«Θέλουμε απλά να ζούμε από τον μόχθο μας!»

«Αφήστε μας να παράγουμε!»

«Δεν θα αφανιστούμε μένοντας σιωπηλοί!»

Αυτά και άλλα παρόμοια συνθήματα κυριαρχούν τις τελευταίες μέρες στις μεγάλες κινητοποιήσεις που πραγματοποιούν ταυτόχρονα χιλιάδες αγρότες σε όλη την Ευρώπη, σε Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο, Ιταλία, Ισπανία, Ρουμανία κ.α.

Εκατοντάδες είναι τα μαζικά αγροτικά μπλόκα που στήνονται σε όλη την ήπειρο, με τους αγρότες να παρατάσσουν χιλιάδες τρακτέρ και αγροτικά μηχανήματα σε κεντρικές οδικές αρτηρίες (κομβικές και για τη σύνδεση διαφορετικών κρατών), κρίσιμους διαμετακομιστικούς κόμβους (όπως το βελγικό λιμάνι Ζεεμπρίγκε στη Βόρεια Θάλασσα), μέσα σε μεγαλουπόλεις, ακόμα και έξω από την έδρα της ΕΕ στις Βρυξέλλες, έξω από τα κτίρια της Κομισιόν, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Ευρωκοινοβουλίου.

Μέσα από τις κινητοποιήσεις επιβεβαιώνεται η κοινή ρίζα των προβλημάτων των βιοπαλαιστών αγροτών, η Κοινή Αγροτική Πολιτική και η στρατηγική «γκριζο-πράσινης» μετάβασης της ΕΕ.

Οπως υπογράμμισε σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, με την οποία χαιρετίζει τις μεγαλειώδεις αγροτικές κινητοποιήσεις στην Ευρώπη, είναι αυτές οι κατευθύνσεις της ΕΕ που «επιβάλλουν περαιτέρω εμπόδια στις καλλιέργειες, στην κτηνοτροφία, ανατροπές στις ενισχύσεις - επιδοτήσεις των βιοπαλαιστών αγροτών, προς όφελος των καπιταλιστών και των επιχειρηματικών ομίλων, και τελικά αποτελούν φαρμάκι για τους μικροπαραγωγούς και όχι φάρμακο, όπως προκλητικά ισχυρίζονται οι κυβερνήσεις και η ΕΕ, τα κτίρια της οποίας έχουν ζώσει τα τρακτέρ των αγωνιζόμενων αγροτών».

«Είναι οι κατευθύνσεις», προσθέτει, «τις οποίες ψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο οι ευρωβουλευτές όλων των κομμάτων, πλην του ΚΚΕ (...) Είναι η πολιτική που καταδικάζει τους αγροτοπαραγωγούς να πωλούν τα προϊόντα τους σε εξευτελιστικές τιμές, την ώρα που έχει εκτοξευθεί το κόστος παραγωγής σε πετρέλαιο, ρεύμα, αγροεφόδια, ενώ οι ίδιοι είναι εκτεθειμένοι, χωρίς ουσιαστικά αποζημιώσεις, απέναντι στις καταστροφικές πλημμύρες και τις ζημιές που προκαλούν οι διάφορες ασθένειες στις καλλιέργειες και στα ζώα. Τον ιδρώτα των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων κλέβουν οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι και οι σουπερμαρκετάδες, οι οποίοι θησαυρίζουν με την απογείωση των τιμών "από το χωράφι στο ράφι", φέρνοντας σε απόγνωση τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, που πλήττονται από την ακρίβεια που καλπάζει».

Απέναντι στα δίκαια αιτήματα των αγωνιζόμενων αγροτών, οι κυβερνήσεις της ΕΕ επιστρατεύουν παντού καταστολή, συκοφαντίες για «υποκινούμενες» κινητοποιήσεις, ανέξοδα λόγια «κατανόησης» και προτάσεις - ψίχουλα...

Στα τέλη της βδομάδας, η Σύνοδος Κορυφής ήρθε να επιβεβαιώσει το... «ενδιαφέρον» της ΕΕ για τα προβλήματα των μικροπαραγωγών: Την ίδια ώρα που οι Βρυξέλλες αποφάσισαν να δώσουν άλλα 50 δισ. ευρώ για τη στήριξη του Κιέβου απέναντι στη Ρωσία, για τα αιτήματα και τις ανάγκες των αγροτών δεν «περίσσεψε» τίποτα...

Αυτό που είναι μέλημα της ΕΕ και όλων των κυβερνήσεών της είναι να «τρέξει» πιο αποφασιστικά η συγκέντρωση γης και παραγωγής στα χέρια επιχειρηματικών ομίλων, με φόντο και την όξυνση των ανταγωνισμών για τη διείσδυση και την κυριαρχία σε άλλες αγορές (όπως π.χ. η συμφωνία που οι Βρυξέλλες παζαρεύουν με τη MERCOSUR, εποφθαλμιώντας και τις μεγάλες αγορές της Νότιας Αμερικής).

Τα συνθήματα και τα αιτήματα των αγροτικών κινητοποιήσεων στην Ευρώπη, αντίστοιχα με τις κινητοποιήσεις των βιοπαλαιστών αγροτών στη χώρα μας, αναδεικνύουν αυτήν την κοινή ρίζα των προβλημάτων.

«Βασική μας ανάγκη είναι καταρχάς η τιμή πώλησης των προϊόντων μας να μην είναι χαμηλότερη από την τιμή κόστους», αναφέρει χαρακτηριστικά σε τοπικά ΜΜΕ η Ανζελίν, κτηνοτρόφος στη νοτιοδυτική γαλλική περιφέρεια της Νέας Ακουιτανίας (με πρωτεύουσα το Μπορντό), με φόντο την απογείωση του κόστους παραγωγής από τη μια και τις πολύ χαμηλές τιμές παραγωγού από την άλλη.

Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι στο στόχαστρο πολλών αγροτικών κινητοποιήσεων βρέθηκαν καταστήματα μεγάλων εμπορικών αλυσίδων, που είτε αγοράζουν τα τοπικά αγροτικά προϊόντα σε εκβιαστικά χαμηλές τιμές, είτε προκρίνουν εισαγόμενα που βρίσκουν φτηνότερα - βάζοντας και στις δύο περιπτώσεις πανάκριβες τιμές στα ράφια - αδιαφορώντας για το αν θα μείνει αδιάθετη η εγχώρια παραγωγή.

Για παράδειγμα, μες στη βδομάδα αγρότες προχώρησαν σε κατάληψη της κεντρικής αγοράς της εταιρείας «Leclerc SCA» στο Σεντ-Ετιέν, της κεντρικής αποθήκης της «Aldi» στο Καβαγιόν, αλλά και κεντρικών αποθηκών της «Carrefour» (στο Μπουρζ) και της «Leclerc» (στο Καμπάν), ζητώντας «απαγόρευση αγορών κάτω από την τιμή κόστους των αγροτικών μας προϊόντων».

Αλλοι αγωνιζόμενοι αγρότες τόνισαν σε δηλώσεις τους ότι χρειάζονται ουσιαστικές αποζημιώσεις για καταστροφές που πλήττουν τις σοδειές τους, ότι «πνίγονται» από τους αυξανόμενους φόρους και τους κανονισμούς που προωθούνται στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης».

Αλλο αίτημα που κυριαρχεί στους αγώνες των αγροτών είναι η μείωση στις τιμές των καυσίμων.

Στη Ρουμανία, τους αγρότες ξεσήκωσαν μεταξύ άλλων η υψηλή τιμή του ντίζελ, καθώς και τα ακριβά ασφάλιστρα. Αλλά και στη Γερμανία αφορμή αποτέλεσε η κατάργηση της επιδότησης του ντίζελ (που τελικά η κυβέρνηση για να εκτονώσει τις αντιδράσεις ανακοίνωσε ότι θα ολοκληρωθεί σταδιακά, ως το 2026).

Ολα αυτά ενώ τα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι η παραγωγή συγκεντρώνεται ολοένα και περισσότερο στα χέρια όλο και λιγότερων.

Ενδεικτικά, σύμφωνα με στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας της Γερμανίας, οι γεωργικές επιχειρήσεις στη χώρα στο διάστημα 2020 - 2023 μειώθηκαν κατά 7.800 (κατά περίπου 3%) και έφτασαν τις 255.000. Δηλαδή, κατά μέσο όρο, ετησίως οι γεωργικές επιχειρήσεις μειώνονταν κατά 2.600 αυτό το χρονικό διάστημα. Στο χρονικό διάστημα 2013 - 2020 ο μέσος ετήσιος αριθμός μείωσης υπολογίζεται ότι ήταν 3.200 επιχειρήσεις και το 2010 - 2013 ήταν 4.700 επιχειρήσεις.

Την ίδια ώρα, το μέγεθος της χρησιμοποιούμενης γεωργικής έκτασης παρέμεινε σχεδόν το ίδιο από το 2010 ως το 2023. Ετσι, υπολογίζεται ότι ενώ η μέση γεωργική επιχείρηση το 2010 καλλιεργούσε 560 στρέμματα, το 2020 το μέγεθος αυτό είχε ήδη αυξηθεί στα 630 στρέμματα και τελικά στα 650 στρέμματα το 2023. Οσον αφορά τις κτηνοτροφικές επιχειρήσεις, για το διάστημα 2020 - 2023 ο αριθμός των εκμεταλλεύσεων υπολογίζεται ότι μειώθηκε κατά 7.100 (4%), σε 161.700 επιχειρήσεις.

Οσον αφορά τους απασχολούμενους στη γεωργία, από το 2020 έως το 2023 ο αριθμός τους μειώθηκε κατά περίπου 7% ή 62.000 άτομα σε σύνολο 876.000. Περίπου το 45% των εργαζομένων στη γεωργία αποτελούν τα μέλη των ίδιων των αγροτικών νοικοκυριών.

Στα τέλη της βδομάδας, την αποφασιστικότητα των αγροτών να συνεχίσουν τον αγώνα τους σε πολλές χώρες κατέγραψαν πλάνα που έκαναν τον γύρο του κόσμου, με αγροτικά μηχανήματα να έχουν κατακλύσει μεγαλουπόλεις όπως οι Βρυξέλλες, το Μιλάνο κ.ά.

Ευρωπαϊκά δίκτυα μετέδιδαν ότι χιλιάδες τρακτέρ ετοιμάζονταν να βγουν στους δρόμους και άλλων χωρών, όπως στην Ισπανία, όπου οι μικροπαραγωγοί αγωνιούν πως θα «λουστούν» εξολοκλήρου τις επιπτώσεις μιας σειράς φυσικών και περιβαλλοντικών καταστροφών (π.χ. η Καταλονία κηρύχτηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω πρωτόγνωρης ξηρασίας και ήδη δόθηκαν οδηγίες για μείωση κατά 80% του νερού που οι αγρότες θα μπορούν να χρησιμοποιούν).

Αλλά και τις προηγούμενες μέρες, ξεχώρισαν εικόνες από τη Γερμανία, με εκατοντάδες τρακτέρ να έχουν πλημμυρίσει το κέντρο της πρωτεύουσας κ.λπ.

Στη Γαλλία, ορίστηκε νέο αγωνιστικό ραντεβού στις 24 Φλεβάρη, στην αγροτική έκθεση του Παρισιού, την ώρα που μια σειρά από αγροτικές ενώσεις τόνιζαν ότι οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης προσπερνούσαν κρίσιμα για την επιβίωση των βιοπαλαιστών θέματα, όπως τη διασφάλιση κατώτατων εγγυημένων τιμών.

Μια σειρά από στιγμιότυπα από τις κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών ανέδειξαν τις διαθέσεις για συνέχιση του αγώνα, κόντρα στην προσπάθεια τρομοκράτησης, συκοφάντησης και κρατικής καταστολής. Χαρακτηριστικές ήταν οι εικόνες με τρακτέρ που «έκοβαν δρόμο» μέσα από χωράφια, όταν αστυνομικά και άλλα οχήματα δυνάμεων καταστολής στέλνονταν για να τα εμποδίσουν να κατευθυνθούν σε αστικά κέντρα για να ενωθούν με συναδέλφους τους σε κεντρικές διαμαρτυρίες.

Πολύτιμη ήταν και η αλληλεγγύη που γνήσια και αυθόρμητα εκφράζουν λαϊκά στρώματα στους αγωνιζόμενους αγρότες: Οπως οι κάτοικοι στα χωριά της Οξιτανίας (στα γαλλικά σύνορα με την Ισπανία) που χειροκροτούσαν τα τρακτέρ καθώς ξεκινούσαν για το Παρίσι, προκειμένου να διασχίσουν 600 χιλιόμετρα για να διαδηλώσουν με συναδέλφους τους από όλη τη χώρα, κατά της πολιτικής που τους καταδικάζει στον μαρασμό.

Στα μέσα δε της βδομάδας, ανταποκριτής της τοπικής εφημερίδας «La Depeche» περιέγραφε εικόνες από το μπλόκο στον ποταμό Αβερόν (νοτιοδυτική Γαλλία, στην Οξιτανία), όπου για να «κυλήσουν» οι παγωμένες νύχτες του Γενάρη, έσπευσαν σε βοήθεια οι κάτοικοι των γύρω περιοχών:

«Την Τετάρτη νωρίς το βράδυ, το τοπικό μπλόκο συμπλήρωνε ήδη το δέκατο 24ωρο, οι αγρότες υποδέχονταν μικρομαγαζάτορες και άλλους κατοίκους που έσπευδαν να τους στηρίξουν: "Είναι ο ντόπιος φούρναρης, ο κρεοπώλης, ο συνταξιούχος που μας συμπαθεί, από αγροτικές οικογένειες (της περιοχής)", όπως εξήγησε ο αγροτοσυνδικαλιστής Ζαν Μισέλ Ντεμπεντά. "Μας φέρνουν κάτι για να συνεχίσουμε και μαζί την ηθική τους υποστήριξη. Θα είμαστε περισσότεροι (απόψε), ίσως 200" (...) Πίσω του, μια γεννήτρια παρέχει ενέργεια και φωτισμό. Ενα - δύο μαγκάλια για να ζεσταθούν και φυσικά, λίγο πιο πέρα, σαν εστία σπιτιού, μια ψησταριά (...) Ο Ζεράρ (σ.σ. που συμμετέχει στη σημερινή βάρδια) χαμογελάει: "Δεν πρέπει να χάνουμε το κουράγιο μας (...) Νόμιζαν ότι θα κουραστούμε, αλλά κάνουν λάθος! Εγώ υπάρχουν εποχές του χρόνου που δουλεύω μέχρι και 85 ώρες τη βδομάδα, έχω μάθει και αντέχω"...».