Στις εκλογές της 7ης Ιούλη, οι αστυνομικοί, όπως και όλος ο λαός, καλούνται να ψηφίσουν για την πορεία του τόπου μας. Αποτελούν μια σταθερή «ομάδα - στόχο», που επιδιώκουν να ελέγχουν τα αστικά κόμματα εξουσίας. Εξάλλου, το ζήτημα της τάξης και ασφάλειας έχει αναχθεί σε βασικό πυλώνα των προγραμμάτων τους. Οι υποσχέσεις περισσεύουν, ιδιαίτερα από τους υποψήφιους - μόνιμους «υπερασπιστές» των αστυνομικών. Ομως, οι λύσεις στα προβλήματα των αστυνομικών δεν βρίσκονται με τις πελατειακές σχέσεις ούτε με προεκλογικούς σχεδιασμούς, που στην καλύτερη περίπτωση χρειάζονται χρόνια να υλοποιηθούν. Η αστυνομία δεν ανταποκρίνεται στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας όχι επειδή χρειάζονται και άλλες ειδικές υπηρεσίες και περισσότεροι αστυνομικοί αλλά επειδή η κατανομή του προσωπικού και των μέσων της και ιδίως η δράση της είναι προσανατολισμένη στην καταστολή του λαϊκού κινήματος.

Αυτό επιβάλλεται να αποτελέσει κριτήριο για τους αστυνομικούς μπροστά στις κάλπες. Να σκεφτούν με νηφαλιότητα και ψυχραιμία και να αποφασίσουν με γνώμονα το δικό τους συμφέρον και το συμφέρον των οικογενειών τους. Να μην υποκύψουν στη «γοητεία» του δόγματος «νόμος και τάξη» στην προοπτική κυβερνητικής αλλαγής και ακόμη περισσότερο να μην μπουν στη λογική του «εχθρού λαού» που καλλιεργείται από τους φασιστικούς και ακροδεξιούς θύλακες του χώρου τους. Η μόνη βεβαιότητα είναι πως την επόμενη μέρα των εκλογών θα συνεχιστεί η ίδια αντιλαϊκή πολιτική, όπως άλλωστε προδιαγράφουν και οι εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Τα προβλήματα, τα βάσανα για τους ίδιους και τις οικογένειές τους θα είναι εδώ.

Δεν πρέπει να παραβλέψουν ότι στα κυβερνητικά προγράμματα του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ περιλαμβάνονται διάφορες παραλλαγές του ίδιου αντιλαϊκού σχεδίου, δηλαδή η συνέχιση της υλοποίησης των εφαρμοστικών νόμων των τριών μνημονίων, τα ματωμένα πλεονάσματα, οι απαιτήσεις του κεφαλαίου, οι επικίνδυνες για την πατρίδα μας δεσμεύσεις σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Αυτό σημαίνει ότι οι αστυνομικοί θα διαταχθούν και πάλι να στηρίξουν, με την καταστολή, τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις κατοικιών, να χτυπήσουν τους εργαζόμενους που αντιπαλεύουν τη βαρβαρότητα του κεφαλαίου, να καταστείλουν τις διαδηλώσεις του λαού κατά της εμπλοκής της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Να γίνουν και πάλι «ο σάκος του μποξ», όπως διαμαρτύρονται οι εκπρόσωποι των ενώσεών τους. Ομως, αυτήν τη φορά, η δικαιολογία τους θα είναι αβάσιμη, γιατί τώρα έχουν και τη γνώση και την εμπειρία για τα αποτελέσματα της αντιλαϊκής πολιτικής, που και οι ίδιοι με τις οικογένειές τους έχουν βιώσει.

Επομένως, οι αστυνομικοί πρέπει όχι μόνο να αρνηθούν να σηκώσουν χέρι ενάντια στο λαϊκό κίνημα που στις 8 Ιούλη θα συνεχίζει τους αγώνες του ενάντια στην πολιτική αυτή αλλά και να το ενισχύσουν. Να συμπορευτούν με τη μόνη δύναμη που είναι σταθερά δίπλα στο λαό και αναδεικνύει, στηρίζει και παλεύει για λύσεις και στα προβλήματα των ίδιων και των οικογενειών τους. Η δύναμη αυτή είναι το ΚΚΕ!