Σε χωριά και κωμοπόλεις όπως η Λάρυμνα, το Μαρτίνο, η Μαλεσίνα, το Ακραίφνιο, το Λούτσι, το Κόκκινο, το Παύλο, δεκαετίες τώρα η ζωή του λαού περιστρέφεται γύρω από τη ΛΑΡΚΟ. Από το εργοστάσιο και τα μεταλλεία του Αγίου Ιωάννη εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό η οικονομία και η επιβίωσή τους. Μάλιστα οι επιπτώσεις εκτείνονται και παραπέρα, αγγίζοντας και τη γειτονική πόλη της Λιβαδειάς.

Οπως κατά καιρούς τονίζουν τα Σωματεία Εργαζομένων στις ανακοινώσεις τους, εκτός από τους 1.060 εργαζόμενους με συμβάσεις αορίστου χρόνου, τους 150 εργολαβικούς, τους 250 περίπου μικροεργολαβους με μηχανήματα έργων και εργαζόμενους σε αυτούς, που είναι σε άμεση εργασιακή σχέση με τη ΛΑΡΚΟ, υπάρχουν ακόμα χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι και εργαζόμενοι που προμηθεύουν με διάφορα αναλώσιμα υλικά τη ΛΑΡΚΟ, καθώς και μερικές χιλιάδες μικροεπαγγελματίες και εργαζόμενοι που εξαρτώνται από το εισόδημα των παραπάνω. Ολοι αυτοί βιώνουν ήδη τις επιπτώσεις των πολιτικών της κυβέρνησης και τις περικοπές στις αποδοχές των εργαζομένων, και σε πολλές περιπτώσεις έχουν σταθεί στο πλευρό τους στον αγώνα που δίνουν.

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε για μια ακόμα φορά στην περιοχή και συνομίλησε με επαγγελματίες, εργαζόμενους και εκπαιδευτικούς για τις επιπτώσεις από την πολιτική και τις επιλογές της κυβέρνησης στη ΛΑΡΚΟ.

Αυτήν τη φορά σταθμός της επίσκεψής μας ήταν η Μαλεσίνα. Κεφαλοχώρι της περιοχής, που δεκαετίες τώρα τροφοδοτεί τη ΛΑΡΚΟ με εργαζόμενους και σήμερα εργάζονται εκεί περίπου 300 άτομα από το χωριό.

Μπαίνουμε στο κατάστημα υποδημάτων της Παγώνας, οικογενειακή επιχείρηση 80 χρόνια τώρα. «Αμα κλείσει η ΛΑΡΚΟ, κλείσαμε όλοι», μας λέει. «Πώς θα δουλέψουμε εμείς αν δεν υπάρχουν εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ; Πού θα βρουν δουλειά τα νέα παιδιά; Ολα είναι αλυσίδα. Ηδη υπάρχει μεγάλη μείωση και με δυσκολία συντηρούμε το μαγαζί».

Στο καφενείο που διατηρεί η οικογένειά του εδώ και περίπου 50 χρόνια, συναντήσαμε τον Γιάννη Μπόνοβα. «Η μείωση τα τελευταία χρόνια είναι τεράστια. Από τη μία οι μειώσεις στη ΛΑΡΚΟ, από την άλλη οι χαμηλές τιμές στις ελιές, που είναι επίσης ένα εισόδημα στην περιοχή, ήρθε και η ακρίβεια. Δεν ξέρουμε πού θα βγει αυτό. Αμα κλείσει η ΛΑΡΚΟ θα κλείσουμε και εμείς. Ηδη έχουν κλείσει μαγαζιά», μας αναφέρει.

Κατάστημα καφέ διατηρεί η Ελένη, το οποίο άνοιξε πριν από τρία χρόνια περίπου. «Με το που ανοίξαμε ήρθαν οι περικοπές στη ΛΑΡΚΟ, το lockdown με την πανδημία, τώρα η ακρίβεια και τεράστια αύξηση στο ρεύμα, όλα αυτά μας τσάκισαν», σημειώνει.

Στην πλατεία της Μαλεσίνας συναντάμε τον Δημήτρη, ο οποίος δραστηριοποιείται σε franchise γνωστής αλυσίδας καταστημάτων τροφίμων. «Οι συνέπειες των εξελίξεων στη ΛΑΡΚΟ είναι καταστροφικές. Η μείωση του τζίρου ξεπερνά το 30%. Υπάρχει περικοπή ακόμα και στην αγορά τροφίμων», μας λέει. Προσθέτει ότι περίπου το 60% της εμπορικής δραστηριότητας στην περιοχή προέρχεται από τη ΛΑΡΚΟ και ότι τις μέρες πληρωμής των εργαζομένων η αύξηση του τζίρου αγγίζει το 50%. «Η ΛΑΡΚΟ κρατούσε την περιοχή. Η πτώση στην αγορά είναι μεγάλη και μόνο από τις περικοπές, αν κλείσει...».

Επόμενος σταθμός είναι το χωριό της Λάρυμνας, όπου συναντάμε τον Αλέκο Νικολόπουλο, εργαζόμενο στη ΛΑΡΚΟ και μέλος του Συμβουλίου της Τοπικής Κοινότητας. «Η Λάρυμνα σιγοσβήνει μαζί με τη ΛΑΡΚΟ. Αυτήν τη στιγμή στο χωριό λειτουργεί ένα καφενείο και ένα σουβλατζίδικο. Αυτό που εξελίσσεται στη ΛΑΡΚΟ είναι έγκλημα. Φτωχοποιούνται ολόκληρα χωριά. Αμα απολυθούν οι εργαζόμενοι και σταματήσει η μισθοδοσία τους να πέφτει στην περιοχή, οι συνέπειες θα είναι δραματικές. Ακόμα και να βρεθεί επενδυτής, αν σταματήσει έστω για έναν μήνα να υπάρχει η ΛΑΡΚΟ και οι εργαζόμενοί της, οι αλλαγές και οι επιπτώσεις θα είναι τεράστιες. Και όχι μόνο στους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ και τις οικογένειές τους, αλλά θα παρασύρει μια σειρά κλάδους εργαζομένων. Θα κλείσουν καταστήματα, σχολεία, θα ερημώσει η περιοχή», μας λέει.

Σημειώνει επίσης ότι οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροεπαγγελματίες και οι άλλοι εργαζόμενοι της περιοχής αντιλαμβάνονται το πρόβλημα και στηρίζουν τον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ. Θυμίζει μάλιστα ότι όταν ανακοινώθηκαν οι ομαδικές απολύσεις και οι εργαζόμενοι διαδήλωσαν μπροστά από το υπουργείο Οικονομικών, στη Λάρυμνα και στο Μαρτίνο τα καταστήματα έκλεισαν, σε ένδειξη συμπαράστασης και διαμαρτυρίας, ενώ αρκετοί εκπαιδευτικοί συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις που οργάνωσαν γονείς και μαθητές την ίδια μέρα.

Θέλοντας να δούμε τις επιπτώσεις μακρύτερα από το εργοστάσιο της Λάρυμνας, επικοινωνήσαμε με τον Ταξιάρχη Μπούκιο, μέλος του Εμπορικού Συλλόγου Λιβαδειάς. «Από χρόνια οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ, είτε από τα μεταλλεία είτε από το εργοστάσιο, έρχονταν στη Λιβαδειά. Οι επιπτώσεις από τις περικοπές έγιναν άμεσα ορατές από την αρχή της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ. Είναι κοινή αντίληψη τόσο των υπόλοιπων μελών του ΔΣ όσο και αρκετών εμπόρων της πόλης. Σε μας δεν ψωνίζουν βιομήχανοι και εφοπλιστές, εργάτες ψωνίζουν. Ως Εμπορικός Σύλλογος Λιβαδειάς, βλέποντας τις επιπτώσεις από τις εξελίξεις στη ΛΑΡΚΟ, βγάλαμε ανακοίνωση συμπαράστασης στον αγώνα των εργαζομένων και αντιπροσωπεία μας βρέθηκε στη Λάρυμνα για να εκφράσει την αλληλεγγύη της», μας αναφέρει.

Με την οικονομία στα χωριά της περιοχής να στηρίζεται και να είναι προσανατολισμένη στη λειτουργία του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ, η όποια αρνητική εξέλιξη θα προκαλέσει αλυσιδωτές επιπτώσεις σε κάθε επαγγελματική δραστηριότητα, σε κάθε πτυχή της ζωής και της καθημερινότητας.

Μια πλευρά είναι και αυτή της Εκπαίδευσης, με κλείσιμο, συγχωνεύσεις και υποβαθμίσεις σχολικών μονάδων.

Αν φύγουν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ που μένουν στον οικισμό, όπως προβλέπει το σχέδιο ομαδικών απολύσεων της κυβέρνησης, άμεσα τίθεται θέμα λειτουργίας του Γυμνασίου, του μοναδικού σχολείου που λειτουργεί σήμερα στον οικισμό. Ταυτόχρονα, η απόλυση των εργαζομένων θα αναγκάσει πολλούς απ' αυτούς να αναζητήσουν αλλού δουλειά, οπότε τίθεται ζήτημα λειτουργίας και άλλων σχολείων της περιοχής.

Ο «Ριζοσπάστης» συνομίλησε με εκπαιδευτικούς, οι οποίοι δεν κρύβουν την ανησυχία τους. Η Σταματία, με οργανική θέση στο Γυμνάσιο του οικισμού της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, αναφέρει αρχικά ότι ήδη εδώ και χρόνια είναι στα σχέδια το κλείσιμο του Γυμνασίου του οικισμού και η συγχώνευσή του με αυτό του Μαρτίνου. «Αν κλείσει η ΛΑΡΚΟ, αυτό θα είναι αναπόφευκτο. Ταυτόχρονα θα επηρεαστούν και άλλα σχολεία της περιοχής, όπως το Δημοτικό Σχολείο Λάρυμνας, νηπιαγωγεία, παιδικοί σταθμοί, θα καταργηθεί το Ολοήμερο, θα υποβαθμιστούν σχολεία, θα χαθούν θέσεις εκπαιδευτικών και καθαριστριών», σημειώνει. Είναι δύσκολο ακόμα και να φανταστεί κανείς το πόσο θα επηρεαστεί η περιοχή, λέει χαρακτηριστικά.

Ρωτάμε την εκπαιδευτικό πόσο έχουν επηρεαστεί τα παιδιά στο σχολείο. Μας απαντά: «Εχουν επηρεαστεί πολύ τα παιδιά. Ειδικά στην αρχή, αλλά και τον Φεβρουάριο που ανακοινώθηκαν οι ομαδικές απολύσεις ήταν μόνιμο θέμα συζήτησης ανάμεσα στα παιδιά. Εβλεπες την αγωνία και την ανασφάλεια, δεν μπορούσαν να συγκεντρωθούν, επηρεάστηκε η απόδοσή τους στα μαθήματα. Δεν είναι μόνο η αγωνία που βιώνουν στο σπίτι, αλλά και ο φόβος ότι θα χρειαστεί να φύγουν, να αλλάξουν σχολείο, να χάσουν τους φίλους τους».

«Οποιαδήποτε αρνητική εξέλιξη στη ΛΑΡΚΟ θα έχει αντίστοιχες επιπτώσεις συνολικότερα στην τοπική κοινωνία, η οποία έχει προσανατολιστεί γύρω από τη λειτουργία του εργοστασίου», μας αναφέρει από την πλευρά του ο Θανάσης, εκπαιδευτικός στο Γυμνάσιο Μαρτίνου, ενώ συμπληρώνει ότι θα υπάρξει μεγάλος αντίκτυπος και στη λειτουργία της Εκπαίδευσης, με μείωση μαθητών, κλείσιμο και υποβάθμιση σχολείων. «Η τοπική κοινωνία αντιλαμβάνεται την κατάσταση και στέκεται στο πλευρό των εργαζομένων, για να παραμείνει η ΛΑΡΚΟ ανοιχτή. Κάθε περικοπή είναι ορατή σε όλους στην περιοχή μας», επισημαίνει.