Φοιτητές - εκπαιδευτικοί - μαθητές δίνουν ηχηρή απάντηση καταδίκης του νομοσχεδίου, γιατί όπως δεν εμπόδισε η πανδημία τα νέα αντιδραστικά μέτρα, έτσι δεν μπορεί να εμποδίσει και τον αγώνα ενάντια σε αυτά. Από την άλλη, η κυβέρνηση επιστρατεύει κάθε μέσο και όλα της τα διαχρονικά στηρίγματα - είτε αυτά είναι μέσα στις σχολές είτε στα ΜΜΕ - για να πείσει, να «συγκινήσει» και τελικά να εξασφαλίσει συναίνεση και ανοχή στα σχέδιά της.

Τα κροκοδείλια δάκρυα νυν και πρώην υπουργών, ακαδημαϊκών, δήθεν υπερασπιστών των φοιτητών που κινδυνεύουν μέσα στα πανεπιστήμια από εγκληματίες και εμπόρους ναρκωτικών, δεν πιάνουν τίποτα μπροστά στην ίδια την πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές στους χώρους που σπουδάζουν και ζουν. Τα φαινόμενα εγκληματικότητας εδώ και χρόνια αξιοποιούνται ώστε να προωθούνται κατασταλτικά μέτρα σε βάρος των φοιτητικών συλλόγων, των φοιτητών που διεκδικούν για τις σπουδές τους. Αποδείξεις υπάρχουν από τη μόλις περσινή κατάργηση του ασύλου. Μπορεί να βαφτίστηκε «άσυλο ανομίας», μπορεί να ακολούθησε η καταπάτησή του, αλλά το μόνο που έχει αλλάξει μέσα σε αυτόν το χρόνο είναι η ένταση της καταστολής σε βάρος φοιτητικών κινητοποιήσεων και όλα όσα δήθεν θα αντιμετωπίζονταν είναι ακόμη εκεί!

Είναι άραγε υποστηρικτές της ανομίας οι χιλιάδες φοιτητές της χώρας που δίνουν απαντήσεις στο πώς μπορεί να αλλάξει η κατάσταση στα Ιδρύματα; Πρόσληψη μόνιμου και επαρκούς προσωπικού καθαριότητας, φύλαξης, συντήρησης για όλες τις σχολές. Αξίζει να θυμηθούμε ότι το προσωπικό αυτό απολύθηκε με ευθύνη της τωρινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, κάνοντας τις σχολές κουφάρια. Οι αίθουσες, ο εξοπλισμός που δήθεν «βανδαλίζεται συστηματικά» είναι στις περισσότερες σχολές απαρχαιωμένος, από ελλιπής έως ανύπαρκτος και παραμένει εκτεθειμένος. Η χυδαιότητα περί προστασίας των ΑμεΑ θα ήταν γελοία αν δεν ήταν τραγική, τη στιγμή που φοιτητές με ειδικές ανάγκες εδώ και ένα χρόνο δεν μπορούν καν να παρακολουθήσουν τα τηλεμαθήματα με τον τρόπο που αυτά διεξάγονται, αδυνατούν να βρίσκονται στη σχολή τους, τραυματίζονται ή εμποδίζονται επειδή δεν υπάρχουν βασικές παροχές (όπως φωτισμός, ράμπες κ.λπ.).

Η εγκληματικότητα που γλαφυρά περιγράφουν δεν είναι ιδιαιτερότητα των πανεπιστημίων και το γεγονός ότι 1 στους 56 αστυνομικούς θα είναι στα πανεπιστήμια δείχνει πού αποσκοπούν τα νέα μέτρα μέσα στις σχολές.

Αυτό ισχυρίζεται η κυβέρνηση ακόμα και με τον τίτλο του νομοσχεδίου. Να ενημερωθούν υπουργείο και όσοι αναπαράγουν αντίστοιχες δηλώσεις ότι εδώ και ένα χρόνο οι φοιτητές βρίσκονται στο «περιβάλλον» του σπιτιού τους και η μόρφωσή τους υπονομεύεται από την κυβερνητική επιλογή να μειωθεί 8% ο κρατικός προϋπολογισμός για την Παιδεία, να διατεθούν 30 εκατομμύρια για αστυνομία στις κλειστές σχολές, 2,5 δισ. ευρώ για την αγορά ΝΑΤΟικού εξοπλισμού, 1,2 δισ. ευρώ για προγράμματα φοιτητικού τουρισμού, μέσα στα κλειστά για μας πανεπιστήμια... Τα ποσά αυτά δοσμένα για προσλήψεις διδακτικού προσωπικού, για διαμόρφωση κτιριακών υποδομών σε σχολές και εστίες, προκειμένου να γίνει η επαναλειτουργία των Ιδρυμάτων με ασφάλεια, θα συνέβαλλαν πράγματι στην αναβάθμιση των σπουδών μας.

Ποιος φοιτητής μπορεί να πιστέψει ότι τα όρια φοίτησης και η απειλή της διαγραφής είναι αναβάθμιση για τις σπουδές του; Ενας στους δύο δουλεύει από το πρώτο έτος, χιλιάδες κάθε χρόνο δεν παίρνουν μετεγγραφή ούτε δωμάτιο στην εστία, καθυστερώντας την έναρξη των σπουδών τους, φοιτητές ξενοικιάζουν τα σπίτια τους και εγκαταλείπουν την προσπάθεια για έγκαιρη ολοκλήρωση των σπουδών υπό το βάρος οικονομικών δυσκολιών και τα μεγέθη αυτά φέτος με το ξέσπασμα της πανδημίας διογκώθηκαν. Παράλληλα, όλοι αυτοί δεν έχουν ακούσει κουβέντα για το σχέδιο κάλυψης τεράστιων μορφωτικών ελλείψεων που έχουν συσσωρευτεί στον έναν χρόνο τηλεκπαίδευσης ή των κενών, ασυνεχειών στο διδακτικό αντικείμενο, που προκύπτουν μετά από αιφνίδιες αλλαγές προγραμμάτων σπουδών, «πανεπιστημιοποιήσεις» που γίνανε μόνο στα χαρτιά.

Η πανεπιστημιακή αστυνομία, οι πειθαρχικές ποινές, οι κάμερες έρχονται να υπερασπιστούν το πανεπιστήμιο που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, να «απελευθερώσουν την επιχειρηματική του λειτουργία» από εμπόδια που συναντούσε μέχρι τώρα. Οι ποινές που προβλέπονται για «παραβάσεις», φωτογραφίζουν τη δράση των φοιτητικών συλλόγων, των δυνάμεων της ΚΝΕ, αγωνιστών φοιτητών μέσα στα πανεπιστήμια και όχι εγκληματιών! Ποινές για «παρακώλυση μαθήματος και θεσμικού οργάνου» σημαίνει καταστολή ενάντια στις Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων, στις κινητοποιήσεις που στο παρελθόν έχουν μπλοκάρει νέα μέτρα (βλ. επιβολή διδάκτρων σε συγκεκριμένα μεταπτυχιακά), έχουν πετύχει κατακτήσεις. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι μέσα στο ίδιο νομοσχέδιο που επιχειρεί να θεσπίσει αστυνομία για τα Ιδρύματα περιλαμβάνονται τα όρια φοίτησης, η αλλαγή στον τρόπο εισαγωγής στην Τριτοβάθμια. Στο πανεπιστήμιο που λειτουργεί με όρους επιχείρησης δεν χωράνε φοιτητικοί σύλλογοι να διεκδικούν ολοκληρωμένη μόρφωση, στο ύψος των σύγχρονων απαιτήσεων, ούτε χωράνε φοιτητές λαϊκών οικογενειών που δεν μπορούν να βγουν μπροστά στην κούρσα του ανταγωνισμού για προσόντα, πιστοποιητικά κ.λπ.

Οι φοιτητικές κινητοποιήσεις που ξέσπασαν με συνθήματα «1 χρόνος κλειστά πανεπιστήμια... ως εδώ!», «Με τα 30 εκατ. ανοίξτε τις σχολές, όχι σε αστυνομία και φοιτητές» δείχνουν την οργή των φοιτητών σε όλη τη χώρα. Οι φωτογραφίες από το άνοιγμα των σχολών με τα αιτήματα των φοιτητών έκαναν μέσα σε λίγες ώρες τον γύρο του διαδικτύου, τα μηνύματα συμπαράστασης που έφτασαν από χιλιάδες φοιτητές όλης της χώρας, η συμμετοχή 22 φοιτητικών συλλόγων σε σύσκεψη στην Αθήνα και 10 συλλόγων στη Θεσσαλονίκη στέλνουν ελπιδοφόρα μηνύματα σε όλο τον λαό και τη νεολαία που ανησυχεί βλέποντας την όξυνση της καταστολής και στα πανεπιστήμια! Δεν σταματάμε αν δεν δικαιωθούμε. Απόσυρση του νομοσχεδίου τώρα.

Στο πανεπιστήμιο αυτό δεν χωράνε οι ανάγκες και τα όνειρα της νέας γενιάς, γι' αυτό τώρα είναι η αποφασιστική στιγμή κάθε ένας που ασφυκτιά στις σπουδές και το μέλλον που διαμορφώνουν να πάρει θέση μάχης, να συνταχθεί μαζί με τους συμφοιτητές του, τις δυνάμεις της ΚΝΕ, τους αγωνιστικούς φοιτητικούς συλλόγους που είναι η ψυχή αυτού του αγώνα. Οι δυνάμεις του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, φοιτητικοί σύλλογοι, επιτροπές, αγωνιστές φοιτητές σε όλη τη χώρα απευθύνουν ήδη κάλεσμα, παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Τα αυριανά συλλαλητήρια στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, οι κινητοποιήσεις και πολύμορφες δράσεις που φουντώνουν στα Ιδρύματα και τις εστίες όλης της χώρας, οι συνελεύσεις και συζητήσεις φοιτητών σε κάθε έτος είναι οι πρώτοι σταθμοί για κάθε φοιτητή που σκέφτεται ότι κάτι πρέπει να κάνει. Δίνουμε ραντεβού εκεί για να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο - έκτρωμα, για να ανοίξουν τα πανεπιστήμια με όλα τα μέτρα προστασίας το εαρινό εξάμηνο.