Οτι η Ελλάδα είχε και στο παρελθόν των τελευταίων 20 - 30 χρόνων, ένα από τα πιο ταξικά, αντιλαϊκά φορολογικά συστήματα ήταν γνωστό στους πάντες. Προφανώς ο περιφερειακός ελληνικός καπιταλισμός, προκειμένου να προσελκύσει κεφάλαια από το εξωτερικό, χρησιμοποιούσε τα φορολογικά εργαλεία σε απροκάλυπτα φιλομονοπωλιακή κατεύθυνση. Οτι η φορολογική πολιτική τη δεκαετία του '90, κάτω από το βάρος της εφαρμογής νεοφιλελεύθερων επιλογών έγινε επαχθέστερη και ακόμα περισσότερο ταξική από το - ούτως ή άλλως - αντιλαϊκό παρελθόν της, είναι επίσης γεγονός. Προκύπτει ανάγλυφα από την πορεία του ανώτερου συντελεστή φορολογίας των υψηλών εισοδημάτων. Από 69% που ήταν προδικτατορικά, την εποχή της μεταπολίτευσης και μέχρι το 1984, μειώθηκε στο 60%, αυξήθηκε προσωρινά στο 63% το 1985, ενώ το 1992 μειώθηκε δραστικά στο 45%.

Σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το μείωσε στο 40% και όπως εικάζεται την ερχόμενη άνοιξη που θα ολοκληρωθεί η «φορολογική μεταρρύθμιση», θα μειωθεί περαιτέρω στο 30%! Σε σχέση δηλαδή με τη δεκαετία του '60 μειώνουν τον ανώτατο συντελεστή φορολογίας κατά 39 ολόκληρες μονάδες... Με τον τρόπο αυτό οι κυβερνήσεις, μέσω του μηχανισμού της φορολογίας, αναδιανέμουν το εισόδημα υπέρ των εχόντων και κατεχόντων... Από την άλλη πλευρά, επί της ουσίας, οι άμεσοι φόροι λειτουργούν πλέον, όπως και οι έμμεσοι. Στο σύνολό της πλέον η φορολογική δομή διαπνέεται από τη φιλοσοφία, άνισα μεταξύ τους εισοδήματα πληρώνουν τον ίδιο φόρο. Πρόκειται ασφαλώς για φορολογικό εξάμβλωμα, το οποίο αντικατοπτρίζει με μεγάλη πιστότητα, το σημερινό συσχετισμό δυνάμεων υπέρ του κεφαλαίου μετά την υποχώρηση του εργατικού κινήματος που σημειώθηκε διεθνώς και στη χώρα μας. Τέτοια φορολογικά εκτρώματα, όπως τα σημερινά, θα ήταν αδιανόητα τη δεκαετία του '80 ή του '70, όπου η κατάσταση σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, ήταν πολύ διαφορετική.

Προκειμένου να πείσουμε και τους πλέον δύσπιστους, ότι οι φορολογικές πολιτικές της δεκαετίας του '90 είναι κατά πολύ χειρότερες - για τα λαϊκά στρώματα - από τις αντίστοιχες πολιτικές που εφαρμόζονταν τη δεκαετία του '80 ή του '70, παραθέτουμε δύο πίνακες. Ο πρώτος παρουσιάζει τη φορολογική κλίμακα του οικονομικού έτους 1985 και ο δεύτερος παρουσιάζει τη φορολογική κλίμακα - ή ό,τι τέλος πάντων απέμεινε από αυτή - μετά τις τελευταίες εξαγγελίες του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκη. Η αντιπαράθεση δεν αντέχει σε καμιά σύγκριση, αν και επαναλαμβάνουμε πάλι, το φορολογικό σύστημα της δεκαετίας του '80 ήταν ταξικό και αντιλαϊκό. Απλώς από τότε η κατάσταση χειροτέρευσε ακόμη περισσότερο.

Εδώ επισημαίνουμε τα ακόλουθα:

Η φορολογική κλίμακα, μαζί με το αφορολόγητο κλιμάκιο και το υπερβάλλον, είχε 17 κλιμάκια εισοδήματος και φόρου. Γενικώς είναι παραδεκτό ότι όσο περισσότερα φορολογικά κλιμάκια έχει ένα σύστημα φορολογίας, τόσο αναλογικότερα καταγράφει την εισοδηματική κατάσταση ενός φορολογούμενου και η κλιμάκωση του φόρου, σε γενικές γραμμές είναι πιο δίκαιη.

Ετσι η φορολογική κλίμακα του 1985 ξεκινούσε με συντελεστή 0% για αφορολόγητο εισόδημα 80.000, ενώ οι επόμενες 60.000 δραχμές φορολογούνταν με συντελεστή 12%, οι επόμενες 60.000 με 15% κλπ... Αξίζει να σημειωθεί ότι από την εποχή εκείνη είχαν αρχίσει οι τροποποιήσεις της φορολογικής κλίμακας επί το αντιλαϊκότερο, δεδομένου ότι η φορολογική κλίμακα της περιόδου 1975 - 1980 ξεκινούσε με φορολογικό συντελεστή 3% για εισόδημα 20.000 δραχμών, ο οποίος αύξανε σταδιακά σε 5% - 7% - 9% - 11% κλπ., ενώ περιελάμβανε συνολικά 19 φορολογικά κλιμάκια με υψηλότερο συντελεστή το 60%. Απλώς ο τότε υπουργός Οικονομικών - τη χρονιά εκείνη είχαν παρελάσει οι Αρσένης και Τσοβόλας - «έφαγε» 5 ολόκληρα κλιμάκια από τα χαμηλά εισοδήματα.

Οπως προκύπτει από το σχετικό πίνακα, σε κάθε αύξηση του εισοδήματος κατά 60.000 στα πρώτα κλιμάκια, κάθε 90.000 στη συνέχεια, 120.000, 200.000 κλπ., μέχρι και το 1.000.000 δραχμές, άλλαζαν οι φορολογικοί συντελεστές. Ετσι σε ετήσιο εισόδημα 620.000 δραχμών αντιστοιχούσε φόρος 124.200 δραχμές, σε εισόδημα 860.000, φόρος 217.800 δραχμές. Εισοδήματα άνω των 4.880.000 δραχμών φορολογούνταν με συντελεστή 63%.

Αν περάσουμε τώρα στην εξέταση της νέας φορολογικής κλίμακας, έτσι όπως την κατάντησαν τη δεκαετία του '90, τα πράγματα... απλοποιούνται. Εχουμε το αφορολόγητο μέχρι τα 2.870.000 δραχμές και μετά κατ' ευθείαν πάμε σε συντελεστές 15% - 30% και 40%. Πρόκειται κυριολεκτικά για σφαγείο. Ενας εργαζόμενος με μισθό 285.000 θα δει να φορολογείται μέρος του εισοδήματός του με 15% και ένας εργαζόμενος με μηνιαίο μισθό 430.000 θα φορολογείται μέρος του εισοδήματός του με 30%! Αντίθετα μηνιαία εισοδήματα των 700.000, 800.000 και του 1.000.000, για το μέρος του ετήσιου εισοδήματός τους πέραν των 8 εκατ. δραχμών θα φορολογούνται με 40%, ποσοστό το οποίο αναμένεται να μειωθεί στο 30%!