Μπροστά στην Παγκόσμια Μέρα, η ΟΓΕ σε ανακοίνωσή της τονίζει την ανάγκη να δυναμώσει ο συλλογικός αγώνας «ενάντια στην πολύμορφη βία που βιώνουν οι γυναίκες στον χώρο εργασίας, στην οικογένεια, σε κάθε πλευρά της κοινωνικής τους ζωής, ενάντια σε κάθε μορφής βία που εντείνει την ανισοτιμία τους και βάζει φραγμό στην ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους».

Εκφράζει ιδιαίτερα την αλληλεγγύη της στις Παλαιστίνιες γυναίκες και στα παιδιά τους «που βιώνουν τη βία και επιθετικότητα του κατοχικού κράτους του Ισραήλ, με τη στήριξη των Ευρωατλαντικών συμμάχων του» και καταδικάζει την εμπλοκή της Ελλάδας στη σφαγή του παλαιστινιακού λαού.

«Με τη μαχητική στάση κάθε γυναίκας της βιοπάλης μπορεί να δυναμώσει το ρεύμα αγωνιστικής διεκδίκησης με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες μας στην εργασία, στην εκπαίδευση, στην κοινωνική προστασία της μητρότητας και τη στήριξη της οικογένειας, στην κοινωνική ζωή και δράση», τονίζει μεταξύ άλλων η ΟΓΕ.

Και συνεχίζει: «Αντιπαλεύουμε τη βία σε κάθε πλευρά της ζωής μας.

Την εργοδοτική βία και τρομοκρατία, που φτάνει ακόμα και στη σεξουαλική παρενόχληση απέναντι σε εργαζόμενες στους χώρους δουλειάς. Το αντεργατικό οπλοστάσιο, που καταδικάζει τις εργαζόμενες στη βία της ζωής - λάστιχο, των "ευέλικτων" εργασιακών σχέσεων, της δουλειάς τις Κυριακές, της εντατικοποίησης της εργασίας, της τηλεργασίας που δίνει αέρα στα πανιά των εργοδοτών για απολύσεις εγκύων.

Τη βία του λεηλατημένου εισοδήματος, σε συνθήκες ακρίβειας, ενεργειακής φτώχειας, νέας θύελλας φορολεηλασίας στις αυτοαπασχολούμενες ελευθεροεπαγγελματίες - επιστήμονες. Τη βία και ανασφάλεια των τραγικών ελλείψεων στα δημόσια νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας, που θυσιάζει την υγεία και τη ζωή των γυναικών και των οικογενειών τους στον βωμό των κερδών των ιδιωτικών ομίλων της Υγείας. Την ανασφάλεια για την εκρηκτική κατάσταση στις δομές Προσχολικής Αγωγής και Φροντίδας, Ειδικής Αγωγής, σχολικής στέγης, γιατί λογαριάζονται ως "κόστος" για το κράτος. Τους οικονομικούς - κοινωνικούς καταναγκασμούς που συναντά μια φοιτήτρια στην πορεία των σπουδών της.

Αντιπαλεύουμε όλες τις οικονομικές και κοινωνικές αιτίες, την κοινωνία της εκμετάλλευσης και καταπίεσης, που βρίσκονται πίσω από όλες τις μορφές βίας, πίσω από τις πιο αποκρουστικές όψεις της: Την ενδοοικογενειακή βία, τα κυκλώματα trafficking και μαστροπείας, τη διαδικτυακή σεξουαλική παρενόχληση και καταδίωξη, που φτάνουν μέχρι τη δολοφονία μιας γυναίκας.

Δεν συμβιβαζόμαστε με τη βαρβαρότητα της τεράστιας έλλειψης δημόσιων και δωρεάν δομών - υπηρεσιών στήριξης κακοποιημένων γυναικών και παραμελημένων παιδιών, της υποστελέχωσής τους με εργαζόμενους από προγράμματα με ημερομηνία λήξης. Της αστυνομικής αυθαιρεσίας και αδιαφορίας στις σχετικές καταγγελίες των κακοποιημένων γυναικών, των μακροχρόνιων και πολυδάπανων νομικών διαδικασιών, των ελλείψεων σε ιατροδικαστικές υπηρεσίες και σε εισαγγελείς για την ενδοοικογενειακή βία, της απουσίας φροντίδας από δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες για τα θύματα βιασμών και σεξουαλικής βίας, από μόνιμο επιστημονικό προσωπικό. Των τραγικών ελλείψεων σε μέτρα πρόληψης της βίας, ιδιαίτερα στις σχολικές μονάδες, όπου οι ανάγκες καλύπτονται από ελάχιστους, περιπλανώμενους ψυχολόγους - κοινωνικούς λειτουργούς, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι αναπληρωτές.

Η εξάλειψη της ενδοοικογενειακής βίας κατά των γυναικών συνδέεται με όλες τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που θα εξασφαλίσουν τη δυνατότητα σε μια γυναίκα να σπάσει τα δεσμά μιας βίαιης οικογενειακής ή διαπροσωπικής σχέσης».