ΠΟΛΛΟΙ και διάφοροι, κάθε χρόνο, αυτήν την εποχή, παραδίδουν απλά μαθήματα... πολιτικής οικονομίας και, μάλιστα, αφιλοκερδώς. Αφορμή είναι η κατάθεση του κρατικού προϋπολογισμού και βασικός χώρος... μάθησης οι στήλες των εφημερίδων, τα «παράθυρα» των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων, οι ραδιοφωνικές εκπομπές, γενικότερα τα ΜΜΕ.

Ετσι, κάθε Νοέμβρη μαθαίνουμε, πως ο κρατικός προϋπολογισμός του επόμενου χρόνου, θα μας κάνει περισσότερο πλούσιους, ότι η Εφορία θα μας αφαιρέσει λιγότερα από τις τσέπες μας, ότι η Παιδεία, η Υγεία, η Πρόνοια και γενικότερα οι «κοινωνικοί τομείς» -όπως τους λένε- απορροφούν σημαντικά αυξημένα κονδύλια και επομένως, θα σημειώσουν σημαντική βελτίωση κλπ, κλπ.

Μετά, περνάνε οι βδομάδες και οι μήνες, έρχεται ο άλλος Νοέμβρης και άντε πάλι από τα ίδια...

Κανένας, εκ των προηγουμένων, όμως, δεν κάνει έναν απολογισμό. Κανένας δεν εξετάζει τι έγινε με όσα είπανε τον προηγούμενο χρόνο. Καθόλου τυχαία, βέβαια.

Αν κάποιος κάνει τον απολογισμό αυτό, εύκολα θα βρει, ότι οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι εργαζόμενοι γενικότερα της πόλης και του χωριού έγιναν φτωχότεροι. Εύκολα θα βρει, ότι αυτούς «άρμεξε» ακόμη περισσότερο η Εφορία. Εύκολα, θα βρει, ότι η Παιδεία, η Υγεία, οι λεγόμενοι «κοινωνικοί τομείς» έγιναν φτωχότεροι και οι εργαζόμενοι πληρώνουν ακόμη περισσότερα, έστω για να έχουν τις ίδιες με πριν υπηρεσίες.

Το κράτος, όμως, μαζεύει κάθε χρόνο και περισσότερα χρήματα. Και, μάλιστα, αρκετά περισσότερα. Χρήματα τα οποία ξοδεύονται. Και αφού, δεν ωφελούνται οι εργαζόμενοι και ο λαός -παρά μόνο στο βαθμό, που «μαζί με το βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα»- ο καθένας μπορεί να καταλάβει, ότι ωφελούνται οι λίγοι «έχοντες και κατέχοντες».

Κι όχι μόνο να το καταλάβει, αλλά να το διαπιστώσει και συγκεκριμένα, με νούμερα και στοιχεία. Νούμερα, τα οποία μπορούν να ζαλίσουν τον καθένα, με το ύψος τους. Τόσα τρισ. εκεί, τόσα παραπέρα...

Είπαμε, απλά μαθήματα είναι...