«Το τέρας»

Οφείλουμε να υπογραμμίσουμε τη νίκη των απεργών ηθοποιών στις ΗΠΑ, οι οποίοι μετά από 148 μέρες ιστορικής απεργίας, αρκετές από αυτές μαζί με τους σεναριογράφους, κέρδισαν μια δίκαιη συμφωνία πολύ κοντά στις απαιτήσεις τους στις διαπραγματεύσεις με τους παραγωγούς. Τα δυο σωματεία «έβαλαν τα γυαλιά» με τη στάση και την αγωνιστικότητά τους κυριολεκτικά σε ολόκληρη την υφήλιο.

Τούτη η βδομάδα έχει πολύ ενδιαφέρουσες ταινίες, αν και δεν συναντηθήκαμε με όλες, από την άποψη ότι ανοίγουν ζητήματα και θέματα πολύπλευρα και σημαντικά για συζήτηση. Αυτό λέγεται σπουδαίο σινεμά που προβληματίζει, ακόμα κι αν διαφωνείς με την τοποθέτηση του σκηνοθέτη, έχεις την ευκαιρία να αντιπαρατεθείς και να προβληματίσεις προβάλλοντας τις θέσεις μας...

Πριν από όλα όμως, πρέπει να τονίσουμε ότι παίζεται το αριστούργημα του Τάκη Κανελλόπουλου, «Ουρανός», μια από τις σπουδαιότερες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών, μαζί με τις δυο μικρού μήκους του, «Θάσος» και «Μακεδονικός Γάμος», στον κινηματογράφο «STUDIO new star art cinema» με αφορμή τη συμπλήρωση 90 χρόνων από τη γέννησή του. Οι ταινίες προβάλλονται ενιαία με ένα εισιτήριο και είναι μάθημα ιστορίας και σπουδαίου σινεμά. Ξεχωρίζουμε τη συγκλονιστική φωτογραφία του Τζοβάνι Βαριάνο και του σπουδαίου συντρόφου μας Γρηγόρη Δανάλη, του «Παππού»...

«Εξέλιξη»

Βαθιά υπόκλιση στον ανθρωπιστή σκηνοθέτη. Βαθιά υπόκλιση στη διαλεκτική ματιά του σεναρίου. Βαθιά υπόκλιση στην απέραντη ευαισθησία που μπορεί να προκαλέσει η αμείλικτη σκληρότητα. Η ταινία είναι ένας ύμνος στην παιδική ηλικία που αντιστέκεται, που παίρνει θέση, που επιδεικνύει αλληλεγγύη και αγάπη. Στηριγμένος στα πρότυπα του Ακίρα Κουροσάβα, μας αναλύει τη μοναδική αλήθεια από τρεις οπτικές γωνίες. Οταν πια ο θεατής φτάσει στην αρχή της τρίτης οπτικής, δεν μπορεί παρά να αναθεωρήσει όποια άποψη παγίωσε μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεν μπορεί να μη συγκινηθεί μέχρι τα μπούνια. Η ανατομία της κοινωνίας και η ανάλυση της στάσης των ηρώων είναι υποδειγματική. Η μοναδική ματιά του είναι σαν βέλος που στοχεύει απευθείας στον πυρήνα, κατευθείαν στην καρδιά. Να μην αμελήσετε να συναντηθείτε μαζί της.

2012. Ο Νίκος μένει στην Αθήνα. Είναι σκηνοθέτης και διδάσκει σκηνοθεσία κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Σήμερα θα ζητήσει από τον πατέρα του, τον κύριο Αντρίκο, να τον συνοδεύσει στην τελετή ορκωμοσίας για την εξέλιξή του στην ανώτερη βαθμίδα στο Πανεπιστήμιο. Ενα ταξίδι πατέρα - γιου με το τρένο, με τον χρόνο να κυλάει προς τα πίσω.

Συναντιόμαστε ύστερα από χρόνια κινηματογραφικά με τον σπουδαίο Βασίλη Κολοβό, αναγνωρίζοντάς του για ακόμα μια φορά ότι η υποκριτική βρίσκεται στο περπάτημα, στο βλέμμα, στην ανάσα, στην πιο μικρή ανεπαίσθητη αλλαγή της χροιάς της φωνής. Εδώ συναντιέται με τον υπέροχο Αλέξανδρο Λογοθέτη και μαζί συνθέτουν ένα ιδιαίτερα συγκινητικό δίδυμο πατέρα και γιου, που πολλά χρόνια αργότερα επανεφευρίσκει την αγάπη, συζητάει τα περασμένα, σαν ίσος προς ίσο, σαν πατέρας προς πατέρα πια, σαν άνθρωπος προς άνθρωπο. Τι ταινίες φτιάχνουμε, θα έλεγε κανείς, αν όχι θραύσματα της προσωπικής μας ιστορίας; Τι αναζητάμε, εάν όχι τη γονική αποδοχή, το μπράβο, τη συγκίνηση και τελικά την αγάπη; Τέτοια είναι η ταινία του Χούρσογλου, μια τρυφερή προσωπική ιστορία... αποτυπωμένη στο πανί. Αρτια σεναριακά και τεχνικά, όμως χρειαζόταν λίγο σφίξιμο στις «σιωπές» της.

Η ταινία περιγράφει τόσο την ταραχώδη ζωή και το έργο της φωτογράφου Ναν Γκόλντιν, όσο και τον επίμονο αγώνα της να ξεσκεπάσει τη δυναστεία μεγιστάνων φαρμακοβιομηχάνων που κρυβόταν πίσω από τη θανατηφόρα επιδημία οπιοειδών OxyContin, η οποία στοίχισε τη ζωή σε μισό εκατομμύριο ανθρώπους.

Ενα ντοκιμαντέρ για να μιλήσεις για το θέμα του με τελείως διαφορετικό τρόπο από αυτόν που αφηγείται. Η Ναν Γκόλντιν είναι πράγματι μια σπουδαία ακτιβίστρια που μάχεται με τα δικά της μέσα, μέσα από την τέχνη, ώστε να δημοσιοποιηθεί και να ανοίξει το ζήτημα της επιδημίας οπιοειδών και να πληρώσουν οι ένοχοι... Ούσα η ίδια εξαρτημένη για πολλά χρόνια, βρίσκει τη δύναμη να βοηθήσει τους συνανθρώπους της. Ομως το ζήτημα της εξάρτησης δεν είναι ούτε τόσο απλό όσο παρουσιάζεται, ούτε αφορά μόνο μια φαρμακευτική πολυεθνική, ούτε λύνεται με χώρους εποπτευόμενης χρήσης και ακτιβισμούς μικρής κλίμακας. Ο συμβιβασμός με τα ναρκωτικά είναι κοινωνική καταστολή. Είναι ένα σύνθετο, πολυπαραγοντικό πρόβλημα, που έχει τα θεμέλιά του στο ίδιο το σύστημα, εμφανίζεται στις συγκεκριμένες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Οποιαδήποτε άλλη αντιμετώπιση εκτός από τη στεγνή θεραπευτική προσέγγιση, κάνει την εξάρτηση να μοιάζει ατομική υπόθεση και οδηγεί στη «μείωση της βλάβης» και όχι στη λύση της. Τα ζούμε στη χώρα μας εδώ και χρόνια με την επίθεση του αστικού κράτους στο ΚΕΘΕΑ και το 18 ΑΝΩ... Ομως η Πόιτρας μέσα από την προσωπική ιστορία της Γκόλντιν καταφέρνει να δείξει ένα κομμάτι της αντεργκράουντ σκηνής στη Νέα Υόρκη του '70 και του '80, η οποία ήταν μέσα στην εξάρτηση και τρεφόταν από αυτήν... Είναι προφανώς η οπτική γωνία που διαφέρει και το βρίσκουμε σημαντικό κυρίως ως ντοκουμέντο, χωρίς να συμφωνούμε με τη θεώρησή του.

1917. Γαλλική αποικία Σενεγάλης. Ο Μπακαρί κατατάσσεται στον στρατό μετά την υποχρεωτική στράτευση του 17χρονου γιου του, Τιερνό, για να μείνει δίπλα του στο μέτωπο της Γαλλίας, μια χώρα που δεν γνωρίζουν καν, αλλά ο Τιερνό είναι έτοιμος να δώσει τη ζωή του για αυτή. Κι έτσι ο Μπακαρί ξεκινά έναν αγώνα ως την κόλαση, για να σώσει τον γιο του.

Την περίοδο 1914-18, 200.000 άνδρες από τις δυτικοαφρικανικές αποικίες της Γαλλίας συμμετείχαν στις μάχες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, αφού εξαναγκάζονταν διά της βίας από τους λευκούς αποικιοκράτες να πολεμήσουν σ' έναν πόλεμο που δεν ήταν δικός τους. Την ίδια «πειθώ» χρησιμοποίησαν άλλωστε και στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή η ταινία είναι μια υπενθύμιση της θυσίας τους και της απανθρωπιάς των αποικιοκρατών, που αφού τους υποδούλωναν, τους μακέλευαν και τους σκότωναν, τους χρησιμοποίησαν στην πρώτη γραμμή της μάχης στο σφαγείο του πολέμου. Μια ταινία με εκπληκτική υποβλητική ατμόσφαιρα, που στηριζόμενη σε αυτό το γεγονός μιλάει από τη μια για την πατρική αγάπη που δεν γνωρίζει όρια, από την άλλη για την πατρική «αγάπη» που χρησιμοποιεί το παιδί για τις «επιδιώξεις» της. Πέραν της θέασής της που συστήνουμε, είναι μια ευκαιρία να διαβάσει κανείς Ιστορία.

Η θεματολογία της μας θύμισε το σοβιετικό αριστούργημα του 1965, «Ο Πατέρας του Στρατιώτη» του Ρέζο Τσκέιντζε, στην οποία, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στη Σοβιετική Ενωση, ένας ηλικιωμένος πατέρας, ξεκινώντας από ένα μικρό χωριό του Καυκάσου, θα φτάσει μέχρι την πρώτη γραμμή του μετώπου, προκειμένου να συναντήσει το γιο του, ακολουθώντας τελικά τον σοβιετικό στρατό μέχρι το Βερολίνο και τη Νίκη.

To Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ - docfest που γίνεται κάθε χρονιά στη Χαλκίδα συμπληρώνει φέτος 17 χρόνια καλλιτεχνικής και δημιουργικής πορείας και ανοίγει την αυλαία του την Τρίτη 21 Νοεμβρίου και για έξι μέρες, μέχρι την Κυριακή 26 Νοεμβρίου. Υπόσχεται να μας ταξιδέψει σε νέους φαντασιακούς τόπους, ιδωμένους μέσα από το κλείστρο του κινηματογραφικού φακού. Οπως κάθε χρόνο, το Φεστιβάλ θα πλαισιωθεί από πολλές παράλληλες εκδηλώσεις - κινηματογραφικά εργαστήρια, ημερίδες, εκθέσεις φωτογραφίας, σεμινάρια και παρουσιάσεις εργαστηρίων σε συνεργασία με δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα. Η συμμετοχή των δημιουργών αυτή τη χρονιά ήταν πρωτοφανής, με περισσότερες από 120 ταινίες τεκμηρίωσης να επιλέγονται στο επίσημο πρόγραμμα του Φεστιβάλ, 40 εκ των οποίων θα κάνουν την επίσημη πρεμιέρα τους. Εως τότε μπορείτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες και το πρόγραμμα στην ιστοσελίδα του φεστιβάλ https://www.docfest.gr

Το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το μακροβιότερο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Αθήνας, επιστρέφει, κλείνοντας φέτος 36 χρόνια διαρκούς προσφοράς στην τέχνη του σινεμά, με καλεσμένους του τον σεναριογράφο Paul Laverty και τον σκηνοθέτη Εμίρ Κουστουρίτσα. Το φεστιβάλ θα φιλοξενηθεί από την Πέμπτη 30/11 μέχρι την Τετάρτη 6/12, στους κινηματογράφους «ΕΛΛΗ» και «ΑΝΔΟΡΑ»!

Από την Πέμπτη 23/11 έως και τις 29/11 στο «STUDIO new star art cinema» θα γίνει ρετροσπεκτίβα του έργου του Κουστουρίτσα, όπου θα προβληθούν και οι 13 ταινίες του με ελληνικούς υπότιτλους. Την Πέμπτη στις 19.00 θα γίνει η πρεμιέρα του αφιερώματος με την ταινία «Ο καιρός των Τσιγγάνων», όπου ο Εμίρ Κουστουρίτσα θα συνομιλήσει με το κοινό. Παράλληλα το Σάββατο στις 25/11 στις 15.00 θα γίνει MasterClass με τον Εμίρ Κουστουρίτσα και μπορείτε να δηλώσετε τη συμμετοχή σας στο email newstarcine@gmail.com.