Οσοι πίστευαν ότι οι παιδονόμοι στα σχολεία, οι τιμωρίες για παραδειγματισμό των μαθητών και το στραπατσάρισμα των «ανήσυχων» και «ατίθασων» ανήκουν στο σκοτεινό παρελθόν, πρέπει να το ξανασκεφτούν. Μόλις χθες στο 33ο Γυμνάσιο της Αθήνας επιβλήθηκε 4ήμερη αποβολή σε μαθήτρια, επειδή -άκουσον άκουσον το ...έγκλημά της - «αντιμίλησε» (!) σε καθηγητή, ο οποίος, γενικότερα, αρέσκεται σε ρόλο παιδονόμου στους 13χρονους και 14χρονους μαθητές. Δεν πρόκειται για μεμονωμένο κρούσμα αυθαιρεσίας και αυταρχισμού, αλλά υποδηλώνει μια γενικότερη συντηρητική στροφή στις παιδαγωγικές μεθόδους στα σχολεία. Η αντιμετώπιση των «αυθαδιαζόντων» μαθητών με εξοντωτικές και τρομοκρατικές ποινές αποτελεί, ταυτόχρονα, και ομολογία αποτυχίας της ικανότητας του σχολείου να διαπλάθει ελεύθερες προσωπικότητες, αλλά και μετατροπής του σε σχολείο - στρατώνα. Ο μαθητής, που «ξεφεύγει», που αμφισβητεί και «ψάχνεται», στήνεται «απέναντι» και αναλαμβάνουν οι «αρμόδιοι» να τον φέρουν στον «ίσο δρόμο», το δρόμο, δηλαδή, της απόλυτης συμμόρφωσης στους ανωτέρους και της πειθήνιας υποταγής. Και όλα αυτά χέρι - χέρι με τη «μεταρρύθμιση» των εκσυγχρονιστών και προς δόξαν των «μοντέρνων» αντιλήψεων που λανσάρει ο Π. Ευθυμίου.