«Κάθε γυναίκα μπορεί να δώσει διέξοδο, με τη στάση και τη δράση της, στην αγωνία, στην ανασφάλεια που ζούμε. Μπορεί να κάνει μια κρίσιμη και αποφασιστική για το μέλλον της επιλογή: Να δείξει εμπιστοσύνη στο σύνθημα που γεννήθηκε μέσα στις καθημερινές μάχες: Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό στο δρόμο της ανατροπής με δυνατό ΚΚΕ».

Το μήνυμα αυτό μεταφέρουν, μπροστά στην εκλογική αναμέτρηση της 21ης Μάη, οι Οργανώσεις του Κόμματος με συσκέψεις, εκδηλώσεις, εξορμήσεις και περιοδείες στις εργαζόμενες, νέες γυναίκες, σε χώρους δουλειάς και γειτονιές.

Οι θέσεις του ΚΚΕ για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση της γυναίκας, δίπλα στο σύνολο των προτάσεων και της δράσης του Κόμματος για κάθε πλευρά της ζωής του λαού, αποτελούν ένα ακόμα κριτήριο ψήφου. Ο προβληματισμός για την οπισθοδρόμηση που φέρνει η αντιδραστικοποίηση της καπιταλιστικής κοινωνίας στα δικαιώματα των γυναικών, αλλά και το ενδιαφέρον για τους όρους και τις προϋποθέσεις προκειμένου να γίνει πράξη η κοινωνική ισοτιμία, για να αρθούν οι οικονομικοί και κοινωνικοί καταναγκασμοί που σκιάζουν σήμερα κάθε πλευρά της ζωής, αποτελούν κοινό παρονομαστή στη συζήτηση που πυροδοτούν οι σχετικές πρωτοβουλίες.

Σήμερα, ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει πλευρές της συζήτησης που ξεδιπλώθηκε στις εκδηλώσεις που οργάνωσαν η ΤΟ Επισιτισμού - Τουρισμού και η ΤΟ Φαρμάκου - Χημικής Βιομηχανίας της ΚΟ Αττικής, με ομιλήτρια την Βιβή Δάγκα, υποψήφια βουλευτή στον Δυτικό Τομέα, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματός της για την Ισοτιμία και Χειραφέτηση των Γυναικών.

«Οι θέσεις και οι προτάσεις του ΚΚΕ για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση της γυναίκας είναι ένα ακόμα κριτήριο ψήφου. Εχουν ως βάση ότι οι ισότιμες σχέσεις γυναικών - ανδρών απαιτούν την ικανοποίηση του αδιαπραγμάτευτου δικαιώματος στη σταθερή εργασία, ώστε να είναι οικονομικά και κοινωνικά ανεξάρτητη», υπογράμμισε η Β. Δάγκα.

Σήμερα, όπως αναδείχθηκε τόσο εισηγητικά όσο και από τις ερωτήσεις και τη συζήτηση, η ανισοτιμία ζει και βασιλεύει. Από τη μια, οι «πετυχημένες» γυναίκες στελέχη επιχειρηματικών ομίλων, οι γυναίκες στα επιτελεία των κυβερνήσεων και των διακρατικών οργανισμών αυξάνονται. Από την άλλη, για τις εργαζόμενες η δουλειά με ωράρια - λάστιχο, η ζωή με συρρικνωμένα κοινωνικά δικαιώματα, είναι το μόνιμο «προαπαιτούμενο» για τα κέρδη των μονοπωλίων και καθορίζει το «κοινό πρόγραμμα» όλων των κυβερνήσεων, ανεξαρτήτως σύνθεσης και «χρώματος».

Μάλιστα, κατά την προεκλογική περίοδο, τα αστικά κόμματα διαφημίζουν τη συμμετοχή γυναικών στα ψηφοδέλτιά τους. «Η ευαισθησία τους αφορά τη διαμόρφωση μιας γυναικείας ηγεσίας που θα υπερασπίζεται τις απαιτήσεις, τις ανάγκες των επιχειρηματικών κολοσσών και του κράτους τους και όχι τις ανάγκες των γυναικών των εργατικών - λαϊκών δυνάμεων», επισήμανε η ομιλήτρια. Οπως εξήγησε, η προσπάθεια να δοθεί «άρωμα γυναίκας» στο σκληρό πρόσωπο της καπιταλιστικής εξουσίας δεν πρέπει να ξεγελά καμία εργαζόμενη, καθώς είναι πέρα για πέρα ξεκάθαρο, και έχει αποδειχθεί και από τα έργα και τις ημέρες τους, πως είναι απολύτως δεσμευμένες στα επιχειρηματικά συμφέροντα, στο διαφθορείο της ΕΕ, στην πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ.

Κόντρα στην παραπάνω προσπάθεια, μίλησε για την προσπάθεια που κάνει το ΚΚΕ να αναδεικνύονται όλο και περισσότερες γυναίκες «πρωταγωνίστριες» στις συνδικαλιστικές οργανώσεις και τα συλλογικά τους όργανα, στον αγώνα στους χώρους δουλειάς απέναντι στην εργοδοτική βία και ασυδοσία, που φτάνει μέχρι τη σεξουαλική παρενόχληση, την απόλυση εγκύων, τους εκβιασμούς σε εργαζόμενες να αναβάλουν τη δημιουργία οικογένειας, στη μάχη ενάντια στα κοινωνικά στερεότυπα που επιδρούν ακόμα και στην επαγγελματική εξέλιξη των γυναικών.

Απαντώντας στο ερώτημα αν μια κυβέρνηση - μηχανοδηγός στις αντιλαϊκές ράγες της σάπιας εκμεταλλευτικής κοινωνίας μπορεί να εξασφαλίσει την πραγματική ισότητα των φύλων - όχι την τυπική - η Β. Δάγκα ανέδειξε ότι η περιβόητη «ισότητα των φύλων» και η «εναρμόνιση της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής» περιλαμβάνουν μέτρα που έχουν κάνει λάστιχο την κοινωνική ζωή της γυναίκας, φέρνοντας σε αντιπαράθεση το δικαίωμά της στην εργασία με την κοινωνική ανάγκη προστασίας της μητρότητας, της οικογένειας.

Στο μελανό αυτό φόντο, η Β. Δάγκα στηλίτευσε τον αποκρουστικό καβγά που στήνεται ανάμεσα σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα, καθώς και τα εκβιαστικά διλήμματα «αστάθεια ή κυβερνητική σταθερότητα», «αβεβαιότητα ή ασφάλεια», που προσπαθούν να θέσουν στον λαό.

«Οταν μιλούν για σταθερότητα εννοούν σταθερά καθηλωμένα δικαιώματα. Κρύβουν ότι η μόνη διευκόλυνση που έδωσαν ήταν στους επιχειρηματικούς ομίλους για να εκμεταλλεύονται ακόμα πιο σκληρά τις εργαζόμενες γυναίκες», υπογράμμισε. Αποτυπώνεται η αγωνία τους να προσελκύσουν γυναικείο επιστημονικό εργατικό δυναμικό ως προϋπόθεση για την ενίσχυση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών κολοσσών σε αυτούς τους τομείς, στον ανελέητο ανταγωνισμό μεταξύ των μονοπωλίων.

Μέσα και από τη συζήτηση αναδείχθηκαν πλευρές της ολομέτωπης επίθεσης: Στην «τουριστική βιομηχανία» οι καμαριέρες, οι εργαζόμενες στα πολυτελή εστιατόρια βιώνουν την εντατικοποίηση της δουλειάς με συνέπειες στην επιβάρυνση του γυναικείου οργανισμού. Αλλά και στις βιομηχανίες του Φαρμάκου, της Χημικής Βιομηχανίας, οι μισθωτές επιστήμονες αναγκάζονται να αναβάλουν τη δημιουργία οικογένειας λόγω της εργασιακής ανασφάλειας.

Τα αντικειμενικά εμπόδια που συναντά μια γυναίκα στην εργασία είναι το πρόσφορο έδαφος για να παρουσιάζεται ως «σύγχρονο» ο εργοδοτικός εκβιασμός επιχειρηματικών ομίλων στις εργαζόμενες για να προχωρήσουν στην κρυοσυντήρηση των ωαρίων. Τη συζήτηση απασχόλησαν κι οι εξαγγελίες της ΝΔ, αλλά και οι νομοθετικές παρεμβάσεις για την 3ήμερη άδεια εμμήνου ρύσης στην Ισπανία.

Η ομιλήτρια τόνισε ότι τα αναγκαία μέτρα προστασίας της εργαζόμενης δεν μπορούν να εξαρτώνται από το αν έχει τουλάχιστον ένα 50ευρω για επίσκεψη σε γυναικολόγο για να της γράψει άδεια στο εμπορευματοποιημένο σύστημα Υγείας, που στερεί σε κάθε γυναίκα τη δυνατότητα της έγκαιρης διάγνωσης και θεραπείας, σε μια εποχή που η σύγχρονη επιστήμη μπορεί να δώσει απαντήσεις ακόμα και για τα έντονα συμπτώματα κατά της διάρκεια της εμμήνου ρύσης.

Ούτε μπορεί να εξαρτάται η προστασία της εργαζόμενης από τον μηχανισμό της εργοδοσίας, με πρόσβαση κι έλεγχο στα προσωπικά μας δεδομένα που θα τα αξιοποιεί για «την εκτίμηση της καταλληλότητας των εργαζομένων με βάση την ισχύουσα νομοθεσία».

«Το κρίσιμο για εμάς δεν είναι να ψάξουμε για διαφορές στα προγράμματα για την περιβόητη ισότητα των φύλων, των κομμάτων που κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα, που δεν φαίνονται ούτε με μεγεθυντικό φακό. Μπορούμε να κάνουμε την πραγματική διαφορά», πρόσθεσε και κάλεσε σε ενίσχυση του ΚΚΕ, προκειμένου «να συναντάει ζόρια και όχι ανοχή» η επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση.

«Ενα ακόμα πιο δυνατό ΚΚΕ παντού, στον καθημερινό εργατικό, λαϊκό αγώνα και στις βουλευτικές εκλογές, σημαίνει ότι δυναμώνει το αγωνιστικό ρεύμα για να σπάσει ο "φαύλος κύκλος" της εκμετάλλευσης, της βίας, της γυναικείας ανισοτιμίας», τόνισε η Β. Δάγκα.

«Ασπίδα προστασίας» απέναντι στην αντιδραστικοποίηση και στην οπισθοδρόμηση είναι η πάλη για τα σύγχρονα κοινωνικά δικαιώματα ανδρών και γυναικών εργαζομένων. Πάνω εκεί μπορούν να ανθίσουν και τα ατομικά δικαιώματα σε κάθε πλευρά της ζωής μας: Στη συμβίωση, στην οικογένεια, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις.

«Αυτός ο αγώνας είναι ο πραγματικός κυματοθραύστης κάθε απαράδεκτης συμπεριφοράς και βίας απέναντι στις γυναίκες, ακόμα και στα παιδιά. Σε αυτόν το δρόμο αναπτύσσονται η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη, ο αλληλοσεβασμός κόντρα στις σάπιες αξίες του ατομισμού, του ανταγωνισμού, του εγωιστικού τρόπου ζωής, της ατομικής αλαζονείας που καλλιεργούνται στην αρένα και τη σήψη της εκμεταλλευτικής κοινωνίας», σημείωσε χαρακτηριστικά.

«Με το ΚΚΕ μπορούμε να ανοίξουμε τον δρόμο για να απαλλαγούμε από τον βραχνά του καπιταλιστικού κέρδους, της εκμετάλλευσης και καταπίεσης, με τον λαό στη εξουσία και ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει. Γιατί προϋπόθεση για την κατάργηση κάθε κοινωνικής ανισότητας και διάκρισης σε βάρος της γυναίκας είναι να απελευθερωθεί η κοινωνία από αυτά τα δεσμά. Αυτό είναι το Πρόγραμμα εργατικής - λαϊκής διακυβέρνησης και εξουσίας του ΚΚΕ», τόνισε η Β. Δάγκα.

«Ο ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης που προτείνουμε βάζει στο επίκεντρο τον εργαζόμενο άνθρωπο, γυναίκα κι άνδρα, το παιδί, τη συνταξιούχο και την ικανοποίηση των συνεχώς διευρυνόμενων αναγκών τους. Εχει ως βάση την κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της κοινωνικής παραγωγής, των κοινωνικών υπηρεσιών», υπογράμμισε και κάλεσε σε στήριξη του ΚΚΕ στην κάλπη και στην καθημερινή δράση:

«Με δυνατό ΚΚΕ "καίμε" τα αντιλαϊκά σενάρια της εκμετάλλευσης, των εκβιασμών, της βίας. Βαδίζουμε στον δρόμο της γυναικείας χειραφέτησης και ισοτιμίας, προκειμένου να δυναμώσει και ο αγώνας για τη γυναικεία χειραφέτηση και ισοτιμία».