Πήγαιναν γυρεύοντας διάφοροι μεγαλέμποροι στην «Ερμού», που νόμιζαν πως επειδή η κυβέρνηση ικανοποίησε το αίτημά τους και μετέφερε την αργία της Πρωτομαγιάς, θα έκαναν τη Μεγάλη Τετάρτη, δηλαδή τη μέρα της πρωτομαγιάτικης πανεργατικής απεργίας, χρυσές δουλιές. Είδαμε, μάλιστα, και διαφημίσεις από ορισμένους που διακήρυτταν ότι ειδικά την Πρωτομαγιά τα μαγαζιά θα είναι ανοιχτά. Τελικά πολλά καταστήματα έμειναν κλειστά, καθώς οι εργαζόμενοι του κλάδου έκαναν απεργία και έδωσαν μια πρώτη γεύση - πικρή για τους εργοδότες - πραγματικής περιφρούρησης της απεργίας τους, παρά την τρομοκρατία και τους διάφορους μηχανισμούς που στήθηκαν για να σπάσει την απεργία.

Από νωρίς το πρωί δεκάδες απεργοί εμποροϋπάλληλοι έπαιρναν θέσεις στην Ερμού για την περιφρούρηση της απεργίας. Ο πεζόδρομος πλημμύρισε από ανακοινώσεις, συνθήματα και το πανό των εμποροϋπαλλήλων να καλεί σε «αγώνα ταξικό πανεργατικό». Ολοι οι απεργοί στήθηκαν μπροστά στις πόρτες των μεγαλοκαταστημάτων και έκαναν δική τους υπόθεση τον αγώνα. Το πολυκατάστημα «Φωκάς» ήταν κλειστό, τα «Μπιούτι Σοπ Μαρινόπουλος» επίσης κλειστά, το βιβλιοπωλείο «Πάλλης» το ίδιο. Αντίστοιχα, απεργοί σε ομάδες περιφρούρησης βρίσκονταν στα πολυκαταστήματα «Λαμπρόπουλος» και «Χόντος Σέντερ». Η ντουντούκα δε σταμάτησε λεπτό να καλεί σε αγώνα για να μην περάσουν τα αντιασφαλιστικά μέτρα της κυβέρνησης.

Το πιο σημαντικό όμως ήταν ότι λίγοι εργαζόμενοι προσήλθαν για δουλιά στα κλειστά από τους απεργούς καταστήματα, παρά τις προσπάθειες των εργοδοτών ακόμα και με τηλεφωνήματα να κατεβάσουν για δουλιά τους εργαζόμενους. Μάλιστα στο πολυκατάστημα «Φωκάς» εμφανίστηκε ασφαλίτης ως πελάτης, αλλά όταν είδε ότι οι απεργοί είναι αποφασισμένοι να περιφρουρήσουν την απεργία, έδειξε και την αστυνομική ταυτότητα για να τους φοβίσει. Οι απεργοί τον έδιωξαν «κακήν κακώς», για να επιστρέψει λίγο αργότερα με δυο ένστολους αστυνομικούς για εκφοβισμό, αλλά ούτε αυτή η προσπάθεια πέτυχε!

Εκτός από τα έργα βιτρίνας κάτι ακόμα αλλάζει στο εμπορικό τρίγωνο του κέντρου της Αθήνας. Είναι η τρίτη κατά σειρά απεργία όπου γίνεται όλο και πιο καθαρό πως οι «απασχολήσιμοι» εμποροϋπάλληλοι σηκώνουν κεφάλι. Συσπειρώνονται στο σωματείο τους, δίνουν μάχες. Κι αυτό για μας είναι μεγαλύτερη ομορφιά από τα καγκελάκια του Αβραμόπουλου και τα πλακόστρωτα του Λαλιώτη...