Σε μια περίοδο που κλιμακώνονται οι στρατιωτικές συγκρούσεις στην ευρύτερη περιοχή (Ουκρανία, Μέση Ανατολή), με την ενεργή εμπλοκή της χώρας μας και με ορατό πλέον τον κίνδυνο γενίκευσης του πολέμου, η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά σε μπαράζ εκφοβιστικών και εκδικητικών πειθαρχικών διώξεων, σε ορισμένες περιπτώσεις και ποινικών, σε βάρος στρατευμένων νέων, επειδή εκφράζουν τις φιλειρηνικές απόψεις τους και ζητούν την απεμπλοκή της πατρίδας μας από τον πόλεμο.

Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί για τον σκοπό αυτό, όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, ως βασικό εργαλείο τον περιβόητο Στρατιωτικό Κανονισμό (ΣΚ) 20-1. Πρόκειται για έναν αναχρονιστικό και αντιδραστικό Κανονισμό, που ανάγεται σε «μαύρες» περιόδους της Ιστορίας της χώρας και ο οποίος, στο όνομα της στρατιωτικής πειθαρχίας, περιορίζει δραστικά και υπέρμετρα βασικά δικαιώματα των στρατευμένων, τα οποία κατοχυρώνονται ακόμη και στο ίδιο το αστικό Σύνταγμα.

Αλλά και η πιο σύγχρονη σχετική νομοθεσία, όπως ο Διακλαδικός Κανονισμός Πειθαρχίας Ενόπλων Δυνάμεων, που νομοθετήθηκε με το Προεδρικό Διάταγμα 48/2022, διατήρησε ουσιαστικά το αναχρονιστικό και αντιδραστικό περιεχόμενό του.

Απέναντι σε αυτό το ασφυκτικό νομοθετικό πλαίσιο και την εφαρμογή του, διαχρονικά μέχρι και σήμερα, υπήρξαν δικαιολογημένες αντιδράσεις από τους ίδιους τους στρατευμένους, αλλά και από συνδικαλιστικές και μαζικές οργανώσεις των εργαζομένων και του λαού μας, που διεκδικούσαν δικαιώματα και έφεραν κάποιες κατακτήσεις, όπως την ανάγνωση εφημερίδων μέσα στις μονάδες, την κατάργηση των «καψονιών», τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης κ.λπ.

Τα δικαιώματα των στρατευμένων στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους και την έκφραση της γνώμης τους δεν αναστέλλονται κατά τη διάρκεια της θητείας τους. Ακόμη και το ίδιο το αστικό Σύνταγμα, που έχει αυξημένη τυπική ισχύ και υπερισχύει των κοινών νόμων και Κανονισμών, τα αναγνωρίζει και συγκεκριμένα στο άρθρο 5 παρ. 1, που ορίζει: «Kαθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη». Οι στρατεύσιμοι εξακολουθούν να τα απολαμβάνουν κατά τη διάρκεια της θητείας τους, αφού δεν προβλέπεται σε αυτό σχετική εξαίρεση.

Αυτά τα δικαιώματα δεν έρχονται σε αντίθεση με την υπεράσπιση των συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, για τα οποία καλούνται να υπηρετήσουν. Οι νέοι, τα παιδιά του λαού μας, στρατεύονται και ορκίζονται πίστη στην πατρίδα, να την προστατεύσουν από κάθε εχθρική επίθεση, να διαφυλάξουν τα εδαφικά, θαλάσσια και εναέρια σύνορά της. Δεν είναι στην αποστολή τους να συμμετέχουν στη σφαγή άλλων λαών, σε επιχειρήσεις ξένες προς τα συμφέροντα της πατρίδας μας. Και αυτό έχουν δικαίωμα να το εκφράζουν ελεύθερα, με όποιον τρόπο κρίνουν οι ίδιοι σκόπιμο.

Σήμερα, είναι ώριμη και επιτακτική πλέον ανάγκη να καταργηθούν ο Στρατιωτικός Κανονισμός 20-1 και όλη η αντιδραστική νομοθεσία στις Ενοπλες Δυνάμεις που καταπνίγουν, στο όνομα μιας κακώς εννοούμενης πειθαρχίας, βασικά δικαιώματα και ελευθερίες των στρατευμένων. Αντίθετα, αυτά πρέπει να γίνουν σεβαστά και να κατοχυρωθούν τυπικά αλλά και πρακτικά στο σύνολο των Ενόπλων Δυνάμεων.

Στον αγώνα αυτόν, οι στρατευμένοι νέοι δεν είναι μόνοι τους. Τον έχουν ήδη αγκαλιάσει οι εργαζόμενοι, ο λαός και η νεολαία και τον έχουν κάνει δική τους υπόθεση, μέσα από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους φοιτητικούς συλλόγους, τους μαζικούς φορείς. Δεν τους αφήνουν ανυπεράσπιστους από τις άδικες πειθαρχικές και ποινικές διώξεις της κυβέρνησης εναντίον τους. Και όσο αυτή θα κλιμακώνει την επίθεση στα δικαιώματά τους, τόσο και οι αντιδράσεις θα διευρύνονται και θα δυναμώνουν.