«Εκεί που γράφεται το μέλλον με επιτυχία», στις ιδιωτικές σχολές, η «επιτυχία» κοστίζει τουλάχιστον 2.500.000 - 3.000.000 δραχμές τα δύο χρόνια. Οσο χρειάζεται, δηλαδή για να «αποκτήσει» ένας νέος «ολοκληρωμένη» επαγγελματική κατάρτιση. Και σχεδόν πάντα, αυτό το ποσό αποδεικνύεται στα μέσα της πρώτης, κιόλας, σχολικής χρονιάς ότι είναι πολύ μεγαλύτερο, αφού οι ιδιωτικές σχολές δεν εξασφαλίζουν τίποτα δωρεάν: φωτοτυπίες, βιβλία, εργαλεία απαραίτητα για την κάθε ειδικότητα.

Ιδιαίτερα προβληματισμένα τα μέλη του Συλλόγου μιλούν για τα υπέρογκα δίδακτρα, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο τα... απαιτούν οι σχολάρχες. Ο Θωμάς, ο οποίος σπουδάζει γραφίστας, επισημαίνει ότι τα δίδακτρά του κυμαίνονται «περίπου σε 1.200.000 δραχμές το χρόνο. Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν τα υλικά που χρειαζόμαστε, οι φωτοτυπίες που ακόμα και αν είναι σημειώσεις καθηγητών, πρέπει να πάμε στα γύρω καταστήματα, τη στιγμή που υπάρχει φωτοτυπικό μέσα στη σχολή. Να σημειωθεί ότι την ημέρα εγγραφής μας, μας είχαν υποσχεθεί δωρεάν φωτοτυπίες. Μαζί με όλα αυτά και τα υλικά που χρειάζομαι - και είναι πολλά - το κόστος ανέρχεται στο 1.800, σχεδόν δύο εκατομμύρια το χρόνο. Και όλα αυτά τα πληρώνουμε μόνοι μας».

Ομως μεγαλύτερη οργή προκαλούν οι εκβιασμοί και τα τεχνάσματα με τα οποία οι σχολάρχες... ξεζουμίζουν τους γονείς χιλιάδων σπουδαστών. Ο Λάμπρος και ο Γεράσιμος σπουδαστές στη ΔΟΜΗ εστιάζουν την προσοχή τους στην υπογραφή σχετικών συμβάσεων που αφορούν τα δίδακτρα και δεν εφαρμόζονται ποτέ! «Μέσω αυτών των συμβάσεων υποτίθεται ότι προγραμματίζεται κάθε φορά η ημερομηνία που πρέπει να καταβάλουμε τα δίδακτρα. Ομως αυτές οι ημερομηνίες δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα», επισημαίνει ο Λάμπρος. Και καταγγέλλει ότι «η Διεύθυνση της σχολής αλλάζει αυτή την ημερομηνία τελευταία στιγμή και επιπλέον μάς τρομοκρατούν και μας απειλούν λέγοντας μας ότι αν δεν πληρώσουμε την τάδε ημερομηνία, δε θα επιτραπεί η είσοδός μας και η συμμετοχή μας στην εξεταστική που θα έχουμε το Φλεβάρη ή στο τέλος της διδακτικής περιόδου»!

Και ο Γεράσιμος συμπληρώνει: «Για παράδειγμα, η ημερομηνία μπορεί να έχει καθοριστεί στις 3 ή 4 του επόμενου μήνα και η διεύθυνση να ζητάει τα χρήματα στις 25 του προηγούμενου. Υπάρχουν παιδιά που οι γονείς τους, είτε είναι δημόσιοι υπάλληλοι, είτε ασκούν κάποιο άλλο επάγγελμα και δεν έχουν τη δυνατότητα να καταβάλουν εκείνη την ημερομηνία τα χρήματα. Και δεν είναι λίγα, μιλάμε για ολόκληρο μισθό 100 και 150 χιλιάδες». Ο Γεράσιμος καταγγέλλει ότι στο παρελθόν υπήρξαν περιπτώσεις που δεν επιτράπηκε η συμμετοχή σπουδαστών στην εξεταστική περίοδο, επειδή δεν μπόρεσαν να πληρώσουν έγκαιρα τα δίδακτρα.

«Στην ουσία βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό, λένε στους γονείς μας να κόψουν το κεφάλι τους, να βρούνε χρήματα με κάθε τρόπο, να πληρώσουν το μήνα, διαφορετικά το παιδί τους θα μηδενιστεί και θα μείνει στο ίδιο εξάμηνο. Θα πάνε όλα χαμένα: οι κόποι τους, οι κόποι μας» τονίζει οΛάμπρος.

Ενώ η Ελένη καταγγέλλει ότι την ημέρα που πήγε στη ΣΒΙΕ για την εγγραφή της «κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης, με είχαν διαβεβαιώσει πως οι φωτοτυπίες είναι δωρεάν. Ομως στο συμβόλαιο εγγραφής, με ψιλά γράμματα, που υπέγραψα έλεγε πως οι φωτοτυπίες δεν είναι δωρεάν. Στόχευσαν στο γεγονός ότι κανένας δε θα το διαβάσει. Και έτσι έγινε τελικά. Δεν το είχαν προσέξει οι περισσότεροι σπουδαστές. Στην πορεία, μας ενημέρωσαν ότι θα μπορούμε να βγάζουμε φωτοτυπίες στη βιβλιοθήκη πιο φθηνά, αλλά η βιβλιοθήκη άνοιξε όταν οι πρόοδοι τελείωσαν. Τότε όμως δε+ μας χρειάζονταν, γιατί αναγκαστικά τις είχαμε βγάλει έξω και τις πληρώσαμε διπλά και τριπλά. Εχω δώσει πενήντα χιλιάδες σε φωτοτυπίες, μόνο σε ένα εξάμηνο. Γίνεται καθαρό εμπόριο εκεί μέσα».

«Εχει στηθεί ένας ολόκληρος μηχανισμός για να ξεζουμίζει τους χιλιάδες νέους που καταφεύγουν στις ιδιωτικές σχολές. Δεν είναι μόνο οι σχολάρχες. Είναι και τα συγκεκριμένα συνεργαζόμενα καταστήματα με τις σχολές και οι εκδοτικοί οίκοι. Ολα. Πρέπει να αντισταθούμε στο καθεστώς εκμετάλλευσης που έχει επιβληθεί από τους σχολάρχες με την ανοχή του κράτους», υπογραμμίζει ο Θωμάς.

Εκτός από τα παραπάνω ζητήματα, χιλιάδες σπουδαστές έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με επιμέρους προβλήματα. Κατά τη διάρκεια της φοίτησης του πρώτου, κιόλας, έτους ένα από τα σημαντικότερα θέματα είναι η ανεπάρκεια του διδακτικού προσωπικού. Οι σπουδαστές καταγγέλλουν για κάθε σχολή χωριστά περιπτώσεις που είτε οι καθηγητές δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο που διδάσκουν.

Το επόμενο σοκ έρχεται όταν ο σπουδαστής διαπιστώνει από πρώτο χέρι την πολυδιαφημιζόμενη υλικοτεχνική υποδομή. Συχνά υπάρχουν προβλήματα και τα εργαστήρια δεν τηρούν τις σύγχρονες προδιαγραφές που διαφημίζουν. Αλλά και για πιο απλά θέματα όπως η θέρμανση, υπάρχουν συγκεκριμένες καταγγελίες. Ενα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι ελλιπείς εγκαταστάσεις στην ιδιωτική σχολή ΔΟΜΗ. Οι σπουδαστές της σχολής καταγγέλλουν ότι το προηγούμενο εξάμηνο 18 άτομα προσπαθούσαν να κάνουν μάθημα γύρω από έναν υπολογιστή... Το ίδιο πρόβλημα καθώς και αυτό της θέρμανσης παρουσιάζεται καθημερινά και στις υπόλοιπες σχολές.