Σε κλίμα συγκίνησης και σεβασμού αποχαιρέτησαν τον σ. Γιάννη Σιαμανταρά πλήθος κόσμου, η οικογένειά του, συγγενείς και φίλοι και βέβαια οι σύντροφοί του της ΚΟΒ Κουφαλίων και της γύρω περιοχής.

Στην κηδεία του παρευρέθηκαν αντιπροσωπείες του Γραφείου Περιοχής Κ. Μακεδονίας και του Τομεακού Γραφείου Δυτικής Θεσσαλονίκης.

Ο σ. Γ. Σιαμανταράς γεννήθηκε στα Κουφάλια το 1936. Παιδί προσφυγικής οικογένειας που πάλευε για την επιβίωση, πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια στην Κατοχή και τον Εμφύλιο. Ο αγωνιστής πατέρας του, αφού ένιωσε τη βία και τη βαρβαρότητα του κράτους και των παρακρατικών, το 1949 βγήκε στο βουνό για να καταταγεί στον ΔΣΕ. Από τότε χάθηκε κάθε επαφή με την οικογένειά του.

Ετσι ο σ. Γιάννης, ως ο μεγαλύτερος από τα 4 αδέρφια, με μια φιλάσθενη μητέρα, ανέλαβε την ευθύνη της οικογένειας. Από 13 ετών, μαζί με τις γεωργικές δουλειές, δούλεψε εργάτης, οικοδόμος, σε βιομηχανίες. Παράλληλα, από νεαρή ηλικία εντάχθηκε ενεργά στο κίνημα, στη Νεολαία Λαμπράκη και την ΕΔΑ.

Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση οργανώθηκε στο ΚΚΕ. Δεν έλειψε από καμία κινητοποίηση, μικρή ή μεγάλη, από κανέναν αγώνα. Διακρινόταν για τη συνέπεια και την κομματικότητά του, ήταν παρών σε κάθε κομματική δουλειά. Πρωτοπόρος σε κάθε Οικονομική Εξόρμηση, στις εξορμήσεις με τον «Ριζοσπάστη». Ποτέ δεν υποχώρησε, δεν ταλαντεύτηκε. Την περίοδο 1981 - 1982 διετέλεσε δήμαρχος Κουφαλίων.

Χαιρετισμό εκ μέρους του Κόμματος έκανε ο Παναγιώτης Μαρκίδης, ο οποίος στάθηκε στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που διέκριναν τον σ. Γιάννη: Στη μαχητικότητα, στη συνέπεια και την αυτοθυσία του, στην αποδοχή που συναντούσε και ευρύτερα, εξαιτίας της σεμνότητας και του προσωπικού παραδείγματος που έδινε.

Εκ μέρους της ΚΟΒ Κουφαλίων έδωσε την υπόσχεση ότι τα μέλη της θα προσπαθήσουν να καλύψουν το κενό που αφήνει ο σ. Γιάννης, αλλά και άλλοι σύντροφοι της γενιάς του που χάθηκαν, με τη μεγαλύτερη προσπάθεια και μαχητικότητα για την ισχυροποίηση του Κόμματος, για την ενίσχυση του εργατικού - λαϊκού κινήματος.