Το ΚΚΕ έχει σταθεί και στέκεται με κάθε τρόπο στο πλευρό των εργαζομένων στις ιχθυοκαλλιέργειες, με τη συμβολή των κομμουνιστών μέσα στο εργατικό κίνημα, με μια σειρά από Ερωτήσεις και άλλες παρεμβάσεις στη Βουλή, με την παρουσία στελεχών και βουλευτών του Κόμματος στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, όπως και τις προηγούμενες μέρες με την απεργία στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας, ενάντια στις απολύσεις.

Αντίστοιχες παρεμβάσεις του ΚΚΕ έγιναν και τα προηγούμενα χρόνια, όταν οι εργαζόμενοι διεκδικούσαν την επαναφορά της μισθοδοσίας και των δικαιωμάτων τους, που χτυπήθηκαν την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Κατήγγειλε την τακτική των εταιρειών και στάθηκε στο πλευρό των σωματείων, όπως στην περίπτωση του «Νηρέα», που διεκδικούσαν επάνοδο των αποδοχών τους στα επίπεδα που ήταν πριν από τη μείωση που έγινε το 2013. Διεκδίκησε στο πλευρό των εργαζομένων τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας, τη λήψη μέτρων υγείας και ασφάλειας.

Ανέδειξε, ταυτόχρονα, τις αρνητικές επιπτώσεις, όπως απολύσεις, μειώσεις μισθών, αύξηση της εκμετάλλευσης και εντατικοποίηση της εργασίας, που φέρνει για τους εργαζόμενους η συγκέντρωση της παραγωγής στα χέρια λίγων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Μαζί με τα δικαιώματα των εργαζομένων του κλάδου, το ΚΚΕ υπερασπίζεται το δικαίωμα συνολικά του λαού στην υγιεινή διατροφή. Παρότι σημαντικό τμήμα των διατροφικών αναγκών παράγεται στη χώρα μας, όπως άλλα αγαθά έτσι και το ψάρι παραμένει, σε πολλές περιπτώσεις, απλησίαστο για τη λαϊκή οικογένεια, λόγω της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και του χτυπήματος του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος από την αντιλαϊκή επίθεση κεφαλαίου - ΕΕ - κυβερνήσεων.

Την ίδια στιγμή που η παραγωγή συγκεντρώνεται στα χέρια όλο και λιγότερων μεγαθηρίων, στην κερδοφορία των οποίων παραχωρούνται χωρίς όρους και προϋποθέσεις προστασίας του περιβάλλοντος τεράστιες θαλάσσιες και χερσαίες εκτάσεις, στερώντας μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και τις λιγοστές παραλίες που είχαν στη διάθεσή τους οι κάτοικοι αυτών των περιοχών, όπως στην περίπτωση της Λάρυμνας στη Φθιώτιδα, οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές οικογένειες πληρώνουν ακριβά την πρόσβαση στην αγορά αλιευμάτων, καθώς η τιμή πώλησής τους είναι, σε αρκετές περιπτώσεις, απαγορευτική για αυτούς. Ταυτόχρονα, η μονοπώληση του κλάδου από μεγάλους ομίλους επιφέρει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις και στους βιοπαλαιστές αυτοαπασχολούμενους αλιείς.

Από κάθε άποψη, οι εξελίξεις και στον συγκεκριμένο κλάδο επιβεβαιώνουν πόσο εχθρική συνολικά για τους εργαζόμενους και τον λαό είναι η παραγωγή με κριτήριο το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων.

Στον αντίποδα, επιβεβαιώνονται και από τον τομέα των ιχθυοκαλλιεργειών οι μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, οι οποίες, σε έναν διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, θα μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες διατροφής των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποιότητα, αλλά και να εξασφαλίσουν χιλιάδες θέσεις εργασίας με δικαιώματα στον κλάδο.