Στα ξενοδοχεία της Βόρειας Ελλάδαςσυναντά κανείς έναν πραγματικό εργασιακό Μεσαίωνα για τους ξενοδοχοϋπαλλήλους. Οι ξενοδόχοι με όπλο τους την ανεργία, που πλήττει τους εργαζόμενους - με «μπροστάρη» τον πρόεδρο της Ενωσης Ξενοδόχων Χαλκιδικής κ. Ανδρεάδη - εφαρμόζουν «δικούς» τους τρόπους πληρωμής.

Οπως δηλώνει ο Ακης Οργαντζής μέλος του ΔΣ του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Θεσσαλονίκης«στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα ξενοδοχεία δεν εφαρμόζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις του κλάδου, ενώ το 50% των εργαζομένων στον κλάδο δουλεύει χωρίς ασφάλιση. Παράλληλα, το υπόλοιπο 50% κολλάει από 2 έως 10 ένσημα το μήνα!»

Σύμφωνα με στοιχεία που μας δίνει ο συνδικαλιστής, στα ξενοδοχεία της Χαλκιδικής, η κατάσταση έχει ως εξής:

Στο συγκρότημα ξενοδοχείων Σάνυ - Μπιτς, την περίοδο του χειμώνα, το ξενοδοχείο λειτουργεί και σαν σχολή χρηματοδοτούμενων σεμιναρίων. Την περίοδο του καλοκαιριού, οι ίδιοι μαθητές, δουλεύουν στο ξενοδοχείο με τη δικαιολογία ότι κάνουν την πρακτική τους και πληρώνονται με το εξευτελιστικό ποσό των 60.000 δρχ. χωρίς ασφάλιση! Τους άλλους εργαζόμενους, τους υποχρεώνει σε διμερείς συμφωνίες με 120.000 - 150.000 δρχ., με 2 - 7 ένσημα το μήνα, με 10 - 12 ώρες δουλιάς τη μέρα χωρίς ρεπό, όλη την περίοδο της καλοκαιρινής σεζόν. Επίσης, απασχολεί μεγάλο αριθμό αλλοδαπών, στα τμήματα συντήρησης και κηπουρικής κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί.

Στο «Ποτίδαια Παλάς» εργάζονται πολλοί αλλοδαποί. Και οι Ελληνες εργαζόμενοι κλείνουν διμερείς συμφωνίες με μισθούς ως 180.000 δρχ. το μήνα, χωρίς ένσημα ή με 10 - 15 ένσημα το μήνα.

Στο «Πόρτο Καρράς», στη Χαλκιδική, οι εργαζόμενοι ζουν το δικό τους δράμα. Η καινούρια εταιρία που ανέλαβε τη διαχείριση της επιχείρησης, μετά από διαπραγματεύσεις με το εκεί εργασιακό σωματείο, δεσμεύτηκε να επαναπροσλάβει τους εργαζόμενους, οι οποίοι έχουν από 25 μέχρι 30 χρόνια προϋπηρεσία. Στο ξεκίνημά της, όμως, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να προβεί σε απολύσεις.

Στη Θεσσαλονίκη και παρά το γεγονός της αύξησης στην κίνηση των πελατών κατά 10% το 1999, με στοιχεία που προκύπτουν από δηλώσεις της Ενωσης Ξενοδόχων Θεσσαλονίκης, η ανεργία των επαγγελματιών του κλάδου αυξάνεται κατακόρυφα, με αποτέλεσμα να ξεπερνά το 65% ιδιαίτερα στις ηλικίες από 35 - 55 χρόνων!

Κύρια αιτία είναι η πρόσληψη νέων που δεν έχουν σχέση με τον κλάδο, από διάφορα ιδιωτικά γραφεία ευρέσεως εργασίας, από τον ΟΑΕΔ και με νέους μαθητές ιδιωτικών σχολών τουριστικών επαγγελμάτων.

Στο «Μακεδονία Παλάς» μεγάλο ποσοστό εργαζομένων δουλεύει με την περιβόητη «έξτρα» απασχόληση για πάνω από τρία συνεχόμενα χρόνια. Αυτό σημαίνει εργασία ακόμα και 30 συνεχόμενες μέρες το μήνα, από 8 ως 16 ώρες την ημέρα ανάλογα με την κίνηση της δουλειάς!

Στο «Κάπιτολ» οργιάζουν η τρομοκρατία, οι παράνομες απολύσεις, η καταπάτηση της κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Να σημειωθεί πως παρά το γεγονός ότι το προσωπικό δικαιούται φαγητό - προβλέπεται στη σύμβαση - δε σιτίζεται και ενώ ο εργοδότης έχει καταδικαστεί για την παράβαση αυτή, συνεχίζει την ίδια τακτική.

Στο «Αστόρια» «ανθεί» η μαύρη εργασία και η τρομοκρατία. Στο προσωπικό δεν κολλούνται ένσημα κανονικά, ενώ υποχρεώνεται (μετά από καταγγελίες απολυμένων) να χτυπά κάρτα στην οποία καταγράφεται το 8ωρο, ενώ υποχρεώνεται να εργάζεται 2 - 3 ώρες παραπάνω.

Στο «Φιλίππειο» η μαύρη εργασία και το ωρομίσθιο «βασιλεύουν», ενώ στο «Καψής» οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται σε πολλές υπερωρίες, οι οποίες καλύπτονται με ρεπό σε περιόδους ύφεσης της δουλιάς.