ΚΑΤΕΡΙΝΑ (ΝΙΝΑ) ΓΙΑΝΝΟΥΛΕΛΗ

Στη διαδήλωση για την επέτειο της 25ης Μάρτη του '42 η Μαρία Ζαγορισίου, φοιτήτρια τότε της Αρχιτεκτονικής, παίρνει τη σημαία από τον πεσμένο σύντροφό της και την κρατά ψηλά σε όλη της τη ζωή. Σαν επιστημόνισσα, τα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια, σαν μάνα, που διαπαιδαγώγησε με τα επαναστατικά ιδανικά την πολυαγαπημένη της κόρη ΚΑΤΕΡΙΝΑ (ΝΙΝΑ) ΓΙΑΝΝΟΥΛΕΛΗ, μαθαίνοντάς την και μαχητικά αντιμετώπισαν τα προβλήματα υγείας που είχε από μικρή. Της «παρέδωσε» τη σημαία για να συνεχίσει, που ως μέλος του Κόμματος από το 1977 μέχρι το θάνατό της το 2017, την κράτησε ψηλά. Την τίμησε!

Η Κατερίνα, παρά τα προβλήματα της υγείας της από μικρή, μάχεται, σπουδάζει και δουλεύει σαν εργαζόμενη στην Ειδική Αγωγή από το 1976. Πρωτοστατεί στους αγώνες, για τα δικαιώματα των παιδιών με αναπηρία στην Ειδική Αγωγή. Ενώ είναι στην πρώτη γραμμή για τη συγκρότηση των συνδικαλιστικών οργάνων του χώρου. Ως μέλος του Κόμματος ανησυχεί και συμβάλλει στις επεξεργασίες των θέσεων του Κόμματος στην Εκπαίδευση των ΑμεΑ τη δεκαετία του '80. Μελετά τη σοσιαλιστική εμπειρία και τις κατακτήσεις της Επιστήμης συνολικά.

Υπερασπίζεται με απαράμιλλο πείσμα τα χαρακτηριστικά του Κόμματος στην κρίση του '89 - '91. Με μαχητικότητα και αισιοδοξία ρίχνεται στη μάχη για την ανασυγκρότηση των Κομματικών Οργανώσεων στο χώρο της Πρόνοιας και της Ειδικής Αγωγής αλλά και του κινήματος στο χώρο των ΑμεΑ. Πρωτοστατεί στη συγκρότηση της ΣΕΑΑΝ. Παρά τη χειροτέρευση της υγείας της, αφού τα τελευταία χρόνια ήταν σε αναπηρικό αμαξίδιο, ήταν παρούσα παντού, στις διαδηλώσεις, στις συσκέψεις και συνεδριάσεις αλλά και στις εξορμήσεις του «Ριζοσπάστη». Παράδειγμα και στήριγμα για τους νεότερους συντρόφους.

Στις 16 του Μάη του 2017 δίνει την τελευταία μάχη της ζωής της, που τελικά τη χάνει. 3 χρόνια μπορεί να μας πονάει, να μας λείπει, όμως το νιώθουμε είναι μαζί μας πάντα μια κόκκινη σημαία, στις διαδηλώσεις μας, στις κινητοποιήσεις μας, μια κόκκινη σημαία που της δίνουμε την υπόσχεση να συνεχίσουμε μέχρι τον τελικό σκοπό, το Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό.

Οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι, οι φίλες και οι φίλοι του Κόμματος από τις Οργανώσεις της Πρόνοιας και της Ειδικής Αγωγής του ΚΚΕ προσφέρουν στη μνήμη της το ποσό των 300 ευρώ.