Στην εκδήλωση παρεμβάσεις έγιναν από τον Βαγγέλη Σίμο, δήμαρχο Πετρούπολης και εκ νέου υποψήφιο με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», τον Νίκο Ζαπάντη, υποψήφιο δήμαρχο Φυλής με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», τον Θοδωρή Χαμαλίδη, πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων στο δήμο Φυλής, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΔΣΝΑ, τον Λευτέρη Νικολάου, υποψήφιο ευρωβουλευτή με το ΚΚΕ, τον Φραγκίσκο Κουτελιέρη, υποψήφιο περιφερειακό σύμβουλο Αττικής, καθηγητή του Πανεπιστημίου Πάτρας, και την Αγγελική Παπαδάτου, υποψήφια περιφερειακή σύμβουλο Δ. Αττικής και καρδιολόγο.

Ο Β. Σίμος αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες που πήρε η δημοτική αρχή Πετρούπολης, όπως η κινητοποίηση στο ΧΥΤΑ Φυλής, με συμβολικό αποκλεισμό του (21 Ιούνη 2017), η συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 24 Οκτώβρη 2017 για να ενημερωθεί ο λαός για τις εξελίξεις με το Λατομείο Μουσαμά, η κινητοποίηση του δήμου στο υπουργείο Περιβάλλοντος (18 Δεκέμβρη 2017). Επίσης η συμμετοχή σε συγκεντρώσεις και πορείες σωματείων και φορέων της Δυτικής Αθήνας. Αναφέρθηκε στις παρεμβάσεις της δημοτικής αρχής στην Περιφερειακή Ενωση Δήμων Αττικής και στην ΚΕΔΕ, ζητώντας από τις άλλες δυνάμεις να πάρουν θέση. Σημείωσε ότι «το γεγονός ότι εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο η διαδικασία για την επιλογή του Λατομείου Μουσαμά έχει "παγώσει", αναμφισβήτητα οφείλεται στην ισχυρή εναντίωση όλων μας, η οποία πρέπει να συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση, καθώς το θέμα είναι κρίσιμο και οι αποφάσεις που πρόκειται να ληφθούν καίριες για τη ζωή των κατοίκων της Πετρούπολης».

Ο Ν. Ζαπάντης μίλησε για την αφόρητη κατάσταση που βιώνουν οι δημότες της Φυλής, μια κατάσταση που πηγαίνει απ' το κακό στο χειρότερο, καθώς μεγαλώνει ο όγκος των σκουπιδιών που συσσωρεύονται. «Μαζί με αυτά πληθαίνουν και οι τοξικοί ρύποι, που εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα, καθώς και τα επικίνδυνα στραγγίσματα που ρυπαίνουν υπόγεια και επιφανειακά νερά, μαζί και το έδαφος». Οπως είπε, «μπορεί να περισσεύουν τώρα τα λόγια συμπάθειας προς τον εργατόκοσμο της Φυλής και του Θριάσιου, οι όρκοι και οι υποσχέσεις για κλείσιμο της χωματερής και αναβάθμιση της ευρύτερης περιοχής. Αλλά μόνο τα λόγια. Γιατί από την άλλη μεριά περισσεύουν και οι σχεδιασμοί και οι πράξεις εναντίον μας». Επισήμανε ότι η πάλη του λαού ενάντια σε αυτόν τον αντιδραστικό σχεδιασμό θα είναι πιο αποτελεσματική όσο πιο ισχυρό είναι το ΚΚΕ και η «Λαϊκή Συσπείρωση».

Ο Θ. Χαμαλίδης αναφέρθηκε στα δεκάδες εργατικά «ατυχήματα», με θύματα εργαζομένους στους ΟΤΑ, και τόνισε ότι «ατυχήματα δημιουργεί πλέον και ο υπερκορεσμένος χώρος που καταλαμβάνει η χωματερή. Δεν είναι δυνατόν σήμερα να θάβονται σκουπίδια πάνω σε τελειωμένα κύτταρα που έχουν σφραγιστεί σε αναμονή της περιβαλλοντικής τους αποκατάστασης... Ατυχήματα δημιουργούνται όταν δεν γίνεται η κατάλληλη εναπόθεση και διάστρωση, γι' αυτό το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουμε τις καταρρεύσεις πρανών, με τους κινδύνους ατυχημάτων προς τους εργαζόμενους οδηγούς και χειριστές των μηχανημάτων να είναι άμεσοι. (...) Την πάλη μας αυτή για την αποφυγή των εργατικών ατυχημάτων, για την καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας μας, την άμεση απομάκρυνση της χωματερής από την περιοχή της Δυτικής Αττικής, δεν την ξεχωρίζουμε από τον συνεχή αγώνα μας για τη συνολική ανατροπή της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής».

Ο Λ. Νικολάου έφερε πληθώρα παραδειγμάτων από την ΕΕ, που αποδεικνύουν ότι η κατάσταση στην Αττική και την Ελλάδα δεν είναι εξαίρεση, όπως από την Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία, όπου επεκτάθηκαν (όπως στη Φυλή) χώροι υγειονομικής ταφής για τα οικιακά απόβλητα στο λάκκο ενός ακόμα λειτουργικού λατομείου (όπως στην Πετρούπολη)... Οπως είπε, εφόδιο στην ανυποχώρητη πάλη ενάντια στην πολιτική αυτή της ΕΕ, για να κλείσει μια και καλή η Φυλή και να μην ανοίξει ποτέ το Γραμματικό, «είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ και της "Λαϊκής Συσπείρωσης" σε όλες τις κάλπες, παντού. Με το πιο δυνατό ΝΑΙ στο ΚΚΕ και το πιο δυνατό ΟΧΙ στην ΕΕ και στα επικίνδυνα σχέδια αυτής, των κυβερνήσεων και όλων των αστικών κομμάτων...».

Ο Φρ. Κουτελιέρης ανέδειξε ότι η αρχή της ΕΕ «ο ρυπαίνων πληρώνει» είναι φιλομονοπωλιακή ρύθμιση, ενώ εδραιώνει και την αντίληψη ότι ο άνθρωπος μπορεί να επεμβαίνει ελεύθερα στο περιβάλλον, αρκεί να πληρώνει γι' αυτό. Ανέδειξε επίσης ότι δεν υπάρχει καμιά ιδιαίτερη αναφορά στους εργαζόμενους στις ρυπαίνουσες εταιρείες, οι οποίοι προφανώς εκτίθενται σε μεγαλύτερους και σοβαρότερους κινδύνους από την υπόλοιπη κοινωνία. Σημείωσε ότι τελικά, «το κριτήριο για την εφαρμογή της είναι το κέρδος και όχι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις». Τόνισε ότι «πρέπει να παλέψουμε για να ανατραπεί η αντίληψη πως το περιβάλλον δεν είναι τίποτα παραπάνω, παρά η πηγή άντλησης και καταλήστευσης φυσικών πόρων, ο φυσικός χώρος όπου το κεφάλαιο ασκεί ανεξέλεγκτη δραστηριότητα (...). Το περιβάλλον πρέπει να γίνει ο χώρος όπου οι άνθρωποι εργάζονται, δημιουργούν, ονειρεύονται και ξεκουράζονται. Και αυτός ο χώρος χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα. Χρειάζεται να τον υπερασπιστούν οι εργαζόμενοι, προκειμένου οι ίδιοι να έχουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής».

Η Αγγ. Παπαδάτου αναφέρθηκε στις επιπτώσεις που έχει για την υγεία του λαού η παρουσία της χωματερής στην περιοχή. Τόνισε ότι στην Ελλάδα υπάρχουν πάνω από 3.500 χώροι ανεξέλεγκτης απόρριψης σκουπιδιών σε ακατάλληλες περιοχές, όπως ακτές, ρέματα, πάνω από τον υδροφόρο ορίζοντα κ.λπ., και από το σύνολο των οικιακών σκουπιδιών που υπολογίζεται σε 4 εκατ. τόνους το 10% καίγεται στις χωματερές. Οπως είπε, από την καύση παράγονται τοξικοί ρύποι και φέρνοντας ως παράδειγμα τις διοξίνες, ανέδειξε ότι παρατηρείται συσσώρευσή τους έως και 500 φορές πάνω από τα όρια στο χώρο της χωματερής, με την έκθεση σε αυτές να προκαλεί σοβαρές ασθένειες. Ως προς τα αποτελέσματα αυτής της κατάστασης, ανέδειξε ότι πληθαίνουν τα κρούσματα λεμφωμάτων και λευχαιμίας, ενώ μετέφερε και το στοιχείο ότι στη Δυτική Αττική παρατηρείται αύξηση των νεοπλασιών κατά 31,6%, την ίδια στιγμή που στην υπόλοιπη Αττική αυτή η αύξηση είναι στο 10,01%.