«Δεν υπάρχει άλλος τρόπος στον κόσμο (...) Τα εργαλεία που χρησιμοποιούμε είναι κίνητρα για να δημιουργηθούν επιχειρήσεις (...) Η κυβέρνηση δεν μπορεί να απαγορεύσει σε μια επιχείρηση να κλείσει». Με τα παραπάνω λόγια, μεταξύ άλλων, απάντησε ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης στην Επίκαιρη Ερώτηση που του κατέθεσε από την περασμένη βδομάδα ο βουλευτής του ΚΚΕ, Χρήστος Κατσώτης, για τους 120 εργαζόμενους της «Schneider Electric» που κλείνει και μένουν στο δρόμο (βλ. και το θέμα στη σελ. 13).

Μαζί με την παραπάνω ωμή περιγραφή και υπεράσπιση του βάρβαρου συστήματος που υπηρετεί η κυβέρνηση, περίσσεψαν από τον υπουργό οι γλυκανάλατες κουβέντες περί «ευαισθησίας» που έχει η κυβέρνηση για τους εργαζόμενους, λέγοντας μάλιστα ότι επειδή είναι ...ευαίσθητοι δίνουν «κίνητρα για να έρθουν επενδύσεις», δηλαδή ζεστό χρήμα στους επιχειρηματίες, οι οποίοι ξεσαλώνουν στους χώρους δουλειάς.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ με την Επίκαιρη Ερώτηση ανέδειξε τα αιτήματα των εργαζομένων, οι οποίοι αυτήν την περίοδο αγωνίζονται να μην κλείσει το εργοστάσιο, να μη χαθούν θέσεις εργασίας, να έχουν όλοι τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα, και κάλεσε τον υπουργό να πάρει θέση απέναντι στις ανακοινώσεις της εταιρείας, η οποία άλλωστε, υπενθύμισε ο Χρ. Κατσώτης, έχει μεγάλα κέρδη: Μόνο το 2019 κατέγραψε τζίρο 27,2 δισεκατομμύρια ευρώ και κέρδη 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ στην ιστοσελίδα της διαφημίζει τις εξαγωγές της σε 25 χώρες.

Τώρα όμως, «με δικαιολογία τα μειωμένα ποσοστά κέρδους, πετάνε στο δρόμο 120 οικογένειες, τάζοντας μάλιστα τις καλύτερες δυνατές συνθήκες αποχώρησης πέραν των νομίμων υποχρεώσεων της εταιρείας, να κλείσουν τα στόματά τους, να αποδεχτούν δηλαδή το κλείσιμο, την ανεργία τους, με κάτι παραπάνω», σημείωσε ο Χρ. Κατσώτης. «Αποδεικνύεται ότι τα εργοστάσια τα κλείνουν οι καπιταλιστές όταν δεν βγάζουν τα κέρδη που προσδοκούν, όταν πέφτουν έξω στον ανταγωνισμό με άλλες επιχειρήσεις» και μεταφέρουν τα εργοστάσια σε άλλες χώρες «με εξευτελιστικά μεροκάματα, όπως κάνει η "Schneider Electric"», συμπλήρωσε.

«Ο ισχυρισμός σας, λοιπόν, ότι οι αγώνες των εργαζομένων κλείνουν τα εργοστάσια, αποδεικνύεται ότι ήταν μία προπαγάνδα για να χτυπήσετε τους αγώνες των εργαζομένων», συνέχισε.

Κάλεσε τον υπουργό να πει πώς απαντά στους εργαζόμενους, «ποια είναι η θέση σας για αυτήν την εξέλιξη».

Ο υπουργός επικαλέστηκε την ...καλή διάθεση της εταιρείας και τις διαβεβαιώσεις «ότι οι εργαζόμενοι θα λάβουν τις αποζημιώσεις που δικαιούνται» και «ότι θα προσπαθήσει να βρει στην αγορά εργασίας θέσεις, έτσι ώστε να απασχοληθούν αμέσως μετά τη διακοπή της συγκεκριμένης επιχείρησης». Είπε ακόμα ότι «θα στηρίξουμε τους εργαζόμενους, για να τους βρούμε μέσα από ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης (...) έναν άλλο δρόμο στην αγορά εργασίας»...

Παράλληλα, με διάφορα ευφυολογήματα επιχείρησε να πείσει τους εργαζόμενους ότι είναι μονόδρομος αυτή η ανασφάλεια που προκαλείται από το κυνήγι της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Επειδή όμως αυτό το σύστημα δύσκολα εξωραΐζεται, κάτι που το διαπιστώνουν οι δεκάδες απολυμένοι του εργοστασίου, ο υπουργός προτίμησε να καταφύγει ξανά σε επίθεση στην πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, λέγοντας ότι «δεν εφαρμόζεται πουθενά το οικονομικό μοντέλο» στο οποίο «δεν υπάρχει ανεργία» και «οι εργαζόμενοι ζουν ευτυχισμένοι». Αν κάτι μένει στους εργαζόμενους, λοιπόν, είναι ότι αφού ο υπουργός δεν βλέπει «κάποια χώρα που να εφαρμόζει το μοντέλο», η κυβέρνηση δικαιούται να βάζει πλάτη στο τσάκισμα των δικαιωμάτων τους και στην ανεργία.

Αναδεικνύοντας τον αποπροσανατολισμό που επιχείρησε ο υπουργός με τις αναφορές του στην αναζήτηση «στρατηγικού επενδυτή», ο βουλευτής του ΚΚΕ επισήμανε ότι η εταιρεία το κάνει αυτό «όχι γιατί έχει αγωνία για τους εργαζόμενους, αλλά για να αποφύγει πληρωμές προς ασφαλιστικά ταμεία κ.ά.», όπως και «γιατί θέλει να λειτουργήσει το εμπορικό τμήμα» της εδώ, διότι «ως πολυεθνική θέλει να έχει συνολικά το "brand name", όπως λέμε».

Εκανε σαφές ότι «η εταιρεία δεν μπορεί να διασφαλίσει τις θέσεις εργασίας των εργαζομένων, όπως βέβαια δεν μπορείτε να τις διασφαλίσετε και εσείς, επειδή όπως λέτε υπάρχει η ελευθερία της αγοράς, η ελευθερία κίνησης κεφαλαίων και ότι ο μεγάλος επιχειρηματικός όμιλος σχεδιάζει σήμερα αν θα έχει αυτήν τη δραστηριότητα ή αν θα την εγκαταλείψει».

«Αυτό που πρέπει να καταλάβουν συνολικά οι εργαζόμενοι είναι ότι είναι έρμαιο στα χέρια των σχεδιασμών των μονοπωλιακών και επιχειρηματικών ομίλων, οι οποίοι όταν θέλουν ανοίγουν και όταν δεν τους συμφέρει κλείνουν τα εργοστάσιά τους», τόνισε ο Χρ. Κατσώτης.

«Εσείς αυτήν τη μορφή οργάνωσης της οικονομίας στηρίζετε», είπε απευθυνόμενος στον υπουργό, «αυτήν τη βαρβαρότητα, η οποία δεν οδηγεί πουθενά και δεν διασφαλίζει τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, με αποτέλεσμα να ζουν μέσα στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια ότι σήμερα έχουν δουλειά και αύριο μπορεί να μην έχουν».

Με αφορμή τις εξελίξεις, κατέληξε, «εμείς τονίζουμε την αναγκαιότητα της πρότασης του ΚΚΕ για άλλη μορφή οργάνωσης της οικονομίας, με κεντρικό σχεδιασμό, όπου όλες αυτές οι παραγωγικές δραστηριότητες θα είναι στα χέρια των εργαζομένων και δεν θα στηρίζονται στη λογική του κέρδους, αλλά στη λογική της ικανοποίησης των αναγκών των εργαζομένων».