Το πλοίο της ντροπής με τους 1.200 λαθρομετανάστες που προσάραξε ανοιχτά της Ζακύνθου, ήρθε να επιβεβαιώσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο όλα όσα για πάρα πολύ καιρό - ίσως και για χρόνια - συμβαίνουν στη χώρα μας σχετικά με αυτό το ζήτημα. Οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου Χρ. Πρωτόπαπα περί «επαναπροώθησης» όλων των λαθρομεταναστών του συγκεκριμένου πλοίου, χωρίς καν να εξαιρεθούν οι Αφγανοί πρόσφυγες πολέμου, είναι μεν απαράδεκτες και προκλητικές, απεικονίζουν ωστόσο την πραγματικότητα με απόλυτο ρεαλισμό. Ετσι αυτοί οι άνθρωποι, θύματα της ιμπεριαλιστικής δράσης στην πατρίδα τους, γίνονται άλλη μια φορά θύματα της πολιτικής της ελληνικής κυβέρνησης απέναντί τους.

Διότι δεν είναι μόνο οι 1.200 της Ζακύνθου που κινδυνεύουν να βρεθούν, χωρίς προηγουμένως να γίνει καμιά από τις τυπικές διαδικασίες που απαιτούνται, στα σύνορα και μετά ξανά στις πατρίδες τους απ' όπου έφυγαν για να σωθούν. Είναι εκατοντάδες, χιλιάδες ακόμη που κρατούνται στα Λιμεναρχεία πολλών περιοχών της χώρας μας και στέλνονται πίσω «πεσκέσι». Είναι τόσοι και τόσοι που δεν κατορθώνουν καν να φτάσουν στη χώρα μας, αφού το Λιμενικό -με άνωθεν εντολές- «σαρώνει» κυριολεκτικά τα χωρικά μας ύδατα. Οι διεθνείς συμβάσεις - και δε χρειάζονταν καν οι πρόσφατες δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου για να μας το υπενθυμίσουν - καταπατιούνται ασύστολα. Το ποσοστό πολιτικού ασύλου στη χώρα μας μετά βίας αγγίζει το 5% (το χαμηλότερο ολόκληρης της Ευρώπης). Η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, διαρκώς καταγγέλλει παρανομίες και παρατυπίες. Το ίδιο συμβαίνει κι από το Σύλλογο Αλλοδαπών Προσφύγων στην Ελλάδα. Κανείς δεν απαντά στις καταγγελίες, αφού κανείς ποτέ δεν μπαίνει καν στον κόπο να ακούσει. Ερχεται μόνο ο Χρ. Πρωτόπαπας προκλητικά να πει ότι «κανένας πολιτικός πρόσφυγας δεν εκδιώχθηκε ποτέ από τη χώρα μας»! Ντροπή και ψεύδος μεγάλο...

Για το πλοίο της Ζακύνθου με τους λαθρομετανάστες του, ωστόσο, πρέπει να γίνουν κάποιες ιδιαίτερες επισημάνσεις. Επάνω του βρέθηκαν κάμποσοι Αφγανοί. Οργανώσεις μιλούν σχεδόν για την απόλυτη πλειοψηφία τους. Οι άνθρωποι αυτοί, σύμφωνα με το διεθνές μεταναστευτικό νομικό πλαίσιο, θεωρούνται «πρόσφυγες πολέμου» που δικαιούνται να αναζητήσουν καταφύγιο στην πρώτη ασφαλή χώρα που θα πατήσουν το πόδι τους. Αυτό σημαίνει πως δικαιούνται αυτόματα πολιτικό άσυλο, χωρίς καν να γίνουν οι όποιες τυπικές διαδικασίες απαιτούνται, κάτι το οποίο εντέχνως η κυβέρνηση αποσιωπά. Από την άλλη, όμως, υπάρχει κι ένα «παραθυράκι» που έχει στα χέρια του το ελληνικό κράτος, καθώς οι χώροι των Λιμεναρχείων όλης της χώρας θεωρούνται «ουδέτερες ζώνες» και η απέλασή τους από εκεί (όπου, βέβαια, συνήθως κρατούνται) θεωρείται νόμιμη.

Οπως και να 'χει το πράγμα, όμως, ένα είναι βέβαιο: Το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης θα οξυνθεί πολύ περισσότερο στο άμεσο μέλλον, όπως και τα μέτρα της ΕΕ (άρα και της χώρας μας) θα γίνουν ακόμη πιο ασφυκτικά για τους κυνηγημένους. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν τίποτα άλλο παρά μόνο εμάς. Να τους αγκαλιάσουμε και να τους στηρίξουμε. Να απαιτήσουμε να εφαρμοστούν, επιτέλους, όλες οι διεθνείς συμβάσεις που ασύστολα και επί χρόνια καταπατούν οι κυβερνήσεις.