζεται από τους ιμπεριαλιστές ως «ανθρωπιστική επιχείρηση για το λαό που υποφέρει» και για την «αποκατάσταση» δήθεν «της δημοκρατικής νομιμότητας», έχει έναν βασικό στόχο: Να πάρουν οι ΗΠΑ, η ΕΕ, οι σύμμαχοί τους και τα δικά τους μονοπώλια τον έλεγχο της χώρας με τον τεράστιο φυσικό πλούτο (5η σε αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο), ώστε να ανασχεθεί η δράση μονοπωλιακών ομίλων της Ρωσίας και της Κίνας κυρίως στην Ενέργεια, που έχουν τον πρώτο λόγο τα τελευταία 20 χρόνια.

Μέσα λοιπόν στη βδομάδα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ συνέχισε τις απειλές ακόμα και για χρήση στρατιωτικής βίας, με τον σύμβουλο Ασφαλείας Τζον Μπόλτον να αφήνει να φανεί σε συνέντευξή του σημείωση που αναφερόταν σε αποστολή 5.000 στρατιωτών στην Κολομβία, η αντιδραστική κυβέρνηση της οποίας είναι σταθερός σύμμαχός τους και ενισχύει διαρκώς τις σχέσεις της με το ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα, προχώρησε ουσιαστικά στην κλοπή της εταιρείας πετρελαίου «Citgo» στις ΗΠΑ (με τρία διυλιστήρια, αγωγούς και πρατήρια), που είναι θυγατρική της κρατικής Εταιρείας Πετρελαίου της Βενεζουέλας PDVSA. Δέσμευσε ενεργητικό κεφάλαιο 7 δισ. δολαρίων, ενώ τα έσοδά της δεν θα αποδίδονται στη νόμιμη κυβέρνηση του Προέδρου Μαδούρο, αλλά στη «μαριονέτα» τους τον Γκουαϊδό. Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας κατήγγειλε το γεγονός αυτό, που μπορεί να στερήσει από τη χώρα πόρους ύψους 11 δισ. δολαρίων τα επόμενα χρόνια.

Επίσης ο Πρόεδρος - μαριονέτα, μέσα στη βδομάδα, όρισε εκπροσώπους του ως δήθεν «πρέσβεις» στις ΗΠΑ και μερικές ακόμα χώρες της Λατινικής Αμερικής που τον αναγνωρίζουν. Ξεχωρίζουν φυντάνια της αντιπολίτευσης, με πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλες τις βίαιες προσπάθειες αποσταθεροποίησης τα προηγούμενα χρόνια, όπως ο Χούλιο Μπόρχες και ο Κάρλος Βέκιο, που έχουν διαφύγει στις ΗΠΑ.

Πάντως, η έκκληση του Γκουαϊδό, με επιστολή του στον γγ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, για αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Βενεζουέλα, απαντήθηκε με τις επισημάνσεις ότι «πρέπει να συμφωνήσει η νόμιμη κυβέρνηση» και επίσης ότι «η αναγνώριση κυβερνήσεων δεν είναι αρμοδιότητα του γγ του ΟΗΕ αλλά των κρατών - μελών του».

Στις δυνάμεις που στηρίζουν την πραξικοπηματική ανατροπή του εκλεγμένου Προέδρου προστέθηκε μέσα στη βδομάδα και η «Σοσιαλιστική Διεθνής», με πρόεδρο τον Γιώργο Παπανδρέου και αντιπρόεδρο τον πρωθυπουργό της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ. Η Ισπανία, η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία πρωτοστάτησαν στο προκλητικό 8ήμερο τελεσίγραφο (που τυπικά λήγει το Σάββατο 2/2) προς τον Πρόεδρο Μαδούρο, ότι εάν δεν προκηρύξει εκλογές θα αναγνωρίσουν τον Γκουαϊδό.

Το Ευρωκοινοβούλιο, την Τετάρτη, με πρόταση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλιστών και των Φιλελευθέρων, προχώρησε σε κατάπτυστο ψήφισμα που εγκρίθηκε με 439 ψήφους υπέρ, 104 κατά και 88 αποχές, με το οποίο αναγνωρίζεται ως «μεταβατικός πρόεδρος» ο Γκουαϊδό. Το ψήφισμα αυτό κατήγγειλε και καταψήφισε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ.

Μετά το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη Βενεζουέλα, η ΕΕ και μαζί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με άλλη τακτική αλλά τον ίδιο στόχο, με απόφαση των υπουργών Εξωτερικών που συνεδρίασαν στη Ρουμανία (όπου την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο αναπληρωτής υπουργός Γ. Κατρούγκαλος), συμφώνησαν ομόφωνα να τεθεί η ΕΕ επικεφαλής μιας λεγόμενης «διεθνούς ομάδας επαφής» με συμμετοχή χωρών της Νότιας Αμερικής, ώστε να καταληχτούν «ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές». Η επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ, Φεντερίκα Μογκερίνι, είπε χαρακτηριστικά ότι «στόχος δεν είναι να ξεκινήσει ένας επίσημος διάλογος με τα εμπλεκόμενα μέρη, αλλά να υποστηριχθεί μια πολιτική δυναμική». Η διεθνής ομάδα θα προσπαθήσει πρώτα «να κατανοήσει καλύτερα την κατάσταση», δεύτερον «να προσεγγίσει τους εθνικούς παράγοντες, να προσδιορίσει τις προσδοκίες τους και την καλύτερη δυνατή πρόοδο» και, τέλος, «να συνοδεύσει την πολιτική μετάβαση». Είπε ακόμα ότι η ΕΕ δεν θα ακολουθήσει την απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου για αναγνώριση του Γκουαϊδό, γιατί «αυτό είναι αρμοδιότητα του κάθε κράτους - μέλους».

Το γεγονός αυτό ή η διαφοροποίηση κάποιων χωρών δεν αλλάζουν τον χαρακτήρα της παρέμβασης, όσο και αν επιχειρείται να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις. Αλλωστε, και η ΕΕ όπως και οι ΗΠΑ δεν αναγνωρίζει την εκλογή του Προέδρου Ν. Μαδούρο στις 20 Μάη του 2018 (που πήρε 67% με συμμετοχή 47%, αφού απείχαν βασικά κόμματα της αντιπολίτευσης) και γι' αυτό ζητούν και προεδρικές και βουλευτικές εκλογές, στηρίζοντας το αντίστοιχο αίτημα του Γκουαϊδό. Από την άλλη, ο Πρόεδρος Μαδούρο πολλές φόρες δήλωσε ότι είναι υπέρ του διαλόγου και της «συναίνεσης» με διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών, αλλά τονίζει ότι οι προεδρικές μπορούν να γίνουν όταν ολοκληρωθεί η θητεία του το 2025.

Τη στήριξή τους στην κυβέρνηση της Βενεζουέλας εξέφρασαν επίσης τις προηγούμενες μέρες η Ρωσία, το Ιράν (που εξέφρασαν διάθεση να παίξουν ρόλο διαμεσολαβητή) και η Τουρκία.

Η σκληρή αντιπαράθεση περιλαμβάνει και την προσπάθεια προσεταιρισμού του στρατού (που μέχρι τώρα στηρίζει την εκλεγμένη κυβέρνηση του Ν. Μαδούρο). Την Πέμπτη ανακοινώθηκε από το υπουργείο Εσωτερικών η σύλληψη τριών απόστρατων αξιωματικών, που βρέθηκαν με όπλα και δορυφορικά τηλέφωνα, οργάνωναν με τη λεγόμενη «Επιχείρηση Σύνταγμα» τη δολοφονία ανώτατων αξιωματικών και του ίδιου του Προέδρου Μαδούρο και ήταν υπό την καθοδήγηση του Χ. Μπόρχες και της CIA. Ο ένας, ο 54χρονος συνταγματάρχης ε.α. Οσβάλντο Γκαρσία Παλόμο, ήταν καταζητούμενος για τη συμμετοχή στην απόπειρα δολοφονίας του Προέδρου πέρσι τον Αύγουστο με μη επανδρωμένο αεροσκάφος. Πληροφορίες πάντως κάνουν λόγο για μετακίνηση στρατιωτικών δυνάμεων από την Κολομβία στα σύνορα με τη Βενεζουέλα και την παρουσία αμερικανικών αεροσκαφών στη χώρα.

Η συνέχεια αναμενόταν το Σάββατο με συγκεντρώσεις της αντιπολίτευσης αλλά και του κυβερνώντος κόμματος, που καλούσε τον λαό να τιμήσει την 20ή επέτειο από την άνοδο του Τσάβες στην κυβερνητική εξουσία στις 9 Φλεβάρη του 1999.

Σε αυτές τις συνθήκες, το ΚΚ Βενεζουέλας δίνει τη δική του μάχη ενάντια στην εξελισσόμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση, καλώντας στην πιο πλατιά λαϊκή, πατριωτική, αντιιμπεριαλιστική συμμαχία και ταυτόχρονα καλεί την κυβέρνηση να πάρει ουσιαστικά μέτρα κατά της καπιταλιστικής κρίσης, για την ουσιαστική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού με εξουδετέρωση των μαφιών και διεφθαρμένων, ώστε να ανακτηθούν η αγοραστική δύναμη του μισθού και η πρόσβαση στα απαραίτητα αγαθά και σε υπηρεσίες, όπου παρατηρούνται ελλείψεις.