Ελάχιστες μέρες μετά τις θριαμβολογίες του ΣΥΡΙΖΑ για την «ιστορική νίκη» του σοσιαλδημοκράτη Γκ. Μπόριτς στις προεδρικές εκλογές στη Χιλή, τους πανηγυρισμούς έσπευσε να «απογειώσει» το «Πριν» (ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Με ολοσέλιδο δημοσίευμα χαρακτηρίζει «μεγαλειώδη νίκη του λαού, με ανοιχτό το στοίχημα του αγώνα» την επάνοδο μιας «ανανεωμένης» σοσιαλδημοκρατίας στο πλαίσιο της κυβερνητικής εναλλαγής, που από την πρώτη στιγμή ξεκαθαρίζει ότι «το κράτος έχει συνέχεια» και ότι θα είναι «δημοσιονομικά υπεύθυνη». Μιας «κινηματικής» σοσιαλδημοκρατίας, με βασική αποστολή τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής, ταυτόχρονα με την ενσωμάτωση της μεγάλης λαϊκής δυσαρέσκειας, που εκφράστηκε μέσα από σημαντικές κινητοποιήσεις τα προηγούμενα χρόνια. Αδυνατώντας ακόμα και το ίδιο να κρύψει τις σχετικές τοποθετήσεις του νέου Προέδρου, όπως και το «αγκάλιασμά» του από τη διεθνή σοσιαλδημοκρατία, η «κριτική» του «Πριν» είναι ότι το «Ευρύ Μέτωπο» των δυνάμεων που στηρίζουν τον Μπόριτς... «μοιάζει κατώτερο των περιστάσεων», ενώ επιμένει να μιλά για «μεγάλη λαϊκή νίκη και αναχαίτιση της ακροδεξιάς»! Δηλαδή, συστηματική καλλιέργεια αυταπατών για «μεγαλειώδεις λαϊκές νίκες» από εναλλαγές αστικών κυβερνήσεων και κάλπικων προσδοκιών για «προοδευτικές κυβερνήσεις» στο έδαφος του καπιταλισμού, για κυβερνήσεις της «νέας Αριστεράς» απέναντι στον «νεοφιλελευθερισμό», που με την πίεση των λαϊκών αγώνων μπορούν να... αρθούν στο ύψος των περιστάσεων! Το έργο βέβαια το έχουμε ξαναδεί από τις ίδιες οπορτουνιστικές δυνάμεις και στη χώρα μας: Με τα «αντιμνημονιακά μέτωπα» που βοήθησαν στην κυβερνητική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, με την «αγωνιστική» στήριξη των παζαριών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με την τρόικα, όπως και του κάλπικου διλήμματος του δημοψηφίσματος το 2015, που οδήγησαν στο 3ο μνημόνιο. Με δυο λόγια, «το βιολί βιολάκι» τους εκεί στο «Πριν».