Η παραλαβή καθηκόντων είναι προγραμματισμένη να γίνει στο λιμάνι του Τζιμπουτί επί του ιταλικού πλοίου «ANDREA DORIA», παρουσία του υπουργού Αμυνας, Ν. Δένδια, ο οποίος σκοπεύει να απευθυνθεί και στο πλήρωμα της φρεγάτας «ΣΠΕΤΣΑΙ», στελέχη που έχουν αποσταλεί να επιχειρούν 3.500 χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα για τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των ομίλων της διαμετακόμισης.

Θυμίζουμε ότι η «Aspides» εκκίνησε επισήμως στις 19/2 φέτος, με την κυβέρνηση να σπεύδει να αναλάβει εξαρχής την εν όρμω διοίκησή της (με επικεφαλής τον Ελληνα υποναύαρχο Β. Γρυπάρη) στο Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της ΕΕ (ΕΣΕΕΕ) στη Λάρισα, δείγμα της πρεμούρας της ντόπιας πλουτοκρατίας να αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά μέσα από την ανάληψη ρόλων και αποστολών εμπλοκής κυριολεκτικά όπου Γης.

Επιπρόσθετα, έχοντας τη συναίνεση των άλλων αστικών κομμάτων και μορφωμάτων, που κάνουν αυτά τα θέματα «γαργάρα» ή γκρινιάζουν περί «ανταλλαγμάτων», και την ώρα που επιχειρεί να επιβάλει «σιωπητήριο» στους στρατευμένους όταν ζητάνε να μη συμμετέχει η χώρα μας στο ιμπεριαλιστικό σφαγείο, η κυβέρνηση έστειλε διαδοχικά τρία πλοία του Στόλου, τις φρεγάτες «Υδρα», «Ψαρά» και τώρα «Σπέτσαι», να περιπολούν στον Κόλπο του Αντεν, βάζοντας τα πληρώματα να εμπλέκονται με πυρά εναντίον UAV, πυραύλων ή ό,τι άλλο εξαπολύουν οι Χούθι κατά εμπορικών πλοίων «δυτικών» συμφερόντων.

Αλλωστε, με αντικείμενα της αποστολής τους τη «συνοδεία εμπορικών πλοίων στην περιοχή της επιχείρησης» ή την «προστασία των εμπορικών πλοίων από επιθέσεις», υπολογίζεται ότι τα πλοία της «ASPIDES» έχουν καταστρέψει μέχρι στιγμής 12 μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV) και ένα μη επανδρωμένο σκάφος επιφανείας (USV), ενώ έχουν αναχαιτίσει τουλάχιστον 4 βαλλιστικούς πυραύλους.

Ολα αυτά χρεώνοντας τον λαό με τεράστια κονδύλια, καθώς ακόμα και με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις η τρίμηνη ανάπτυξη μιας ελληνικής φρεγάτας στην περιοχή φτάνει ή και υπερβαίνει σε κόστος τα 3 εκατ. ευρώ, ενώ άλλοι παράγοντες έχουν μιλήσει ακόμα και για 500.000 ευρώ τη μέρα. Πακτωλός χρημάτων, σε κάθε περίπτωση, για να φυλάνε τα καράβια των εφοπλιστών, όπως φάνηκε και από το πρόσφατο περιστατικό, με τη φρεγάτα «Ψαρά» να παρέχει συνοδεία και κάλυψη στο χτυπημένο δεξαμενόπλοιο «SOUNION», την ίδια ώρα που ανεβαίνει το θερμόμετρο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους διαύλους.

Χαρακτηριστικό ως προς αυτό είναι ακόμα και το βιογραφικό του παραλαμβάνοντος διοικητή, που αποκαλύπτει αρκετά για τον πραγματικό χαρακτήρα της επιχείρησης. Οπως λέγεται, τελευταία του τοποθέτηση πριν αναχωρήσει για την Ερυθρά Θάλασσα ήταν στο GR Maritime Force HQ (GRMARFOR HQ), ένα Πολυεθνικό Ναυτικό Στρατηγείο που υπάγεται στο Αρχηγείο Στόλου και ιδρύθηκε τον Γενάρη του 2023, ενδεικτικό και αυτό για την προσαρμογή της δομής των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και στις αυξανόμενες ανάγκες του ΝΑΤΟ. Αλλωστε, σύμφωνα με το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, μια από τις βασικές αποστολές του GRMARFOR HQ είναι «να διατηρείται σε υψηλή ετοιμότητα ανάπτυξης σε Ναυτικές Επιχειρήσεις, για την ανάληψη καθηκόντων Τακτικού Διοικητή των διατιθέμενων Δυνάμεων σε επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ». Εξ ου και ο διοικητής του GRMARFOR HQ «υποστηρίζεται από κατάλληλο Επιτελείο, διαρθρωμένο κατά τα ΝΑΤΟικά πρότυπα», όπως αναφέρεται αρμοδίως.

Με αυτήν την εμπειρία, θα επιβλέπει τα πλοία της «ASPIDES», η «περιοχή επιχειρήσεων» της οποίας περιλαμβάνει επισήμως την Ερυθρά Θάλασσα, τον Κόλπο του Αντεν, την Αραβική Θάλασσα, τη Θάλασσα του Ομάν, τον Περσικό Κόλπο και τον ΒΔ Ινδικό Ωκεανό.

Στον εσωτερικό καταμερισμό, η ζώνη περιπολιών των ελληνικών φρεγατών λέγεται ότι είναι ο δίαυλος δεξιά κι αριστερά του Στενού Bab el-Mandeb, μεταξύ Αραβικής Χερσονήσου και Αφρικής, όπου, κατά αρμόδιες πηγές, οι ευρωενωσιακές δυνάμεις επιχειρούν να εγκαταστήσουν μια «buffer zone» («ουδέτερη ζώνη») μήκους 110 - 300 χιλιομέτρων.

Στο ίδιο πλαίσιο ανάπτυξης προσωπικού των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην περιοχή, στελέχη τους φέρεται να έχουν αναπτυχθεί και στο Τζιμπουτί, ως «σύνδεσμοι», στήνοντας και διατηρώντας «τα απαραίτητα δίκτυα διοίκησης και ελέγχου», «χτίζοντας μια στιβαρή αρχιτεκτονική υλικοτεχνικής υποστήριξης», όπως λέγεται αρμοδίως. Κι αυτό σε μια ζώνη όπου όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ, Γαλλία, Κίνα, Ρωσία, Ινδία κ.ά.) απλώνουν πολεμικά τους μέσα πάνω και στους ανταγωνιστικούς διαύλους του κινεζικού «Δρόμου του μεταξιού» και του ευρωατλαντικού IMEC (σύνδεση Ινδίας - ΕΕ).

Βέβαια, οι ανταγωνισμοί στον κόσμο του κεφαλαίου απλώνονται ολούθε, με την ντόπια αστική τάξη να αναζητά παντού ρόλους στα αιματοβαμμένα σχέδια των ΗΠΑ - ΕΕ, εξ ου και συνολικά 4 φρεγάτες και εκατοντάδες στρατιωτικοί επιχειρούν αυτήν την περίοδο εκτός συνόρων, όλοι σε επικίνδυνες ζώνες, εκτελώντας ευρωΝΑΤΟικές εντολές.

Συγκεκριμένα, εκτός της «ASPIDES» και της «Σπέτσαι», άλλη φρεγάτα, η «Λήμνος», επιχειρεί στα ανοιχτά της Λιβύης στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής επιχείρησης «IRINI», και μια τρίτη, η «Ελλη», στα ανοιχτά του Λιβάνου, ενταγμένη στην επιχείρηση UNIFIL (με «καπέλο» ΟΗΕ ελέγχει το εμπάργκο όπλων στη Χεζμπολάχ). Αποστολή για την επικινδυνότητα της οποίας ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι ήδη από τις αρχές Νοέμβρη του 2023, στο ελληνικό υπουργείο Αμυνας αποφασίστηκε, «ως μέτρο πρόληψης για την ασφάλεια του προσωπικού», η εκάστοτε μετέχουσα στην αποστολή φρεγάτα να επιχειρεί πέραν των 75 ναυτικών μιλίων από τις ακτές του Λιβάνου, «εκτός βεληνεκούς συγκεκριμένων πυραύλων και συστημάτων», όπως λένε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι ευάλωτη σε άλλα όπλα.

Επίσης, πλοία του Πολεμικού Ναυτικού είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμα να λύσουν κάβους για να ενταχθούν στις δύο μόνιμες ναυτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ που περιπολούν στη Μεσόγειο (SNMG2 και SNMCMG2), όπως και σε αυτές της ΝΑΤΟικής επιχείρησης «SEA GUARDIAN» με περιπολίες στην Ανατολική Μεσόγειο, σαν αυτές που ολοκλήρωσε πρόσφατα η φρεγάτα «ΑΙΓΑΙΟΝ», για να ενταχθεί αμέσως μετά στην προαναφερόμενη SNMG2, και να πάρει μέρος στη μεγάλη άσκηση του ΝΑΤΟ στην Κεντρική Μεσόγειο και την Αδριατική «Neptune Strike».

Η άσκηση ξεκίνησε στις 24/10 και ολοκληρώθηκε την Πέμπτη 31/10 με τη συμμετοχή και αεροπλανοφόρων της λυκοσυμμαχίας («USS Harry S Truman», «HMS Prince Of Wales», «ITS Cavour»). Τα σενάρια που δοκιμάστηκαν, για τον έλεγχο θαλάσσιων διαύλων και την αντιμετώπιση αντίπαλων μέσων, απλώθηκαν από την κεντρική Μεσόγειο και την Αδριατική Θάλασσα μέχρι τη Βόρεια και τη Βαλτική Θάλασσα, συμπεριλαμβανομένων αεροπορικών επιχειρήσεων σε όλη την Κεντρική Ευρώπη. Μετείχαν συνολικά περίπου 20 σκάφη επιφανείας και υποβρύχια, τμήματα Ειδικών Δυνάμεων, πολυάριθμα αεροσκάφη και περίπου 15.000 μέλη προσωπικού.