Την απαράδεκτη λογική της εξίσωσης της εγκληματικής δράσης της ναζιστικής Χρυσής Αυγής με τα θύματά της, απορρίπτοντας τον ισχυρισμό της άμυνας για τα θύματα, υιοθέτησε την Παρασκευή και το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, όπου εκδικάστηκε σε δεύτερο βαθμό (έφεση) η δολοφονική επίθεση μελών της Χρυσής Αυγής στις 7/11/2012, σε βάρος μελών της ΚΝΕ που μοίραζαν προκηρύξεις έξω από το ΕΠΑΛ Λαγκαδά και εργατών που έτρεξαν σε υποστήριξή τους.

Παρά την πρόταση της εισαγγελέα για αθώωση των τριών θυμάτων και ενώ από την ακροαματική διαδικασία αποκαλύφθηκε ότι οι δύο χρυσαυγίτες έδρασαν ως τάγμα εφόδου, με δολοφονικό οπλισμό, με χτυπήματα στοχευμένα και με εντολές από τον πολιτικό τους καθοδηγητή, το δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό της άμυνας για τα θύματα. Ετσι, μείωσε τις ποινές των χρυσαυγιτών και καταδίκασε τα δύο από τα τρία θύματα!

Συγκεκριμένα, καταδίκασε τα μέλη της Χρυσής Αυγής Τ. Διχταπανίδη και Ι. Παναγιωτίδη σε 9 και 15 μήνες φυλάκιση αντίστοιχα, για τις κατηγορίες της πρόκλησης επικίνδυνης σωματικής βλάβης και της οπλοχρησίας, χωρίς αναγνώριση ελαφρυντικών. Στη δίκη δεν παρέστη ο Παναγιωτίδης, ο οποίος είχε εξουσιοδοτήσει τον δικηγόρο του. Πρωτόδικα είχαν καταδικαστεί σε 21 μήνες φυλάκιση.

Από τα θύματα της επίθεσης, αθώωσε τον έναν και καταδίκασε σε 6 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή τους άλλους δύο.

Η ακροαματική διαδικασία εξελίχθηκε με την προκλητική παρουσία πολυπληθούς αστυνομικής δύναμης μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου και δυνάμεων των ΜΑΤ έξω από την αίθουσα.

Από το πρωί, δεκάδες εργάτες και φοιτητές, μέλη σωματείων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και φοιτητικών συλλόγων, πραγματοποίησαν συγκέντρωση συμπαράστασης στους απεργούς και τους σπουδαστές που χτυπήθηκαν άνανδρα από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής και καταδίκασαν την απαράδεκτη λογική των «δύο άκρων» που είχαν υιοθετήσει πρωτόδικα δικαστής και εισαγγελέας. Στη συνέχεια παρακολούθησαν μαζικά την ακροαματική διαδικασία.

Σπουδαστές και απεργοί εργάτες που βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη δολοφονική μανία των μελών της Χρυσής Αυγής παρουσίασαν στο δικαστήριο καρέ καρέ τα όσα έγιναν στις 7/11/2012.

Μέλη της ΚΝΕ πραγματοποιούσαν εξόρμηση έξω από το ΕΠΑΛ Λαγκαδά, καλώντας μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς να συμμετάσχουν στην 48ωρη πανελλαδική απεργία που βρισκόταν σε εξέλιξη και να βρεθούν στο πλευρό των απεργών του εργοστασίου της «Αγνό», που έδιναν τη μάχη της περιφρούρησης από τα χαράματα, σύμφωνα και με την απόφαση που είχε πάρει το 15μελές Μαθητικό Συμβούλιο του σχολείου. Παράλληλα, κόλλησαν στον γύρω χώρο αφίσες καταδίκης της εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής.

Ξαφνικά εμφανίστηκαν οι δύο χρυσαυγίτες, άρχισαν να βρίζουν τα μέλη της ΚΝΕ, να τους επιτίθενται με μπουνιές και να τους απειλούν ότι θα τους σκοτώσουν αν εμφανιστούν ξανά έξω από το σχολείο. Εσκισαν τις αφίσες και αποχώρησαν.

Σε βοήθεια των μελών της ΚΝΕ έσπευσαν απεργοί εργάτες από την «Αγνό». Μίλησαν με τους νεολαίους, αλλά και με τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και τους περίοικους, οι οποίοι είχαν δει την επίθεση σε βάρος των μελών της ΚΝΕ και έτρεξαν έξω από το σχολείο.

Εκείνη τη στιγμή επέστρεψαν οι χρυσαυγίτες, κατέβηκαν από το αυτοκίνητο, άφησαν ανοιχτές τις πόρτες του και επιτέθηκαν με δολοφονικές διαθέσεις εναντίον τους, χτυπώντας τους με ρόπαλα στα πόδια και στο κεφάλι. Οι εργαζόμενοι κατάφεραν και τους πήραν τα ρόπαλα, δύο ξύλινα και ένα μηχανικό. Πριν τραπούν σε φυγή, ο ένας χρυσαυγίτης επιχείρησε να επιτεθεί και με στιλέτο, όμως του σφύριξε ο άλλος και τράπηκαν σε φυγή.

Για το πώς βρέθηκαν εκεί, ο Διχταπανίδης ανέφερε ότι του τηλεφώνησε ο Γραμματέας της Τοπικής Οργάνωσης της Χρυσής Αυγής Γ. Ευσταθίου, ο οποίος ήταν παρών στη χτεσινή δίκη, και του είπε να πάει στο ΕΠΑΛ. Εκεί συναντήθηκε με τον Παναγιωτίδη. Βέβαια παρουσίασε αντεστραμμένα τα γεγονότα, ισχυριζόμενος ότι ούτε έβρισε ούτε έδειρε, παρά μόνο κατέβασε τις αφίσες που τον ενοχλούσαν, επικαλούμενος ότι απαγορεύεται η αφισοκόλληση. Βέβαια, όταν η εισαγγελέας τον ρώτησε με ποια ιδιότητα ανέλαβε την αρμοδιότητα που έχει η αστυνομία, δεν απάντησε.

Παραδέχτηκε ότι επέστρεψε και πάλι, μετά από εντολή από τον πολιτικό του καθοδηγητή, όμως αμφισβήτησε ότι είχε τα ρόπαλα και ότι επιτέθηκε με τα φονικά αυτά όπλα. Προσπάθησε να εμφανιστεί ως θύμα και μάλιστα ισχυρίστηκε ότι έπεσε κάτω από τα χτυπήματα και τον σήκωσε ο διευθυντής του σχολείου, που έτρεξε να τον βοηθήσει.

Ομως, λίγο πριν, ο ίδιος ο διευθυντής στην κατάθεσή του είχε πει πως παρακολουθούσε τα γεγονότα από μακριά, δεν βγήκε έξω από το σχολείο και μόνο μέλημά του ήταν να κρατήσει μακριά τους μαθητές.

Σε ό,τι αφορά τα χτυπήματα στα πόδια και τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που έφεραν τα θύματα της επίθεσής του, είπε ότι «μπορεί να χτυπήθηκαν μεταξύ τους»!

Καμία σοβαρή απάντηση δεν έδωσε επίσης για το γεγονός ότι εξαφανίστηκε για 48 ώρες και, ενώ - όπως ισχυρίστηκε - ήταν χτυπημένος και ο ίδιος, δεν πήγε σε κανένα Κέντρο Υγείας ή νοσοκομείο για τις πρώτες βοήθειες, ούτε καν στο σπίτι του, αλλά εμφανίστηκε μέρες μετά μέσω του δικηγόρου του, προσκομίζοντας μια ιατροδικαστική έκθεση που συντάχθηκε δυο μέρες μετά τα γεγονότα, στις 9 Νοέμβρη.

Σε αντίθεση με αυτόν που κρύφτηκε, το ένα θύμα της επίθεσης, που χτες καταδικάστηκε, οδηγήθηκε αμέσως στο Κέντρο Υγείας του Λαγκαδά, το άλλο θύμα, που επίσης καταδικάστηκε, μεταφέρθηκε με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, και το τρίτο συνέλεξε τα φονικά όργανα και τα κατέθεσε στην αστυνομία, όπου και ευθύς αμέσως υποβλήθηκαν οι μηνύσεις εναντίον των μελών της Χρυσής Αυγής.