Ετσι ξεκινάει τον πρόλογό του, το μικρό αλλά τόσο καλαίσθητο ημερολόγιο που θα συνεχίζει να μας είναι χρήσιμο και μετά το τέλος αυτού του χρόνου. Κι αυτό, γιατί τόσο η εξαιρετική γκραβούρα όσο και το σπάνιο φωτογραφικό υλικό, που παραχώρησε στο Σύλλογο ο Κώστας Στεφάνου, «αιχμαλωτίζουν» με τέχνη το χρόνο, και ταυτόχρονα γίνονται και οι συνδετικοί κρίκοι μιας αλυσίδας που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον. Μέσα από αυτές τις εξαιρετικές εικόνες θα καταφέρουμε να «κρατήσουμε» στη μνήμη μας για πάντα τον άνθρωπο και το μόχθο του. Τον εργαζόμενο μιας άλλης εποχής, μιας εποχής που έδυσε αλλά που δεν έσβησε και δεν πρέπει να σβήσει από το νου και από την καρδιά μας. Ευχόμαστε με όλη μας την καρδιά να βλέπουμε συχνότερα τέτοιες πρωτοβουλίες.