Ο Σωτήρης Βάρβογλης γεννήθηκε από Μικρασιάτες πρόσφυγες γονείς το 1944 στην Αθήνα στον προσφυγικό συνοικισμό Κουντουριώτου Αμπελοκήπων. Είχε την τύχη να μεγαλώσει στο εργαστήρι του πατέρα του, Κωνσταντίνου Βάρβογλη, ο οποίος τα χρόνια εκείνα ήταν από τους ελάχιστους ψηφιδογράφους και δάσκαλος στη Σιβιτανίδειο Σχολή. Με τον πατέρα του συνεργάσθηκε έως το 1972, τον οποίο και ακολούθησε στην αποκατάσταση ψηφιδωτών των Βυζαντινών Μνημείων Οσίου Λουκά, Ι.Μ. Δαφνίου, Ν. Μονής Χίου και πολλών ψηφιδωτών δαπέδων σε διάφορα σημεία της Ελλάδας.

Για να βιοποριστεί εργάσθηκε στον χώρο της Αγιογραφίας, όπου γρήγορα καταξιώθηκε ως ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους ψηφιδογράφους του τόπου μας, ασκώντας αυτήν τη δύσκολη και πανάρχαια μνημειακή τέχνη. Ψηφιδωτά του υπάρχουν σε εκκλησίες στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης, στον Αγ. Διονύσιο Αεροπαγίτη στο Κολωνάκι, στον Αγιο Ανδρέα Πατρών και σε πολλούς άλλους ναούς σε όλη τη χώρα.

Για 25 χρόνια διετέλεσε μέλος του ΔΣ του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος και Εφορος του τμήματος Διακοσμητικής. Ως μέλος για πολλά χρόνια της Επιτροπής Ασφαλιστικού του ΕΕΤΕ, πάλεψε πάντα για τα δικαιώματα των καλλιτεχνών και αγωνίστηκε για το Ασφαλιστικό και Συνταξιοδοτικό των εικαστικών καλλιτεχνών. Ηταν ακόμα ιδρυτικό μέλος του ΟΣΔΕΕΤΕ και πάλευε για τα Πνευματικά Δικαιώματα των καλλιτεχνών, από τη θέση του μέλους του ΔΣ και μέλους του Εποπτικού Συμβουλίου του ΟΣΔΕΕΤΕ.

Ο Σωτήρης Βάρβογλης ήταν ένας μαχητής, ένας ανήσυχος καλλιτέχνης. Βρισκόταν σταθερά στο πλευρό του ΚΚΕ και ήταν πάντα δραστήριος τόσο στον χώρο της δουλειάς του, όσο και στη γειτονιά του, τη Νέα Ιωνία.