Διανύουμε μια κρίσιμη περίοδο λόγω των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και γεωπολιτικών εξελίξεων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, της Λιβύης, του Αιγαίου και του Εβρου. Οι παραπάνω εξελίξεις, σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη καπιταλιστική οικονομική κρίση και την υγειονομική πανδημία του κορονοϊού, κάνουν τη ζωή των στρατευμένων (μονίμων - κληρωτών) και των οικογενειών τους πιο δύσκολη και εμμέσως επηρεάζουν την αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων, η οποία είναι αποκλειστικά και μόνο η άμυνα της πατρίδας μας.

Ο κάθε νέος που καλείται να ενταχθεί στις Ενοπλες Δυνάμεις με την όποια ιδιότητα, έχει συγκεκριμένες κοινωνικοπολιτικές και πολιτισμικές αντιλήψεις και εμπειρίες, οι οποίες πρέπει να γίνουν σεβαστές κατά τη διάρκεια της θητείας του. Οι νέοι είναι εύπλαστες και υπό διαμόρφωση προσωπικότητες, γι' αυτό και θέλουν ιδιαίτερο χειρισμό, προκειμένου να ενσωματωθούν ομαλά στον κορμό των Ενόπλων Δυνάμεων και το διάστημα αυτό να είναι μια περίοδος χρήσιμη και εποικοδομητική, χωρίς τραυματικές εμπειρίες. Δεν θα πρέπει το διάστημα της θητείας τους να θεωρηθεί νεκρό και χωρίς σημασία και να αναζητούνται κάθε είδους βολέματα, να χρησιμοποιούνται μέσα (βύσματα), λούφες κ.ά.

Η «λούφα» προέρχεται από το ρήμα λουφάζω (μένω ακίνητος, σιωπηλός σε μια θέση για να παραμείνω απαρατήρητος) και συνδέεται με την «παραλλαγή» (απόκρυψη, καμουφλάζ). Στις Ενοπλες Δυνάμεις η «λούφα και παραλλαγή» έχει την έννοια ότι ο στρατευμένος προσπαθεί να μη γίνεται αντιληπτός για να μην του ανατεθεί κάποιο καθήκον ή εργασία. Αυτό, όμως, γίνεται εις βάρος των υπόλοιπων συναδέλφων του. Η κακή αυτή συμπεριφορά παρατηρείται κυρίως στα μικρά κλιμάκια διοίκησης και συνδυάζεται με την αντίληψη ότι «εάν έχεις βύσμα ή λουφάρεις στο στρατό, θα περάσεις ζάχαρη...». Δυστυχώς, η αντίληψη αυτή δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα και τη φιλοσοφία που διέπει τη στρατιωτική θητεία στη χώρα μας. Δημιουργείται από τα φαινόμενα ανισότητας που παρατηρούνται κατά τη διάρκεια της στράτευσης μεταξύ των «ημετέρων και των άλλων». Η νοοτροπία αυτή θα αλλάξει όταν η μέση ελληνική οικογένεια πειστεί ότι το παιδί της θα υπηρετεί με τους ίδιους όρους που υπηρετούν οι άλλοι στρατευμένοι.

Δυστυχώς, στις Ενοπλες Δυνάμεις η «λούφα και παραλλαγή», εκτός από ταινία, έχει γίνει «φάμπρικα» των αστικών κομμάτων για την εξαγορά ψήφων. Το άθλιο αυτό σύστημα παραμένει στεγανοποιημένο και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, για να μην προκαλείται η κοινή γνώμη από τα περιβόητα «ρουσφέτια» ή πιο κομψά «κοινωνικά αιτήματα». Φτάσαμε στο σημείο εκατοντάδες οπλίτες από κάθε ΕΣΣΟ να αποφεύγουν τα σύνορα, να προτιμούν Αεροπορία και Ναυτικό, αντί Στρατού Ξηράς και ειδικά να μη θέλουν τα δύσκολα όπλα του Πεζικού και των Τεθωρακισμένων. Με την κατάταξη του «ημέτερου στρατεύσιμου» επιλέγεται και η κατάλληλη ειδικότητα που θα του επιτρέψει να τοποθετηθεί στην πλησιέστερη από το σπίτι του μονάδα. Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων στο μέτρο του δυνατού δεν πρέπει να δέχονται ή να υποθάλπουν αυτές τις πρακτικές, οι οποίες διαταράσσουν το πνεύμα της μονάδας.

Ο στρατευμένος πρέπει να αποτελεί παράδειγμα στη μονάδα του με τη στάση του και τη συμπεριφορά του, να φροντίζει την εμφάνισή του, την καθαριότητά του και να απαιτεί να εφαρμόζονται οι κανόνες υγιεινής. Πρέπει, επίσης, να είναι πρωτοπόρος στις ασκήσεις, στην εκπαίδευση και στις διάφορες δουλειές. Να είναι αντίθετος σε κάθε είδους βόλεμα, να απεχθάνεται τη λούφα, το καψόνι, το κάρφωμα και το βύσμα. Να μην αφήνει να περνάει απαρατήρητο κανένα γεγονός που είναι σε βάρος των στρατευμένων και να το αναφέρει αμέσως. Να μη δέχεται να προσβάλλεται η προσωπικότητα του ίδιου ή των συναδέλφων του και να μην επιτρέπει την αναφώνηση εθνικιστικών - ρατσιστικών συνθημάτων κ.ά. Μόνο τότε η στρατιωτική θητεία δεν θα δημιουργεί άγχος και ερωτήματα για το «πώς θα περάσει ο καιρός». Η στράτευση δεν πρέπει να θεωρείται «χαμένος χρόνος» και να καλλιεργούνται έτσι απαράδεκτες αντιλήψεις, όπως: «Οσο κοιμάσαι η θητεία σου μικραίνει».

Η στρατιωτική θητεία έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αλλάζει την καθημερινότητα και τις δραστηριότητες των νέων. Για να έχουν, όμως, μια ομαλή, δημιουργική και χρήσιμη θητεία οι στρατευμένοι, πρέπει να διατηρήσουν την αγωνιστική τους στάση, να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που θα τους παρουσιαστούν και να έχουν επαφές με τους συναδέλφους τους, πλην των φασιστών. Πρέπει να διεκδικούν και να έχουν τα ίδια δικαιώματα που είχαν και ως πολίτες. Επίσης, πρέπει να διεκδικούν το δικαίωμα στην ενημέρωση, στη διαμαρτυρία για τα προβλήματα της θητείας κ.ά. Να μπορούν να συμμετέχουν δραστήρια μέσα στα συνδικάτα, στους συλλόγους των εργαζομένων και στους άλλους φορείς του λαϊκού και φιλειρηνικού κινήματος.

Να απαιτούν:

• Αξιοκρατία και ίση αντιμετώπιση.
• Να μη δέχονται να χρησιμοποιηθούν ως δυνάμεις καταστολής εναντίον του λαού μας.
• Την κατάργηση των δήθεν «ειρηνευτικών» αποστολών καταστολής εναντίον των άλλων λαών.
• Να σταθούν χωρίς φόβο και με παρρησία ενάντια σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, στις βάσεις και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.