ΒΑΓΓΕΛΙΩ ΣΚΕΥΟΦΥΛΑΚΑ

Το ΔΣ και τα μέλη της Πανελλήνιας Ενωσης Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου εκφράζουν τη βαθιά θλίψη τους για τον θάνατο της συναγωνίστριας ΣΚΕΥΟΦΥΛΑΚΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ και μεταφέρουν τα συλλυπητήριά τους προς τους οικείους της. Η κηδεία της θα γίνει αύριο Σάββατο στις 12.45 μ.μ., στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

Η Βαγγελιώ Σκευοφύλακα γεννήθηκε στις 22/8/1930 στην Αθήνα. Ως μέλος της ΠΕΚΑΜ συμμετείχε στη δράση και στις εκδηλώσεις της Ενωσης ακόμη και τα τελευταία χρόνια, όσο της επέτρεπε η κατάσταση της υγείας της.

Εξορίστηκε και βασανίστηκε στη Μακρόνησο, όπου μεταφέρθηκε με άλλες εξόριστες στην ΕΣΑΓ (Ειδική Σχολή Αναμορφώσεως Γυναικών) τον Γενάρη του 1950 από το Τρίκερι. Στο κολαστήριο της Μακρονήσου αψήφησε τους βασανιστές της, που απαιτούσαν να υπογράψει δήλωση μετανοίας, να απαρνηθεί τις ιδέες της και να «συνετιστεί».

Παρά τους εξευτελισμούς, τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης, τα βασανιστήρια, την απομάκρυνση διά της βίας των παιδιών από την αγκαλιά των μητέρων, οι αλύγιστες κρατούμενες έδειξαν θάρρος και σθεναρή στάση, που κατέπληξε και τους ίδιους τους βασανιστές. Τη νύχτα της 30ής Γενάρη 1950 οι ΑΜίτες έβγαλαν από τις σκηνές στην παγωνιά τις γυναίκες και τις χτυπούσαν με βούρδουλα, όπου έβρισκαν, για να τους αποσπάσουν «αβιάστως» δήλωση. Ακούγονταν βογκητά και φωνές στο στρατόπεδο.

«Θα ήταν 2 μετά τα μεσάνυχτα όταν ακούσαμε περίεργες φωνές. Δεν ήταν λυγμοί! Δεν ήτανε κλάματα. Κάποια γυναίκα ή παιδί φώναζε δυνατά, σαν να συζητούσε με κάποιον. Η φράση αυτή είχε έναν τόνο ξεχωριστά τραγικό. Η φωνή πλησίαζε, άρχισε να μας είναι γνώριμη.

- Ποιόνε ν' αποκηρύξω, μωρέ; Το αίμα του αδελφού μου, ε; Το αίμα του αδελφού μου; Δεν αποκηρύσσω τίποτα! Σκευοφύλακα με λένε. Ναι. Δεκαεφτά χρονών! Τι θέλετε από μένα, φασίστες; Χτυπάτε! ...Σκυλιά, φασίστες, χτυπάτε, χτυπάτε!» (από το βιβλίο «Στρατόπεδα Γυναικών», συλλογικό έργο, επιμ. Β. Θεοδώρου, σ. 357, Αθήνα 1976).

Αυτή ήταν η Βαγγελίτσα! Λαμπρό παράδειγμα αγώνα και θυσίας για τους νεότερους!