O «Ριζοσπάστης» έμαθε ότι ο Σταύρος Παπαδάκης, που υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως Δίοπος Μηχανικός -Τ/ΜΗΧ στη φρεγάτα «Ναβαρίνον», ταξιδεύει σήμερα με πλοίο του Εμπορικού Ναυτικού. Θυμίζουμε ότι ο ναύτης Παπαδάκης κράτησε αγωνιστική στάση, βγαίνοντας στην αναφορά και δηλώνοντας τη διαφωνία του στη συμμετοχή της φρεγάτας «Ναβαρίνον» σε ΝΑΤΟικές αποστολές. Ο Στ. Παπαδάκης είναι υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Κρήτης με το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου, με υποψήφιο περιφερειάρχη τον Μανώλη Συντυχάκη.

Ο «Ριζοσπάστης» επικοινώνησε με τον Στ. Παπαδάκη και είχε τον ακόλουθο διάλογο:

-- Γεια σου Σταύρο, πώς είσαι, πού ταξιδεύεις, τι προβλήματα αντιμετωπίζεις ως ναυτεργάτης;

-- Αυτήν την περίοδο το πλοίο στο οποίο εργάζομαι βρίσκεται στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ναυτεργατικός κλάδος είναι πολλά, όπως σε κάθε κλάδο. Υπάρχουν πολλοί οι οποίοι από διάφορες θέσεις προσπαθούν να πείσουν ότι οι ναυτεργάτες είμαστε μέσα σε μια γυάλα, ότι είμαστε διαφορετικοί από τους εργάτες της στεριάς, αλλά όπως φαίνεται και από τα προβλήματα κάτι τέτοιο δεν ισχύει - το αντίθετο, βρισκόμαστε όλοι οι εργάτες στην ίδια κατάσταση.

-- Σταύρο, στη διάρκεια της στρατιωτικής σου θητείας ως ναύτης διαμαρτυρήθηκες για τη συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων σε ΝΑΤΟικές αποστολές. Σήμερα, γιατί πρέπει οι νεολαίοι και οι στρατευμένοι να καταδικάσουν τις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και να συμπορευτούν σε όλες τις εκλογές με το ΚΚΕ;

-- Θέλουν να παρουσιάζουν το ΝΑΤΟ ως «παράγοντα σταθερότητας», τις ΗΠΑ ως «μαχητές κατά της τρομοκρατίας» και «υπέρ της δημοκρατίας» και την ΕΕ ως μια «ένωση των λαών» της Ευρώπης. Η πραγματικότητα όμως φαίνεται και από τα ίδια τα ιστορικά γεγονότα, στα οποία οι ενέργειες αυτών των δυνάμεων οδήγησαν. Επεμβάσεις σε Κορέα, Βιετνάμ, Αφγανιστάν, Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, αλλά και στην Ελλάδα. Το σχέδιο «Αττίλας» πήρε σάρκα και οστά, όντας η Ελλάδα μέλος του ΝΑΤΟ. Υπήρξε μήπως αλλαγή στη διχοτομημένη Κύπρο, αν και είναι μέλος της ΕΕ;

Τα παραδείγματα είναι αμέτρητα και αποδεικνύουν περίτρανα ότι η «ειρήνη» τους επιβάλλεται με το πιστόλι στον κρόταφο. Ακόμα και μέσα στο Αιγαίο, τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία είναι μέλη του ΝΑΤΟ, όμως οι προκλήσεις και οι παραβιάσεις είναι καθημερινό φαινόμενο.

Οσον αφορά την «Ευρώπη των λαών», πέραν της προσπάθειας της αλλοίωσης της Ιστορίας αυτών των λαών, όλοι οι νόμοι - Οδηγίες που προέρχονται από το Ευρωκοινοβούλιο και τα λοιπά όργανα της ΕΕ είναι για την υπεράσπιση των λίγων, των καπιταλιστών και των συμφερόντων τους, και όχι των λαών και των εργατών. Σε όλα τα παραπάνω χρειάζεται να δοθεί μια απάντηση, ή καλύτερα μια υψωμένη γροθιά ενάντια σε αυτό το σύστημα, μια συνειδητή ψήφος για να ακουστεί πραγματικά η φωνή των λαών σε όλες τις κλίμακες, για να ακουστεί η φωνή της εργατικής τάξης. Χρειάζεται συνειδητή ψήφος στο κόμμα της εργατικής τάξης. Φυσικά, δεν αρκεί μόνο η ψήφος εάν αυτή δεν συνοδεύεται με δράση, με συμμετοχή στους αγώνες και στις διεκδικήσεις.

-- Σταύρο, γνωρίζεις ότι η βάση της Σούδας αποτελεί αμερικανοΝΑΤΟικό προγεφύρωμα για τις επιθέσεις ενάντια σε άλλους λαούς. Ποια πρέπει να είναι η αντίδραση του λαού της Κρήτης ενάντια στη δολοφονική λειτουργία της βάσης της Σούδας;

-- Ο λαός της Κρήτης, όπως όλοι οι λαοί, έχει σταθεί παλικαρίσια απέναντι σε όλους τους εχθρούς του. Την ίδια στάση πρέπει να κρατήσει και απέναντι στους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς. Δεν προσφέρουν τίποτα στο νησί, χρησιμοποιούν το αβύθιστο αεροπλανοφόρο τους για να βομβαρδίζουν και να σκοτώνουν αμάχους, να ανεφοδιάζουν τα πλοία τους και να τα στέλνουν για να σκορπίσουν τον θάνατο σε γείτονες λαούς. Ο λαός της Κρήτης πρέπει να τους καταδικάζει με κάθε τρόπο και να κάνει πράξη το σύνθημα «Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών». Οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί μετατρέπουν το νησί σε στρατηγικό στόχο, όμως την κρίσιμη στιγμή δεν θα βρίσκονται εκεί να το υπερασπιστούν. Αυτό το δύσκολο έργο θα πρέπει να το επωμιστεί ο κρητικός λαός.

Είναι άλλος ένας λόγος που μπαίνω υποψήφιος, γιατί εμείς οι ναυτικοί, όταν ταξιδεύουμε, έχουμε αφήσει πίσω οικογένειες που αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα. Απ' όπου κι αν βρίσκεται ο καθένας, έχει καθήκον να αγωνίζεται για μια καλύτερη ζωή.