Παράλληλα με τα Ελληνοτουρκικά, στροφές ανεβάζει και το Κυπριακό, με τους εμπλεκόμενους να δηλώνουν σε «ετοιμότητα» για έναν νέο κύκλο διαπραγματεύσεων. Σχολιάζοντας τις πρώτες επαφές, η νέα απεσταλμένη του ΟΗΕ δήλωσε πως «η Ελλάδα έδειξε προθυμία και δέσμευση να δουλέψει για την εξεύρεση μιας λύσης», η δε Τουρκία σκοπεύει «να ακούσει με ανοικτό μυαλό». Οπως γράφτηκε, Μητσοτάκης και Ερντογάν συζήτησαν το ενδεχόμενο μιας τριμερούς συνάντησης, ώστε Χριστοδουλίδης και Τατάρ να κουβεντιάσουν τις απόψεις τους με την απεσταλμένη του ΟΗΕ. Από τη μεριά του, πριν υποδεχτεί στην Αγκυρα τον Ελληνα πρωθυπουργό, ο Τούρκος Πρόεδρος δήλωνε με νόημα ότι «η Ενέργεια δεν είναι ένας τομέας σύγκρουσης, αλλά συνεργασίας». Επανέφερε μάλιστα την πρόταση για «ενεργειακή συνεργασία χωρίς αποκλεισμούς», με τη «σύγκληση διάσκεψης για την Ανατολική Μεσόγειο», δηλώνοντας την ετοιμότητα της Τουρκίας «να αναλάβει την ευθύνη για μια μόνιμη λύση» στο Κυπριακό, που για την Αγκυρα ισοδυναμεί με παγίωση της διχοτόμησης. Καθόλου τυχαία, την περίοδο αυτή πυκνώνουν ξανά οι διεθνείς πιέσεις για τις «επενδυτικές ευκαιρίες» που χάνονται ή μένουν ανεκμετάλλευτες στην Κύπρο και στην Ανατ. Μεσόγειο, όσο δεν ρυθμίζονται οι «όροι συνεργασίας» μεταξύ των δύο πλευρών. Οπως στα Ελληνοτουρκικά, έτσι κι εδώ, οι μπίζνες για τα κέρδη των ομίλων και τα τεράστια γεωπολιτικά συμφέροντα είναι το άλογο που τραβάει το κάρο της όποιας «λύσης» με ευρωΝΑΤΟική σφραγίδα, η οποία θα επικυρώνει τη διχοτόμηση, σε βάρος των πραγματικών συμφερόντων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.