Στο ιστορικό κείμενο της «Λευκής Βίβλου» -που εξέδωσε το ΕΑΜ το 1945 και αφορά τα πρακτικά της πρώτης ημέρας της διάσκεψης που έγινε στην Αθήνα στις 26 και 27 του Δεκέμβρη 1945, με τη συμμετοχή του Ουίνστον Τσόρτσιλ και κάτω από το πανδαιμόνιο των βομβαρδισμών της αγγλικής πολεμικής αεροπορίας, ενάντια στον λαό της αδούλωτης πρωτεύσας - αναφέρεται με επιστολή του στο «Ρ» ο Απόστολος Κοκόλιας, Δικηγόρος από την Αθήνα, σχολιάζοντας γεγονότα και στάσεις διαφόρων παραγόντων.

«Επρόκειτο -γράφει- για μια προσχηματική λεόντεια συνάντηση, όπου ο αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος του παιχνιδιού Βρετανός πρωθυπουργός, απλά γνωστοποίησε αυτοπροσώπως τις διαταγές του προς τους εκπροσώπους του ΕΑΜ, που ήταν ταυτόχρονα και διαταγές όλων των συμμάχων.

Στη διάσκεψη, που ο ίδιος ο Τσόρτσιλ όρισε τον πρόεδρό της και ο ίδιος ήταν ο μοναδικός εισηγητής, πήρε μέρος ολόκληρη η ανώτατη βρετανική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία -Τσόρτσιλ, Ιντεν, Μακ Μίλαν, Λίπερ, Αλεξάντερ, Σκόμπι. Από πλευράς συμμάχων ο Αμερικανός πρεσβευτής Μακ Βη και οι επιτετραμμένοι ΕΣΣΔ και Γαλλίας. Μοναδικός ουσιαστικά ακροατής, στον οποίο ο Τσόρτσιλ απευθύνθηκε, ήταν το ΕΑΜ, δηλ. οι Σιάντος Παρτσαλίδης. Ο "πρωθυπουργός" Γ. Παπανδρέου και ιδιαίτερα ο "πρόεδρος" της διάσκεψης Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, ήταν εντελώς διακοσμητικοί και είναι χαρακτηριστικό ότι δεν είπαν τίποτε αξιοσημείωτο στα πρακτικά. Μετά δε την εισήγηση-διαταγή ο Τσόρτσιλ αποχώρησε συμπαρασύροντας και όλους τους ξένους. Αυτό, δε, εσήμαινε, ότι οι διαταγές τους δεν επιδέχονταν συζήτηση.

Ο Σιάντος όταν υπέβαλε το σχετικό ερώτημα για το ποιο ήταν το αντικείμενο αυτής της διάσκεψης, πήρε ωμά την απάντηση από τον Δαμασκηνό: "Μα για να παραδώσετε τα όπλα". Εξ άλλου το εδήλωσε απερίφραστα ο ίδιος ο Τσόρτσιλ: "Εζητήσαμε τη σύσκεψη αυτή όχι από αδυναμία. Αλλα εάν αποτύχει, αύριο θα υποταχτούμε εις το τραχύ καθήκον των όπλων". "Αυτό το καθήκον θα το εκπληρώσομεν πιστά μέχρι το τέλος". Και ο Τσόρτσιλ αιματοκύλησε την Αθήνα.

Αμεσος συνεργός στο αιματοκύλισμα των "Δεκεμβριανών", ήταν ο πρωθυπουργός της "Εθνικής Ενότητας"! Γ. Παπανδρέου. Ο Γ. Καφαντάρης τον κατήγγειλε ευθέως: "Αιματοκύλησες τον τόπο", "σκόπευες να φτάσουμε οπωσδήποτε στον εμφύλιο σπαραγμό", "η ευθύνη της αιματοχυσίας βαρύνει εσένα", του πέταξε.

Αθλια παρουσιάζεται και η προσωπικότητα του Στρ. Ν. Πλαστήρα. Ο "Μαύρος καβαλάρης" καταγγέλθηκε από το ΕΑΜ ότι παραθέριζε στη Νίκαια της Γαλλίας, όταν ο ελληνικός λαός πολεμούσε τους κατακτητές και ουσιαστικά το παραδέχτηκε. Ενώ (πλαστογραφώντας την αλήθεια και για να υποβιβάσει το ρόλο του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ) πρόβαλε ότι ο ΕΛΑΣ είχε ασήμαντη δράση στη διάρκεια της Κατοχής και ότι έγινε αιτία καταστροφών στη χώρα! Δήλωσε δε ότι θα ξαναφύγει από την Ελλάδα αν γίνουν δεκτές οι προτάσεις του ΕΑΜ. Υπήρξε τόσο προκλητικός, ώστε ακόμη και ο Π. Κανελλόπουλος τον κατήγγειλε ότι "κάνει εμπαθή επίθεση κατά του ΕΑΜ". Μήπως τελικά το σύνθημα "Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος" δεν ήταν και τόσο αβάσιμο;

Επίσης, ο πρώην πρωθυπουργός Στυλ. Γονατάς καταγγέλθηκε από το ΕΑΜ, χωρίς μάλιστα να αντιδράσει, σαν "γνωστός συνεργάτης των Γερμανών". Δηλώθηκε μάλιστα, ξεκάθαρα, ότι αν εκαλείτο και την επομένη στη διάσκεψη, η Αριστερά δε θα μετείχε. Και όμως στη δεκαετία του '60 ο Γονατάς μετείχε σε όλα τα "Συμβούλια του Στέμματος" χωρίς κανείς να διαμαρτυρηθεί.»