Η κουβέντα δεν μπορεί να μη φτάσει και στην απόφασή του να είναι υποψήφιος στη 12η τιμητική θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΚΚΕ, αλλά και στην άποψή του για τις ερχόμενες εκλογές.

Μας απαντά αφοπλιστικά:

«Είμαι συγκινημένος από τη στάση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ απέναντι στο πρόσωπό μου. Τον κόσμο του ΚΚΕ τον σεβόμουν και όταν δεν ήμουν κοντά στο ΚΚΕ. 100 χρόνια Ιστορία. Ενα κόμμα θυσιών, ένα κόμμα έπους.

Στον τομέα μου, στον τομέα του πολιτισμού, είναι κυριολεκτικά το πρωτοπόρο των πρωτοπόρων.

Δύο παραδείγματα: Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ, που 50 χρόνια τώρα το ελληνικό τραγούδι δεν έχει άλλο θεσμό τόσο μεγάλο, τόσο υποστηρικτικό. Και τα Επιστημονικά Συνέδρια. Συμμετείχα σε δύο, για τον Μπρεχτ και για την ελληνική λογοτεχνία του Μεσοπολέμου. Τα πρακτικά τους πρέπει να βρίσκονται σε όλες τις πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες!

Αλλά επειδή δεν είναι μόνο αυτό...

Το Κόμμα είναι σταθερό στις αρχές του και στον στρατηγικό του στόχο. Το κατηγορούν ότι δεν βιάζεται. Δεν συμφωνώ. Και να βιάζεσαι ή να μη βιάζεσαι, η συγκυρία δεν αλλάζει μόνο από εσένα, η συγκυρία είναι μια ιστορία πολλών παραγόντων. Το κατηγορούν ότι μέχρι τότε δεν σκέφτεται το τώρα. Λάθος. Και εδώ να κάνω μια αυτοκριτική. Την έχω κάνει ξανά. Το εφικτό... Καταρχήν όσοι πάνε να το προσεγγίσουν αγνοώντας τον στρατηγικό στόχο, προσπαθώντας να εξανθρωπίσουν τον καπιταλισμό, αποτυγχάνουν και αψευδής μάρτυρας η Ιστορία. Ας μου πουν, πότε έγινε μεταρρύθμιση του καπιταλισμού εσωτερικά; Δεύτερον, τι γίνεται με αυτά τα κόμματα που ξεκινούν ως ριζοσπαστικά, αριστερά; Είτε ενσωματώνονται στο σύστημα είτε διαλύονται.

Κύριε ΣΥΡΙΖΑ, έγινες ένα μνημονιακό κόμμα, απενοχοποίησες τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και έγινες στυλοβάτης του συστήματος, στην κύρια πλευρά των πραγμάτων, ενδεχομένως δευτερευόντως σε κάποια πράγματα μπορεί να εξακολουθείς να διαφέρεις. Δεν είναι μόνο ότι έκανες ένα 3ο μνημόνιο που σου ανήκει, είναι ότι αποδέχτηκες την κληρονομιά και των δύο προηγούμενων μνημονίων. Γιατί αυτήν τη στιγμή ισχύουν όλοι οι εφαρμοστικοί νόμοι. Αρα, καταδικάζεις την ευρύτερη πλειοψηφία για πολλά χρόνια στην ανέχεια και αυξάνεις την ανισότητα. Αυτός είναι ο ρόλος σου πια!

Και το ΚΚΕ απευθύνεται στον κόσμο και λέει: Στον καπιταλισμό σού πετάνε ένα κόκαλο να ξερογλείψεις. Χτυπάνε και την αξιοπρέπεια που σου έχει απομείνει, ποντάροντας ότι είσαι πολύ φτωχός και θα τρέξεις να το αρπάξεις.

Τι πρέπει να κάνεις; Πρέπει να παλέψεις, να διεκδικήσεις τα δικαιώματά σου εδώ και τώρα. Αρα, σκέφτεται το τώρα. Το μόνο κόμμα που λέει ότι μόνο με τη διεκδίκηση και μόνο αν αγωνιστούμε όλοι μαζί θα κερδίσουμε κάτι σε αυτόν τον κόσμο, όχι όλα, γιατί για να τα κερδίσουμε όλα θα πρέπει να πάμε σε μια άλλη κοινωνία. Δεν σου λέμε ψέματα.

Λέω σε αυτούς που παραδοσιακά ψηφίζανε ΣΥΡΙΖΑ - και πιστεύω ότι αρκετοί από αυτούς πονάνε γι' αυτά που συνέβησαν: Ελάτε εδώ. Βγάλτε λίγο τις παρωπίδες που δούλεψαν τόσα χρόνια και δημιούργησαν τον "μπαμπούλα ΚΚΕ". Γιατί τον "μπαμπούλα ΚΚΕ" δεν τον δημιούργησε μόνο η αστική τάξη, αλλά και εκείνο το κομμάτι της αριστεράς που διασπάστηκε το '68. Οι ψηφοφόροι με αριστερή συνείδηση πρέπει να μας συναντήσουν. Και αν δεν μας συναντήσουν κάποιοι τώρα, θα μας συναντήσουν στο μέλλον. Είμαι σίγουρος και γι' αυτό είμαι ήσυχος.

Και επειδή με παίρνουν τηλέφωνο και μου λένε "ρε Θάνο, κοψοχέρης, πάλι τους ψήφισα". Ε! τους λέω, πρόσεξε, γιατί ψήφισε - ψήφισε θα σου κοπούν και τα δυο χέρια και δεν θα έχεις με τι να τρως.

Και το τώρα κοιτά το ΚΚΕ. Και το μέλλον κοιτά το ΚΚΕ.

Οσο για τις εκλογές: Προφανώς δεν κρίνεται η διακυβέρνηση της χώρας. Η ίδια θλιβερή διακυβέρνηση.

Η μόνη ελπίδα, το δυνάμωμα του ΚΚΕ. Με δυναμωμένο ΚΚΕ αυτό που δυναμώνει αυτόματα είναι η αντίσταση του κόσμου, και τότε υπάρχει η μοναδική περίπτωση ο κόσμος να κερδίσει κάποια πράγματα και τώρα».