Ετσι μοιάζουν τα εργαστήρια Φυσικών Επιστημών στα φυλλάδια του υπουργείου Παιδείας... αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική, όπως στο παράδειγμα της Θεσσαλονίκης

Σήμερα στο νομό Θεσσαλονίκης, τρία χρόνια μετά τις εξαγγελίες, το μόνο που έχει υλοποιηθεί είναι η διαμόρφωση μιας αίθουσας σε 62 Λύκεια από τα 111, σε εργαστήριο ΦΕ και ο μερικός εξοπλισμός τους με όργανα. Σήμερα, δηλαδή, κανένα εργαστήριο ΦΕ δεν μπορεί να λειτουργήσει, είτε γιατί δε διαθέτει χώρο είτε πλήρη εξοπλισμό. Επίσης, λείπει ο κανονισμός λειτουργίας των εργαστηρίων και ο καθορισμός αρμοδιοτήτων των καθηγητών που θα αναλάβουν την ευθύνη της λειτουργίας τους.

Τα Εργαστηριακά Κέντρα Φυσικών Επιστημών (ΕΚΦΕ) - ένα σε κάθε Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης - που έχουν αρμοδιότητες για την ενημέρωση των καθηγητών και την κάθε είδους υποστήριξή τους με ουσίες και αναλώσιμα υλικά για τη λειτουργία των εργαστηρίων, έχουν και τα ίδια προβλήματα εργαστηριακού εξοπλισμού αλλά και στελέχωσης.

Οσο για τα εργαστήρια Πληροφορικής και Τεχνολογίας λειτουργούν: Πληροφορικής μόνο σε 44 Λύκεια, Τεχνολογίας σε 9 λύκεια και τα οποία υπολειτουργούν.

Στα υπόλοιπα Λύκεια έχουν δεσμευτεί δύο αίθουσες για να λειτουργήσουν ως εργαστήρια Πληροφορικής και Τεχνολογίας - δέσμευση με την έννοια ότι δε χρησιμοποιούνται ως αίθουσες διδασκαλίας. Απομένει να διαμορφωθούν οι χώροι σε εργαστήρια, και αυτό απαιτεί κονδύλια, να εξοπλιστούν, να γίνουν κανονισμοί λειτουργίας...

Οι ίδιες αίθουσες - όπου περισσεύουν - έχουν δεσμευτεί και στα Γυμνάσια, στα οποία εκτός από ορισμένα εργαστήρια Πληροφορικής, δε λειτουργεί κανένα άλλο εργαστήριο.

Ολα τα παραπάνω παραμένει άγνωστο αν και πότε θα υλοποιηθούν, αφού έχουν εξαντληθεί τα σχετικά κονδύλια από το Γ' ΚΠΣ.

Το υπουργείο Παιδείας με έγγραφό του (ημερομηνία 13-2-02) προς τα σχολεία και τα ΕΚΦΕ όλης της χώρας, αφού επισημαίνει ότι «η ανάπτυξη των εργαστηρίων ΦΕ των Ενιαίων Λυκείων δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί», εντέλλεται «τη μερική έναρξη της λειτουργίας τους» με την υποστήριξη των ΕΚΦΕ, τα οποία όμως και αυτά αδυνατούν να ανταποκριθούν ουσιαστικά στο έργο αυτό!

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έχει σοβαρές ευθύνες για την όλη αυτή καθυστέρηση και την απαράδεκτη κατάσταση που υπάρχει στο ζήτημα των εργαστηρίων.

Ανεξάρτητα από την τύχη της εκπαιδευτικής «μεταρρύθμισης», που φαίνεται ότι χρεοκοπεί στη συνείδηση μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών, τα σχολεία πρέπει να έχουν εργαστήρια πλήρως εξοπλισμένα και οργανωμένα, ώστε να λειτουργούν ουσιαστικά.

α. Την ανάγκη ολοκλήρωσης σε ό,τι αφορά τη διαμόρφωση των χώρων και τον εξοπλισμό των εργαστηρίων ΦΕ, Πληροφορικής και Τεχνολογίας.

β. Την επιμόρφωση των καθηγητών Φυσικής - Χημείας σε ζητήματα οργάνωσης και εκτέλεσης πειραμάτων.

γ. Τη μείωση του ωραρίου διδασκαλίας (κατά δύο ώρες) των καθηγητών που θα αναλάβουν την ευθύνη της λειτουργίας και τη χρέωση του εξοπλισμού των εργαστηρίων ΦΕ.

δ. Τη διάθεση στο αναλυτικό πρόγραμμα μιας ώρας τουλάχιστον τη βδομάδα για πειράματα Φυσικής και Χημείας.

ε. Τη συγγραφή νέων βιβλίων Φυσικής και Χημείας, που να έχουν παράλληλα με τη διδακτέα ύλη και τα πειράματα που πρέπει να γίνουν σε κάθε διδακτική ενότητα και οδηγίες για την εκτέλεσή τους.

στ. Ο αριθμός των μαθητών που προσέρχονται κάθε φορά στα εργαστήρια για την εκτέλεση πειραμάτων να μην υπερβαίνει τους 15.

Και φυσικά υπάρχουν χίλιοι λόγοι παραπάνω, εξαιτίας της ηλικίας των παιδιών, που επιβάλλουν την εκτέλεση πειραμάτων στο Γυμνάσιο, στο οποίο η κατάσταση έχει αφεθεί εντελώς στον πατριωτισμό των καθηγητών.

Η ουσιαστική οργάνωση και λειτουργία των εργαστηρίων ΦΕ, Πληροφορικής και Τεχνολογίας φαίνεται ότι δε χωράει στο πλαίσιο του σημερινού Λυκείου, που είναι υποταγμένο στη «λογική» και στις απαιτήσεις των πανελλαδικών εξετάσεων, στην εκμάθηση δεξιοτήτων και τεχνικών αντιμετώπισης των θεμάτων και όχι στην αφομοίωση της γνώσης, στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας και την κριτική σκέψη. Ούτε φυσικά χωράει στη σημερινή εκπαιδευτική πολιτική στο σύνολό της. Αυτό που απαιτείται και για τη διδασκαλία των Φυσικών Επιστημών και της Πληροφορικής και για την εκπαίδευση συνολικά είναι ριζικά διαφορετικός προσανατολισμός, ώστε η Παιδεία να εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες. Απαιτείται ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο, που θα ολοκληρώνει τις νέες προσωπικότητες και θα τους δίνει εφόδια για να αντιμετωπίσουν τη ζωή. Και αυτός ο δρόμος θα ανοίξει μόνο με τη λαϊκή παρέμβαση και το μέτωπο των εργαζομένων που μπορεί να ανατρέψει την αντιλαϊκή αντιεκπαιδευτική πολιτική.