Φοιτητές, εργαζόμενοι, νέοι και νέες τίμησαν χτες, για άλλη μια χρονιά, την ΚΝίτισσα Σωτηρία Βασιλακοπούλου, η οποία δολοφονήθηκε πριν από 42 χρόνια στην πύλη της ΕΤΜΑ την ώρα που μοίραζε προκηρύξεις για την ακρίβεια και την ανεργία έξω από το εργοστάσιο. Στο όνομα της Σωτηρίας, στο παράδειγμά της ανανέωσαν την υπόσχεση συνέχισης του αγώνα για σπουδές, εργασία και ζωή με δικαιώματα. Η φετινή εκδήλωση προς τιμήν της που διοργάνωσαν ο Φοιτητικός Σύλλογος Παντείου και η Ομοσπονδία και το Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος έγινε στον κήπο του Παντείου στο όποιο ήταν φοιτήτρια η Σωτηρία. Συγκίνηση σκόρπισε η απαγγελία του ποιήματος του Γιάννη Ρίτσου «στη συντρόφισσα Σωτηρία Βασιλακοπούλου»: «Οι εργάτες έχουν γράψει στη γαλάζια τους φόρμα τ' όνομά σου, Σωτηρία, οι οικοδόμοι στις ψηλές σκαλωσιές τραγουδούν τ' όνομά σου, Σωτηρία πλάι - πλάι στ' άλλα αγαπημένα μας ονόματα: Αγάπη, Ειρήνη, Δικαιοσύνη, Ελευθερία». Η εκδήλωση έκλεισε τηρώντας ενός λεπτού σιγή...

Νωρίτερα, μέλη του ΔΣ του Φοιτητικού Συλλόγου Παντείου κατέθεσαν λίγα λουλούδια στο μνημείο της, που κοσμεί τον χώρο του πανεπιστημίου.

«Η δολοφονία της Σωτηρίας καθώς και τα γεγονότα που ακολούθησαν αποδεικνύουν ότι το κεφάλαιο μπορεί να γίνει αδίστακτο όταν πρόκειται να προστατεύσει τα κέρδη του», σημείωσε μεταξύ άλλων η Ελένη Μενεγάκη, μέλος της Διοίκησης της Ομοσπονδίας και του Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, και επισήμανε: «Το παράδειγμα της Σωτηρίας δείχνει ότι οι νόμοι και η Δικαιοσύνη υπάρχουν μόνο για να εξασφαλίζουν το "ιερό" και αναφαίρετο δικαίωμα των μονοπωλίων, να ξεζουμίζουν τους εργάτες και τις οικογένειές τους. Οτι η δημοκρατία και η ελευθερία σταματάνε έξω από τους χώρους δουλειάς. Αλλωστε, η δολοφονία της Σωτηρίας έγινε τη δεκαετία του '80, τότε που όπως λένε "εδραιώθηκε η δημοκρατία".

Στο παράδειγμα της Σωτηρίας εκφράστηκε η σχέση μεταξύ φοιτητικού και εργατικού κινήματος. Αν και φοιτήτρια, η Σωτηρία δεν δρούσε μόνο μέσα στο αμφιθέατρο. Επεσε έξω από την πύλη του εργοστασίου σε μια από τις εξορμήσεις της σπουδάζουσας νεολαίας για την ενημέρωση και κινητοποίηση των εργαζομένων.

Η Σωτηρία πάλευε να γίνει πράξη το σύνθημα "φοιτητές - εργατιά μια φωνή και μια γροθιά", δίνοντας απάντηση σε όσους χλευάζουν και συκοφαντούν τους αγώνες το ταξικού εργατικού κινήματος, σε όσους διακηρύσσουν την δήθεν ανεξαρτησία του φοιτητικού κινήματος».

«Η Σωτηρία αποτελεί παράδειγμα για εμάς τις νέες φοιτήτριες και τους νέους φοιτητές στο σήμερα», σημείωσε, μεταξύ άλλων, η Γεωργία Τσαγκάρη, πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών Παντείου και εξήγησε ότι «μας δείχνει πως:

• όλα κατακτιούνται με τον συλλογικό αγώνα,
• πως δεν θα φοβηθούμε να τα βάλουμε ακόμα και με αυτούς, που μπορεί σήμερα να μοιάζουν με μεγάλα θηρία,
• πως κανείς δεν είναι μόνος του ενάντια στο βάρβαρο σύστημα που δεν υπολογίζει την ανθρώπινη ζωή. (...)

Ο μόνος δρόμος μας είναι η αλληλεγγύη και η κοινή πάλη φοιτητών και εργαζομένων απέναντι σε κοινούς αντιπάλους. (...) Αλλωστε, τους αγώνες που δίνουμε τόσα χρόνια αλλά και το τελευταίο διάστημα, τους δίνουμε μαζί με τα εργατικά σωματεία, μαζί με τις ενώσεις εργαζομένων και πανεπιστημιακών μέσα στα Ιδρύματα.

Μαζί αποτρέψαμε - και μάλιστα 2 φορές- τον νόμο Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη με την είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας (...) Μαζί βγήκαμε στους δρόμους, για άλλη μια φορά, ενάντια στον νέο νόμο πλαίσιο, έναν νόμο που έφεραν προς ψήφιση στη Βουλή μέσα στο κατακαλόκαιρο, μέσα σε περίοδο εξεταστικής, που εμπλουτίζει το νομοθετικό περιεχόμενο όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και δημιουργεί ένα πανεπιστήμιο φθηνό για το κράτος και τις επιχειρήσεις και πανάκριβο για εμάς τους φοιτητές. Οταν δίνουν 1εκ. ευρώ για manager που θα στελεχώνουν τα Συμβούλια Διοίκησης, την ίδια ώρα δεν ντρέπονται να μας πουν να βάλουμε το χέρι στην τσέπη μας για να πληρώσουμε τα μεταπτυχιακά μας, τα ίδια τα συγγράμματά μας, που στην πλειοψηφία τους είναι πανάκριβα. Δεν ντρέπονται να βάλουν νοίκια στις εστίες, όταν οι φοιτητές μετά βίας ζουν στην πόλη που σπουδάζουν. Εστίες που στο Πάντειο εδώ και χρόνια δεν υπάρχουν και στις Φοιτητικές Εστίες Αθηνών ζουν 40 παντειακοί φοιτητές σε δυσμενείς συνθήκες. Μας λένε να πληρώνουμε το φαγητό στις λέσχες, που θα έπρεπε να δίνεται σε όλους τους φοιτητές χωρίς "κόφτες", χωρίς να χρειάζεται να κρίνεται ποιος φοιτητής είναι πιο φτωχός από τον άλλο. (...) Φοιτητές και εργαζόμενοι εντός και εκτός πανεπιστημίων δεν θα επιτρέψουμε αυτός ο νόμος να εφαρμοστεί, θα τον στείλουμε στο χρονοντούλαπο παρέα με τον νόμο Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη!

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, τιμάμε τη μνήμη της Σωτηρίας καθημερινά παλεύοντας για τις σύγχρονες ανάγκες μας, για τα δικαιώματά μας σε ζωή, μόρφωση, δουλειά. Τιμάμε τη Σωτηρία στους αγώνες που δίνουμε ως φοιτητές, παιδιά λαϊκών οικογενειών που θέλουμε να γίνουμε ολοκληρωμένοι επιστήμονες, δουλεύοντας στο αντικείμενο πάνω στο οποίο σπουδάζουμε και με όρους εργασίας ανθρώπινους και όχι ζούγκλας. Τιμάμε την Σωτηρία με αλληλεγγύη μεταξύ των φοιτητών και των εργαζομένων και όχι με ανταγωνιστικό πνεύμα και πατήματα επί πτωμάτων, όπως μας θέλουν να κάνουμε. Γιατί εχθρός μας δεν είναι ο συνάδελφός μας, αλλά αυτοί που τσακίζουν τα δικαιώματά μας και μας αφήνουν να ζούμε με μισθούς πείνας.

Συνεχίζουμε μέσα από τους φοιτητικούς μας Συλλόγους, να δυναμώνουμε τον αγώνα μας κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική, κόντρα σε αυτούς που δεν μας αφήνουν να ζούμε με βάση τις δυνατότητες της εποχής. Το παράδειγμα της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου πρέπει να αναδειχθεί και να γίνει γνωστό σε κάθε φοιτητή του Παντείου Πανεπιστημίου, διότι από την ηρωική στάση της, από το ανάστημα που σήκωσε, παίρνουμε δύναμη και θάρρος για τους αγώνες που δίνουμε και έχουμε ακόμα πολλούς να δώσουμε. Σωτηρία πορευόμαστε στα βήματά σου, δεν το βάζουμε κάτω, προχωράμε με αισιοδοξία που πηγάζει από τον δίκιο του αγώνα μας!».