ΦΩΤΟ 2

Στις 27 Μάρτη 2018 «έφυγε» από τη ζωή ο σύντροφος ΝΙΚΟΣ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΣ. Πιστός εργάτης του λαϊκού κινήματος, υπηρέτησε με συνέπεια το Κόμμα και τις αρχές του.

Στη μνήμη του αλλά και του συντρόφου ΘΑΝΑΣΗ ΓΑΡΙΔΑ η οικογένειά του προσφέρει, μέσω ΚΟΒ Γέρακα, το ποσό των 150 ευρώ.

• Στη μνήμη του ΝΙΚΟΥ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ οι σύντροφοί του από την ΚΟΒ Γέρακα προσφέρουν στο Κόμμα 100 ευρώ.

***

ΦΩΤΟ

Στις 30 Μάρτη συμπληρώνονται τρεις μήνες από το θάνατο του αγαπημένου μας συζύγου, πατέρα και παππού ΚΩΣΤΑ ΚΥΡΟΥΔΗ. Ηταν πιστός οπαδός του ΚΚΕ στηρίζοντας το Κόμμα στα δύσκολα.

Θα είσαι πάντα στην καρδιά μας και στο μυαλό μας. Θα μας λείψουν η αγάπη σου και οι συμβουλές σου.

Στη μνήμη του η γυναίκα του Ευαγγελία, ο γιος του Παναγιώτης, η κόρη του Στυλιανή, ο γαμπρός του Γιάννης και η εγγονή του Βασιλική προσφέρουν στο ΚΚΕ 50 ευρώ μέσω ΚΟΒ Χαϊδαρίου.

***

ΦΩΤΟ

Εξι χρόνια μετά το χαμό του αγαπημένου μας συζύγου και πατέρα ΤΑΚΗ ΤΣΙΓΚΑ, η μνήμη του μας συντροφεύει πάντα στις όμορφες αλλά και στις δύσκολες στιγμές. Η εικόνα του σεμνού και ακούραστου αγωνιστή, που μπορούσε να βλέπει με ζεστασιά και κατανόηση και παράλληλα να παλεύει με βαθιά γνώση, πίστη, πείσμα, σιγουριά και αισιοδοξία στον αγώνα του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, μας οδηγεί στην καθημερινή ζωή και τη δράση μας.

Στη μνήμη του προσφέρουμε 250 ευρώ για την ενίσχυση του Κόμματός μας.

Μαρίνα, Ελένη και Βούλα Τσίγκα

***

ΦΩΤΟ 2

Πριν από τρία χρόνια, στις 28/3/2017, «έφυγε» ο πατέρας μου, μαχητής του ΔΣΕ, ΚΟΛΙΣΙΚΑΣ ΗΛΙΑΣ. Γεννήθηκε στα Γιαννιτσά Πέλλας το 1927, από αγροτική οικογένεια. Εντάχθηκε στον ΔΣΕ το 1947 έως το 1949. Βαριά τραυματισμένος πέρασε στην Αλβανία και από εκεί μαζί με άλλους μαχητές στην Τασκένδη, όπου έζησε μέχρι τον επαναπατρισμό του τον Αύγουστο του 1975 με την οικογένειά του. Παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του πιστός στα ιδανικά του σοσιαλισμού.

Συμπληρώθηκαν 11 χρόνια από τότε που «έφυγε» από κοντά μας η μητέρα, γιαγιά μας ΚΟΛΙΣΙΚΑ ΦΩΤΕΙΝΗ. Γεννήθηκε στα 1931 στο χωριό Βροντισμένη Ιωαννίνων από αγροτική οικογένεια. Το 1947 κατατάχθηκε στον ΔΣΕ. Το 1949 μαζί με πολλούς αγωνιστές έφτασε στην Τασκένδη πολιτικός πρόσφυγας. Μετά από 26 χρόνια, το 1975, επαναπατρίστηκε στην Ελλάδα. Μέχρι το τέλος της ζωής της ήταν μέλος του ΚΚΕ, έμεινε πιστή στα ιδανικά του σοσιαλισμού που γνώρισε από κοντά.

Στη μνήμη τους προσφέρουμε 30 ευρώ μέσω ΚΟΒ Πατησίων.

Η κόρη Τάνια και ο εγγονός Σέργιος

***

ΦΩΤΟ

Το Σάββατο 22 Φλεβάρη 2020 «έφυγε» η σ. ΕΛΕΝΗ ΧΑΡΙΤΟΥΔΗ, σε ηλικία 95 ετών. Αντί πολιτικού μνημοσύνου η κόρη της Χαριτούδη Γεωργία προσφέρει 500 ευρώ και η ανιψιά της Αλεξάνδρα Νικολαΐδου 100 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Ανω Πόλης Πτολεμαΐδας.

Η σ. ΕΛΕΝΗ ΧΑΡΙΤΟΥΔΗ, γεννημένη από αγρότες γονείς στην Πτολεμαΐδα, από τα νεανικά της χρόνια οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ και ανέπτυξε πλούσια δράση στα δύσκολα χρόνια της μεταξικής δικτατορίας.

Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής (1941 - 1944), μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και με ειδική χρέωση στην ΕΠΟΝ ανέλαβε την καθοδήγηση της νεολαίας στα χωριά της περιοχής του Μουρικίου, τη διαφώτιση και στη συνέχεια εκπαίδευση στην ένοπλη πάλη.

Με απόφαση του Κόμματος περνάει στην παράνομη δουλειά στον τομέα της Κοζάνης, όπου αναλαμβάνει σύνδεσμος και τροφοδότης του παράνομου τυπογραφείου του Κόμματος. Συλλαμβάνεται από τους συνεργάτες των Γερμανών, καταφέρνει να δραπετεύσει και μπαίνει σε πιο βαθιά παρανομία.

Στην τρίχρονη εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας ξαναβγαίνει στο βουνό στα τμήματα του Σινιάτσικου και στην ευρύτερη περιοχή Εορδαίας ως Πολιτικός Επίτροπος Υπαίθρου, ελεύθερος σκοπευτής, ενώ στη συνέχεια αποστέλλεται στην περιοχή των Πρεσπών στο Γενικό Αρχηγείο. Εκεί της ανατίθενται καθήκοντα διαφώτισης στα χωριά των Πρεσπών και στις 1 - 3 Μάρτη 1949 παίρνει μέρος ως αντιπρόσωπος στην Α' Συνδιάσκεψη της Πανελλαδικής Δημοκρατικής Ενωσης Γυναικών (ΠΔΕΓ).

Με την υποχώρηση του ΔΣΕ βρίσκεται στην Τασκένδη, όπου θα εγκατασταθεί και θα ενταχθεί στην παραγωγή, μέχρι τον επαναπατρισμό της το 1988 στην γενέτειρά της την Πτολεμαΐδα.

Αποτέλεσε παράδειγμα αυτοθυσίας και ηρωισμού, διαπαιδαγώγησης και στάσης ζωής για όλους τους κομμουνιστές, τους προοδευτικούς αγωνιστές, ιδιαίτερα για τις γυναίκες της υπαίθρου.

Παρέμεινε πιστή μέχρι την τελευταία μέρα της στις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού, μέλος του ΚΚΕ, με τον «Ριζοσπάστη» καθημερινό της σύντροφο.

***

ΦΩΤΟ 2

Στις 2 Απρίλη συμπληρώνονται 5 χρόνια από το χαμό του συντρόφου μου στη ζωή και στον αγώνα, ΙΩΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ. Γεννήθηκε το 1941 στη Ν. Σάντα Κιλκίς. Το 1961 συνδέεται με το Κόμμα και δρα στις γραμμές της ΕΔΑ. Το 1974 γίνεται μέλος του ΚΚΕ, τίτλο που τίμησε έως το τέλος της ζωής του. Πατέρας τριών παιδιών και σκληρά εργαζόμενος. Θα ζει για πάντα στην καρδιά και στο μυαλό μας. Στη μνήμη σου η σύζυγός σου Ιωάννα, τα παιδιά Ευγνωσία, Ζαφείρω και Αλκιβιάδης προσφέρουν 50 ευρώ στο ΚΚΕ μέσω ΚΟ Κέντρου Καλαμαριάς.

Επίσης, στη μνήμη του πατέρα μου, ΣΩΚΡΑΤΗ ΤΣΙΚΡΙΚΩΝΗ, που αγωνίστηκε κι εξορίστηκε για τη δράση του στη Μακρόνησο και στον Αη Στράτη, που παρέμεινε αλύγιστος και μου χάραξε το δρόμο που ακολουθώ με το παράδειγμά του. Τον Αύγουστο συμπληρώνονται 19 χρόνια από το θάνατό σου.

Η κόρη σου Ιωάννα δε σε ξεχνά.

***

ΦΩΤΟ

Για την ΛΙΤΣΑ - ΝΤΙΝΗ ΚΑΡΑΚΑΣΗ.

Ενας χρόνος πέρασε από τον άδικο θάνατό σου. Μας λείπεις κάθε στιγμή. Το γέλιο σου, η αισιοδοξία σου... Τα ψάχνουμε όλα. Καταθέτουμε στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ Σερρών 200 ευρώ, που σε δίδαξαν ότι η προσφορά δεν εξαργυρώνεται, όπως εσύ έλεγες. Δεν σε ξεχνούμε. Σε θυμόμαστε, άλλωστε σου χρωστάμε τόσα πολλά.

Οικογένεια Καρακάση

***

ΦΩΤΟ

Ο Σταύρος Στρατέας απ' τη Μελβούρνη Αυστραλίας, στη μνήμη των ΑΝΑΡΓΥΡΟΥ, ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ, ΣΤΑΥΡΟΥ και ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΤΡΑΤΕΑ, αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού, και του πατέρα του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΡΑΤΕΑ (φωτ.), ο οποίος παρέμεινε σε όλη του τη ζωή αταλάντευτος υποστηρικτής του ΚΚΕ, απ' τη Σαϊδόνα Μεσσηνίας, προσφέρει ως πρώτη δόση, μέσω της Κομματικής Οργάνωσης Ανω Λιοσίων, το ποσό των 500 ευρώ, ως έκτακτη οικονομική ενίσχυση, για τις ανάγκες του Κόμματος, στις δύσκολες συνθήκες αυτής της περιόδου.

***

ΦΩΤΟ

Στη μνήμη του αγαπημένου μας σ. ΚΩΣΤΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ, αγωνιστή της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, μαχητή του ΕΛΑΣ, στελέχους του ΚΚΕ, προέδρου του Ιδρύματος «Σπίτι του Αγωνιστή» από το 2005 μέχρι το 2018, που συνέβαλε αποφασιστικά στην ίδρυση και λειτουργία του, η διοίκηση του Ιδρύματος του «Σπιτιού του Αγωνιστή», οι εργαζόμενοι και οι φιλοξενούμενοί του προσφέρουν το ποσό των 1.570 ευρώ για ενίσχυση του ΚΚΕ, το οποίο υπηρέτησε μέχρι το τέλος της ζωής του με όλες του τις δυνάμεις.

***

ΦΩΤΟ 3

Στις 6 του Μάρτη 2020 συμπληρώθηκαν 9 χρόνια από το «φευγιό» του πολυαγαπημένου μου αδελφού ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΟΦΙΑΝΙΔΗ, από το Μεταλλικό Κιλκίς. Στη μνήμη του και στη μνήμη των λατρεμένων μας αδελφών ΣΤΕΦΑΝΟΥ και ΗΛΙΑ προσφέρω 150 ευρώ για ενίσχυση του κόμματός μας, του ΚΚΕ.

***

ΦΩΤΟ

Στη μνήμη του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΠΟΥΡΙΔΗ (Χαράλαμπου και Αναστασίας), από το Μεταλλικό Κιλκίς, ο οποίος «έφυγε» από τη ζωή στο τέλος του Φλεβάρη 2020, η φίλη της οικογένειάς του, Θεοδώρα Σοφιανίδου, προσφέρει 100 ευρώ για ενίσχυση του ΚΚΕ. Αιωνία του η μνήμη.

***

Στη μνήμη του πατέρα μου ΤΟΥΣΤΣΟΓΛΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ, του θείου μου ΤΟΥΣΤΣΟΓΛΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ, και οι δύο μαχητές του ΔΣΕ, επίσης και της μάνας μου ΤΟΥΣΤΣΟΓΛΟΥ ΜΑΡΙΑΣ, αγωνίστριας και οπαδού του ΚΚΕ, όλοι τους πρόσφυγες από τη Μ. Ασία, προσφέρω στο τιμημένο κόμμα μας το ΚΚΕ 50 ευρώ μέσω ΚΟΒ Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης.

Ο γιος και ανιψιός Τουστσόγλου Στέλιος

***

ΦΩΤΟ 3

Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΑΡΑΤΣΙΔΗΣ (φωτ.) γεννήθηκε το 1915 στον Καύκασο Ρωσίας. Ηρθε πρόσφυγας το 1922 στην Ελλάδα και ζούσε στο χωριό Αμάραντα Κιλκίς. Το Σεπτέμβρη του 1941 εντάχθηκε στην πρώτη ανταρτοομάδα «Αθανάσιος Διάκος» που συγκροτήθηκε στο νομό Κιλκίς και αργότερα πέρασε στον ΕΛΑΣ. Το Νοέμβρη του 1942 πιάστηκε από τους Γερμανούς κατακτητές νότια της περιοχής της Τζένας και μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο «Παύλου Μελά» στη Θεσσαλονίκη, όπου βασανίστηκε άγρια και εκτελέστηκε σε ηλικία 27 ετών.

Στη μνήμη του καθώς και στη μνήμη της ΜΑΡΙΑΣ ΧΑΡΑΤΣΙΔΟΥ (φωτ.), της ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ (φωτ.) από τη Σταυρούπολη και των ΑΔΑΜ ΙΩΑΝΝΙΔΗ, ΚΥΡΙΑΚΗΣ και ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ, η κόρη του Φανή και ο εγγονός του Αλέξης προσφέρουν στο ΚΚΕ 100 ευρώ μέσω ΚΟΒ Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης.

***

ΦΩΤΟ 7

Στη μνήμη των γονιών μας ΘΕΟΔΩΡΟΥ (φωτ.) και ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΧΟΥΝΟΥΖΙΔΗ (φωτ.), των συζύγων μας ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΤΣΟΥ (φωτ.) και ΜΙΧΑΛΗ ΤΡΙΠΟΛΙΤΗ (φωτ.), του γαμπρού μας ΛΕΩΝΙΔΑ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ (φωτ.) και των αδερφάδων μας ΑΘΗΝΑΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ (φωτ.), ΕΛΕΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ (φωτ.) και ΞΑΝΘΙΠΠΗΣ ΧΟΥΝΟΥΖΙΔΟΥ προσφέρουμε στο ΚΚΕ το ποσό των 200 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Σταυρούπολης.

Δάφνη Χουνουζίδου, Βιβή Μάτσου

***

ΦΩΤΟ

Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΑΣΤΡΟΓΙΩΡΓΑΚΗΣ γεννήθηκε στις 17 Ιούνη 1920 στην Ανω Βιάννο Ηρακλείου, από όπου αποφοίτησε από το Γυμνάσιο. Εγινε δεκτός στο Τμήμα Φυσικής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όμως τις σπουδές του διέκοψαν το ξέσπασμα του πολέμου και η γερμανική εισβολή και κατοχή. Τα χρόνια εκείνα ήρθε σε επαφή με την επαναστατική θεωρία του ΚΚΕ, με τους κομμουνιστές που πρωτοστάτησαν στη Μάχη της Κρήτης και στην οργάνωση του κρητικού λαού απέναντι στον κατακτητή. Οργανώθηκε στο ΕΑΜ και αργότερα στον ΕΛΑΣ, και βγήκε στο αντάρτικο λημέρι της Βιάννου. Συμμετείχε σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, μετά το ολοκαύτωμα της Βιάννου το Σεπτέμβρη του 1943, όπως στη μάχη του Μαραθίτη, την τελευταία μάχη ενάντια στους Γερμανούς, παραμονές της απελευθέρωσης του Ηρακλείου από τον ΕΛΑΣ.

Κατά τη διάρκεια της λευκής τρομοκρατίας εξορίστηκε 2 φορές στην Ικαρία, στο Μαυρικάτο, από όπου απολύθηκε το 1947. Χαρακτηρισμένος κομμουνιστής, αντιμετώπισε την περιθωριοποίηση στην Ανω Βιάννο, όπως δεκάδες κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές, από το κράτος και τους δολοφονικούς παρακρατικούς μηχανισμούς των Μπαντουβάδων. Παρά τις δυσκολίες απέκτησε το πτυχίο Φυσικής το 1958, σε μια εποχή που οι πτυχιούχοι Φυσικοί στο νησί ήταν ελάχιστοι, όμως, λόγω του ότι ήταν χαρακτηρισμένος κομμουνιστής δεν διορίστηκε. Σε μια προσπάθεια να βιοποριστεί, μετακόμισε με την οικογένειά του στο Ηράκλειο το 1959 για να διδάξει σε φροντιστήριο. Εκεί, αφού τον κατέδωσαν στη διεύθυνση, απολύθηκε, οπότε και επέστρεψε στη Βιάννο για να ζήσει την οικογένειά του ως αγρότης. Το 1974, με το τέλος της δικτατορίας των συνταγματαρχών και τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ, διορίστηκε στη δημόσια Εκπαίδευση, όπου έλαβε οργανική θέση στο Γυμνάσιο Ανω Βιάννου. Ακόμα και την περίοδο εκείνη, όπως και άλλοι αγωνιστές, πέρασε πολλά δεινά από τους προϊσταμένους του, με επιθέσεις, ταπεινώσεις, κ.λπ.

Ηταν πάντα αγαπητός στους χωριανούς του και ειδικά στους μαθητές του. Παρέμεινε πιστός στα ιδανικά του ΚΚΕ. Γαλούχησε την οικογένειά του με τις αξίες και τα ιδανικά του Κόμματος, της αγωνιστικής και αλύγιστης στάσης ζωής, κάτι, βέβαια, που ήρθε με κόστος και για την ίδια του την οικογένεια, η οποία, όμως, στάθηκε πάντα στο πλάι του. Ο ίδιος εργάστηκε μέχρι το τέλος της ζωής του για την ανάδειξη της Ιστορίας του Κόμματος και της ΕΑΜικής Αντίστασης στη Βιάννο, ειδικότερα για την ανάδειξη του ολοκαυτώματος της Βιάννου, των πραγματικών υπαίτιων της σφαγής, τη δικαίωση των θυμάτων και των αγωνιστών. Πέθανε στις 2 Φλεβάρη του 2000.

Στη μνήμη του η Μ. Χ. Μ. προσφέρει ως ενίσχυση 50 ευρώ στο Κόμμα, μέσω της ΚΟΒ Κεντρικής Υπαίθρου της ΤΕ Ηρακλείου του ΚΚΕ.