Μια πολύ μεγάλη προσπάθεια στήριξης συνολικά του αθλητισμού - με πρωτοβουλίες και δράσεις για τα πλατιά λαϊκά στρώματα, δημιουργία υποδομών και συντήρησης των υπαρχουσών, αλλά και διεξαγωγή μεγάλων εκδηλώσεων, που πολύ δύσκολα συναντά κανείς παρόμοιο παράδειγμα σε πανελλαδικό επίπεδο - διεξάγεται τα τελευταία εννιά χρόνια από την αγωνιστική δημοτική αρχή Πάτρας.

Απέναντι στην ελλιπέστατη κρατική χρηματοδότηση, στην ανταποδοτικότητα, στην εμπορευματοποίηση των πάντων και στην επιχειρηματική λογική, που εκφράζεται και από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, η δημοτική αρχή υλοποιεί, παρά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, δράσεις που έχουν στο επίκεντρο τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας.

Σε αυτήν την προσπάθεια έχει απέναντί της όχι μόνο τις εκάστοτε διοικήσεις του υφυπουργείου Αθλητισμού, αλλά και τις παρατάξεις των αστικών κομμάτων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.λπ.), που με τους εκπροσώπους τους κινούνται με βάση τα μέτρα των κυβερνήσεων και στον βασικό τομέα του αθλητισμού.

Εμβληματικής σημασίας για τον λαό της πόλης είναι η κατάσταση που επικρατεί στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο. Το γήπεδο - σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 για την πόλη, που κατασκευάστηκε με χρήματα και του πατραϊκού λαού, πριν τη σημερινή δημοτική αρχή δεν παραχωρήθηκε ποτέ για τις ανάγκες του λαού.

Το Στάδιο, αφού πέρασε στην αρμοδιότητα του δήμου «μετά βαΐων και κλάδων», με προγραμματική σύμβαση (2008) που προέβλεπε ότι το κράτος θα τον χρηματοδοτούσε με 400.000 ευρώ τον χρόνο, στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε. Οι κυβερνήσεις των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ διαχρονικά δεν ανέλαβαν ποτέ την υποχρέωσή τους προς το Παμπελοποννησιακό και τον δήμο, χρωστώντας μέχρι σήμερα 5 εκατ. ευρώ (!), ενώ οι πριν το 2014 δημοτικές αρχές (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.ά.) κατέθεταν το ένα μετά το άλλο σχέδια επιχειρηματικής εκμετάλλευσής του.

Μάλιστα η δημοτική αρχή Δημαρά (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) αιτούνταν από το 2012 προς τη διεύθυνση του Σταδίου την επιβολή τελών χρήσης κατατετμημένων ανά χώρο ακόμα και για τις αίθουσές του, προκειμένου - όπως έλεγε - να καλυφθούν τα έξοδα λειτουργίας του!

Επιπλέον, οι ιδιώτες «επενδυτές» που εκμεταλλεύονταν το Στάδιο άφησαν «φέσι» στον δήμο 170.000 ευρώ, ενώ οι εγκαταστάσεις του είχαν ρημάξει (χλοοτάπητας, ηχητικές και ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, αποχετεύσεις κ.ο.κ.). Ακόμα και αγωγός νερού που είχε σπάσει αφέθηκε στην τύχη του, με αποτέλεσμα να προκληθούν ζημιές με μούχλα και υγρασία μέχρι και κάτω από τη σκεπαστή εξέδρα, εγκυμονώντας κινδύνους ηλεκτροπληξίας.

Οσο για τους αθλητές, τους παρεχόταν μόνο η δυνατότητα να μπουν στο Στάδιο για προπόνηση και να αποχωρήσουν, εφόσον αποδυτήρια και τουαλέτες βρίσκονταν σε άθλια κατάσταση και ήταν αδύνατο να χρησιμοποιηθούν (δεν υπήρχε καν ζεστό νερό για ντους). Το ίδιο ίσχυε για τους δρομείς του μαζικού λαϊκού αθλητισμού, αφού όποιος ήθελε να εισέρχεται ήταν υποχρεωμένος να εγγραφεί σε σύλλογο, πληρώνοντας συνδρομή.

Ολα αυτά μέχρι το 2015, που η σημερινή δημοτική αρχή ανέλαβε εξολοκλήρου τη χρήση και λειτουργία του Σταδίου, το οποίο μέχρι τότε χρησιμοποιούνταν και ως έδρα της ΠΑΕ Παναχαϊκής, ανοίγοντάς το για τον λαό το 2016.

«Η δημοτική αρχή με δήμαρχο τον Κώστα Πελετίδη τοποθέτησε Διοικούσα Επιτροπή. Θέσπισε κανονισμό λειτουργίας, έβαλε τάξη ταυτόχρονα με τη σταδιακή αποκατάσταση των ζημιών και της λειτουργίας. Κατάφερε να εισπράξει τα χρήματα που χρωστούσε η διοίκηση της ΠΑΕ (Κούγιας), αλλά και εταιρείες κινητής τηλεφωνίας που χρησιμοποιούν τον χώρο, δημιουργώντας έσοδα από εμπορικές εκθέσεις, συναυλίες και άλλες δράσεις που δεν επιβαρύνουν τον λαό», εξηγεί ο Βασίλης Ζώτος, επικεφαλής της Διοικούσας Επιτροπής του Σταδίου, σημειώνοντας ότι σήμερα έχουν αναβαθμιστεί όλες οι εγκαταστάσεις, έχουν δημιουργηθεί χώροι για γραφεία 70 πολιτιστικών, αθλητικών και κοινωνικών φορέων, έχουν διαμορφωθεί αίθουσες που παραχωρούνται δωρεάν.

Το συνολικό κόστος επισκευής όλων των εγκαταστάσεων έφτασε στα 1,3 εκατ. ευρώ! Παράλληλα, καλύφθηκαν χρέη που είχαν αφεθεί μέχρι και στη ΔΕΥΑΠ, ενώ τα έξοδα για το νερό από τα 130.000 ευρώ τον χρόνο έπεσαν σήμερα στα 16.000 ευρώ, με τη χρήση των αυτόνομων εγκαταστάσεων του γηπέδου που είχαν εγκαταλειφθεί!

Το κυριότερο, σήμερα έχουν τη δυνατότητα να αθλούνται στο Παμπελοποννησιακό πάνω από 9.000 άτομα όλων των ηλικιών, σε καθημερινή βάση, σε σύγχρονες υποδομές και με συμβολικό για τους αθλούμενους αντίτιμο (για την έκδοση της κάρτας εισόδου). Ο χώρος να είναι ανοιχτός για τα σχολεία της πόλης όπου υλοποιούνται δωρεάν εκπαιδευτικά κ.ά. προγράμματα. Ταυτόχρονα, μετατράπηκε σε σύγχρονο στάδιο, που μπορεί να φιλοξενεί μεγάλες αθλητικές εκδηλώσεις στίβου, ποδοσφαίρου κ.λπ. Ενδεικτικά, για έξι συνεχείς χρονιές φιλοξενήθηκε στον χώρο το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου, όπως και 100 πολιτιστικές εκδηλώσεις και διάφορες άλλες δραστηριότητες.

Πρόκειται για ζητήματα που καθόλου εύκολα δεν τα κατάφερε η δημοτική αρχή, καθώς, όπως εξηγεί και ο Β. Ζώτος, «η αντιμετώπιση από τις κυβερνήσεις στα αιτήματα χρηματοδότησής μας είναι διαχρονικά εχθρική, με πρόσφατη την αναφορά του πρώην υφυπουργού Αυγενάκη να επιβάλουμε κατά κεφαλήν τέλος χρήσης για το Στάδιο, επισημαίνοντάς μας ότι δεν μπορούμε να τα περιμένουμε όλα απ' το κράτος... Αντίστοιχα εχθρική είναι και η στάση των άλλων δυνάμεων στο Δημοτικό Συμβούλιο, που είναι υπέρ της λογικής των κυβερνήσεων, των χορηγών και της επιχειρηματικής δράσης και στον αθλητισμό, μακριά από τις λαϊκές ανάγκες».

Την ίδια ώρα έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια για να ζωντανέψουν οι αθλητικές υποδομές του δήμου, να βοηθηθούν τα ερασιτεχνικά σωματεία σε όσο το δυνατόν περισσότερα αθλήματα. Εκτός του Παμπελοποννησιακού ο δήμος διαθέτει ως δικές του εγκαταστάσεις το Αθλητικό Κέντρο Λαδόπουλου (με κλειστή αίθουσα στίβου και γυμναστικής), τα κλειστά Αλεξιώτισσας και Ροΐτικων, τα γήπεδα ποδοσφαίρου (με φυσικό ή τεχνητό χλοοτάπητα) Ζαρουχλέικων, Βραχνέικων, Μιντιλογλίου, Παραλίας, Σαραβαλίου, Πετρωτού, Ρίου, Ροΐτικων και 7x7 Λεύκας και Ανω Καστριτσίου.

Πρόκειται για δομές που οι προηγούμενες δημοτικές αρχές είχαν εγκαταλείψει, εκχωρώντας τη λειτουργία τους και τα έξοδα χρήσης τους σε πρωτοβάθμιους και δευτεροβάθμιους αθλητικούς φορείς που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να τους συντηρούν και να τους λειτουργούν, με τον δήμο να μην έχει τη δυνατότητα άσκησης αθλητικής πολιτικής, ή άλλα σωματεία να ευνοούνται και άλλα να αδικούνται.

«Αλλάξαμε αυτό το καθεστώς. Ανακτήσαμε τη διοίκηση, διαχείριση και λειτουργία όλων των δομών, τις οποίες ανασυγκροτήσαμε και παραχωρούμε δωρεάν για χρήση ισότιμα σε όλα τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία, στα σχολεία κ.λπ.», εξηγεί ο αντιδήμαρχος Αθλητισμού Τάκης Πετρόπουλος και προσθέτει: «Με δεδομένο ότι αντίθετα από τις δημοτικές αθλητικές δομές, στις κρατικές τα σωματεία υποχρεώνονται να πληρώνουν πανάκριβο ενοίκιο, οι περισσότερες ομάδες μπάσκετ και ποδοσφαίρου της πόλης χρησιμοποιούν τα δημοτικά γήπεδα για προπονήσεις. Στα δύο αυτά πιο μαζικά αθλήματα, το 60% - 70% των αγώνων όλων των πρωταθλημάτων τους πραγματοποιείται στις υποδομές μας».

Επιπλέον, διαμορφώθηκαν τρεις κλειστές αίθουσες (σε Λάγγουρα, Μαρούδα και ΑΣΟ) για να λυθεί το πρόβλημα στέγασης των σωματείων βόλεϊ, που πλήρωναν ενοίκια στις κρατικές ή σωματειακές αθλητικές εγκαταστάσεις.

Ο Β. Πετρόπουλος αναφέρεται επίσης στο συνολικό έργο που έχει υλοποιήσει η δημοτική αρχή και το οποίο, εκτός του Παμπελοποννησιακού και των υπόλοιπων που προαναφέρθηκαν, αφορά και τη συμμετοχή του δήμου κατά το ήμισυ στην ανακατασκευή του ιστορικού Ενωσιακού γηπέδου ποδοσφαίρου στη γειτονιά των Προσφυγικών, το ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ στα Ανω Συχαινά, τον παραλιακό ποδηλατόδρομο, τη διαδρομή τρεξίματος του Ελους της Αγυιάς, το κλειστό γυμναστήριο του σχολικού συγκροτήματος Μαρούδα και τα όργανα γυμναστικής εξωτερικού χώρου που έχουν εγκατασταθεί σε πάρκα, πλατείες και αθλητικές εγκαταστάσεις.

Στο σύνολο των αθλητικών εγκαταστάσεων του δήμου πραγματοποιούνται επιπλέον, χωρίς επιβαρύνσεις για τους συμμετέχοντες, τα πρωταθλήματα εργαζομένων σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο, συμβάλλοντας στην ανάπτυξή τους. Σε όλες τις εγκαταστάσεις του δήμου φιλοξενούνται και όλες οι ακαδημίες αθλημάτων των συλλόγων.

Απ' αυτήν την προσπάθεια δεν λείπει και η διεκδίκηση όλων των αναγκαίων για τον λαό και τη νεολαία της πόλης. Στην προτεραιότητα της δημοτικής αρχής βρίσκεται η διεκδίκηση χρηματοδότησης για την πραγματοποίηση έργων όπως η ανακατασκευή και ο εκσυγχρονισμός 23 μικρών ανοιχτών συνοικιακών και κοινοτικών γηπέδων αθλοπαιδιών, η αντικατάσταση όλων των ταρτάν του Παμπελοποννησιακού με νέα, πιστοποιημένα από την Παγκόσμια Ομοσπονδία, η ανακαίνιση του Αθλητικού Κέντρου Λαδόπουλου, το γήπεδο ποδοσφαίρου Καμινίων, το μεταλλικό κλειστό γήπεδο Ζαβλανίου, το κλειστό γυμναστήριο ΑμεΑ στο Ρίο, για το οποίο υπάρχουν τυποποιημένες μελέτες στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.

«Ο δήμος, μαζί με την Επιτροπή Πρωτοβουλίας που έχουν συγκροτήσει αθλητικοί φορείς της πόλης, διεκδικεί από το υφυπουργείο Αθλητισμού την άμεση ανακατασκευή του Αθλητικού Κέντρου Αγυιάς και την αποκατάσταση των κλειστών βοηθητικών γηπέδων του "Τόφαλος", τα οποία θα δώσουν μεγάλη ανάσα στον αγωνιστικό αθλητισμό και στην αθλητική ψυχαγωγία. Ειδικότερα, η άθλια εικόνα του εγκαταλειμμένου από όλες τις κυβερνήσεις Αθλητικού Κέντρου Αγυιάς στην είσοδο της πόλης είναι αντιαισθητική και ντροπιαστική, αποτελεί θλιβερή αντίθεση με την υπόλοιπη περιοχή που έχει αναπλαστεί από τον δήμο (Δημοτική Πλαζ, ευρύτερη παραλία, Ελος Αγυιάς και Βόρειο Πάρκο)», σημειώνει ο Τ. Πετρόπουλος και καταλήγει:

«Ολα αυτά δεν είναι καθόλου εύκολο να γίνουν. Τα απαιτούμε χωρίς να επιβαρύνουμε την ήδη πολύ επιβαρυμένη τσέπη των λαϊκών στρωμάτων, γιατί όλα αυτά τους ανήκουν, τα έχουν πληρώσει από τη φορολογία τους. Ολα όσα υλοποιήθηκαν από τη δημοτική αρχή είναι αποτέλεσμα της φιλοσοφίας που έχει, να βάζει μπροστά τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας, απέναντι στα διάφορα επιχειρηματικά και οικονομικά συμφέροντα που λυμαίνονται και τον χώρο του αθλητισμού. Στόχος μας είναι να δίνουμε ανάσες στον λαό από τις καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζει, και έτσι θέλουμε να συνεχίσουμε. Σε αυτόν τον δρόμο του αγώνα τον καλούμε και το επόμενο διάστημα, βάζοντας μπροστά το δίκιο των πολλών».