ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ.--

Σκληρή είναι η μάχη που δίνουν οι πυροσβέστες της Αυστραλίας μαζί με τους εθελοντές τις τελευταίες μέρες, αξιοποιώντας και ένα «παράθυρο» πτώσης της θερμοκρασίας και βροχοπτώσεων, στη δύσκολη προσπάθεια να θέσουν υπό έλεγχο τις τεράστιες δασικές πυρκαγιές που κατακαίνε μεγάλες εκτάσεις εδώ και περίπου 3 μήνες και έχουν στοιχίσει τη ζωή σε 25 ανθρώπους. 80.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα στα πολλά μέτωπα της Νότιας Νέας Ουαλίας και της Βικτώριας (περιοχή όπου βρίσκεται και η Μελβούρνη) - μια επιφάνεια ίση με το νησί της Ιρλανδίας - έχουν αποτεφρωθεί, πάνω από 1.800 σπίτια έχουν καταστραφεί, ενώ σε πάνω από 500 εκατομμύρια υπολογίζονται τα ζώα, οικόσιτα και στην άγρια φύση, όπως τα γνωστά καγκουρό και κοάλα, που έχουν πεθάνει και πολλά ακόμα αναμένεται να πεθάνουν στο ακατάλληλο περιβάλλον.

Σύμφωνα με τις προβλέψεις των μετεωρολόγων, από την Παρασκευή έρχεται και πάλι ένα νέο κύμα υψηλότατων θερμοκρασιών, 45-50 βαθμών Κελσίου, γι' αυτό και οι πυροσβέστες δίνουν μάχη με το χρόνο. Οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες έχουν συμβάλει στην απελπιστική κατάσταση της ασύλληπτης οικολογικής καταστροφής. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο καπνός από τις γιγαντιαίες πυρκαγιές στην Αυστραλία έχει φτάσει ακόμα και 12.000 χιλιόμετρα μακριά, διασχίζοντας τον Ειρηνικό Ωκεανό, κοντά στη Χιλή και την Αργεντινή.

Ωστόσο, πέρα από τις υψηλές θερμοκρασίες που σχετίζονται με το φαινόμενο της ραγδαίας κλιματικής αλλαγής, η ανεξέλεγκτη έως τώρα κατάσταση είναι συνέπεια και της μη αποτελεσματικής αντιμετώπισης των πυρκαγιών στην αρχή τους. Οπως καταγγέλλουν οι Ενώσεις των Πυροσβεστών της χώρας, δεν μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες που υπάρχουν, απόδειξη αυτού ότι ο αριθμός των εθελοντών πυροσβεστών έναντι των μόνιμων είναι 4 προς 1, ενώ οι πρόσφατες περικοπές στη δασοπυρόσβεση σε συνδυασμό με τη χρόνια υποχρηματοδότηση έχουν στερήσει την υπηρεσία από τα απαραίτητα σύγχρονα μέσα.

Σε μια αναπτυγμένη καπιταλιστική χώρα - ήπειρο (7,7 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 25,5 εκατομμυρίων), υπάρχουν οι επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες για ουσιαστική δασοπροστασία. Ωστόσο, και στην περίπτωση αυτή αποδεικνύεται ότι η προστασία της φύσης και της ανθρώπινης ζωής δεν αποτελεί προτεραιότητα για το αστικό κράτος, τους διαχειριστές του συστήματος, πριν τους σοσιαλδημοκράτες Εργατικούς και σήμερα τους Φιλελεύθερους. Ταυτόχρονα, με δεδομένο ότι η γη είναι εμπόρευμα, υπάρχουν ενδείξεις, από συλλήψεις που έγιναν ιδιαίτερα σε περιοχές κοντά σε παραλίες, ότι έγιναν και εμπρησμοί με σκοπό την αλλαγή χρήσης της γης, για εμπορική αξιοποίηση.

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα εκφράζουν την αγανάκτησή τους απέναντι στην κυβέρνηση του φιλελεύθερου Σκοτ Μόρισον, που δέχεται σφοδρές επικρίσεις και γιουχαΐσματα κατά τις επισκέψεις του στις πληγείσες περιοχές. Την ίδια ώρα αναπτύσσεται και η αλληλεγγύη από εργατικές ενώσεις, που απαιτούν να προστατευτούν οι εργαζόμενοι που ξεσπιτώθηκαν και ιδιαίτερα οι ελαστικά απασχολούμενοι, φαινόμενο που και στην Αυστραλία έχει δυναμώσει τα τελευταία χρόνια.

Το ΚΚ Αυστραλίας στηρίζει τα αιτήματα των εργαζομένων και ταυτόχρονα απαιτεί να παρθούν μέτρα για τη μετάβαση σε καθαρότερες μορφές Ενέργειας, υπογραμμίζοντας ότι πρέπει οι λαϊκές δυνάμεις να αυξήσουν την πίεση και να παλέψουν ενάντια στον ίδιο τον καπιταλισμό, που δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματά τους.