Οπως σημειώνεται, η κινητοποίηση και η προσφυγή γίνονται «για να μη στερηθούν τα παιδιά κάθε οικογένειας την Τέχνη και το δικαίωμα να σπουδάσουν σε Σχολές που απαιτείται το ελεύθερο και το γραμμικό σχέδιο, ως πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα», σημειώνεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση του ΕΕΤΕ.

Το ΕΕΤΕ αναφέρει ακόμα ότι «όλοι οι μαθητές που ενδιαφέρονται για μια σειρά από σχολές που σχετίζονται με την Τέχνη στέλνονται υποχρεωτικά στην παραπαιδεία. Εδώ όμως θα πρέπει να αναρωτηθεί κανείς με τι κριτήρια ορίζονται τα μαθήματα ως επιλογής; Ποια επιστημονική επιτροπή αποφασίζει ποια μαθήματα θα υπάρχουν στο σύνολο της Εκπαίδευσης, ποια θα είναι επιλογής, ποια θα διδάσκονται εκ περιτροπής ή ποια θα εξαφανιστούν και ποια ειδικότητα θα τα διδάσκει; Ποιος επιστημονικός φορέας αποφάσισε την αφαίρεση των εικαστικών από το Λύκειο και από ποιους αποτελείτο;».

Ακόμα, το ΕΕΤΕ αναφέρεται και στις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι εικαστικοί εκπαιδευτικοί. «Σύρονται ανελέητα σε μια διαρκή περιπέτεια με το καθεστώς της αναπλήρωσης εργασίας, με ολιγόμηνες συμβάσεις και την αγωνία της ανεργίας, από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Με χαμηλές αποδοχές, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, με αβέβαιο μέλλον. Οι περισσότεροι εργάζονται για πολλά χρόνια ως αναπληρωτές, σε διάφορες περιοχές της χώρας χωρίς κάλυψη εξόδων μεταφοράς και διαμονής, συχνά με πολύ μεγάλο κόστος, χωρίς δικαίωμα άδειας (γονικής, μητρότητας, αναρρωτικής), χωρίς επαγγελματική εξέλιξη, συχνά καλύπτουν 2, 3, ακόμα και 4 σχολεία με αποτέλεσμα να μην έχουν το χρόνο να δεθούν με τους μαθητές τους και να τους κοινωνήσουν την ομορφιά της τέχνης και της δημιουργίας αλλά απλά να διεκπεραιώνουν ένα μονόωρο», σημειώνεται χαρακτηριστικά.

Καταλήγοντας το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος υπογραμμίζει ότι αγωνίζεται πολύμορφα «για την ανάπτυξη της εικαστικής παιδείας μέσα σε ένα ενιαίο 12χρονο, δημόσιο και δωρεάν σχολείο χωρίς διακρίσεις, με ίσες ευκαιρίες στη γνώση και στη μόρφωση, για την πρόσβαση όλων στην Τέχνη και τον Πολιτισμό».