ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ

Για τον σύντροφο ΝΙΚΟ ΙΩΑΝΝΙΔΗ.

Σε συνδέσανε με εμένα στο τηλέφωνο, το 2016, γιατί έστηνα τη σελίδα του σκακιού στον «Ριζοσπάστη», για να μου πεις ότι είχαμε βάλει μια λάθος απάντηση στη λύση ενός γνωστού προβλήματος αλλά ότι δεν ήταν παράλογο να κάναμε αυτό το λάθος, επειδή ...ούτε που θυμάμαι...

Ετσι ξεκινήσαμε να μιλάμε, μου έλεγες για το σκάκι, πως παίζατε στην εξορία και μετά εδώ στις στοές, και μεγαλώνοντας πάντα χαιρόσουν να παίζεις και να διαβάζεις τη σελίδα. Σου είχα πει πως εγώ δεν μπορώ να παίξω, πως δεν το καταλαβαίνω, και μου είχες πει «δεν πειράζει, άμα θελήσεις θα μάθεις». Αλλά μου άρεσε να σε ακούω να μου λες αυτά, τις κινήσεις με τα νούμερα που θυμόσουν σαν να τις είχες παίξει εχθές, κι ας ήταν πριν 50 χρόνια.

Κάποιες βδομάδες με έπαιρνες κάθε μέρα στις 4.30 το απόγευμα, μόλις έπιανα βάρδια εδώ, και μιλάγαμε. Μου έλεγες που ήσουν άρρωστος, αλλά ότι εσύ τα έχεις ζήσει όλα και ότι είσαι ευτυχισμένος, όποτε και να έρθει η ώρα αυτή. «Ολα θα 'ναι καλά», μου 'λεγες, και να μη στεναχωριέμαι, και μετά μου έλεγες ιστορίες, άλλες για το σκάκι, άλλες για τη ζωή, άλλες για κάτι που γράφαμε εκείνη τη μέρα στην εφημερίδα. Μετά ήρθε ο COVID και αρχίσαμε να μιλάμε πιο αραιά. Σε σκεφτόμουν συχνά αλλά δεν μπορούσα να έρθω να σε δω, φοβόμουν μη σε κολλήσω. Μια μέρα πήρες εδώ και δεν απάντησα, και είπες «πείτε της πως πήρε ο παππούς της», και όταν με πήρες μετά από λίγο σου εξήγησα ότι απόρησα, γιατί ο παππούς μου έχει χάσει καιρό το μυαλό του και δεν θα μπορούσε να με πάρει τηλέφωνο. Τότε μου 'πες «και εγώ παππούς σου είμαι και έτσι να με λες», και σου 'πα ευχαριστώ..

Σύντροφέ μου ακριβέ, δεν ήθελες να στεναχωρηθώ, αλλά δεν γίνεται. Θα προσπαθήσω να στέκομαι καθημερινά όπως και εσύ μέχρι τέλους, δεν θα σε ξεχάσω ποτέ, σύντροφε παππού Νίκο.

RIZOSPASTIS

ΝΙΚΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Στέλλα

***

ΦΩΤΟ

Στις 4/11/2024 έκλεισαν 4 χρόνια που «έφυγε» πρόωρα από τη ζωή, μετά από δίχρονη σκληρή μάχη με την επάρατο νόσο, ο σύντροφος ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ. Γεννήθηκε το 1954 στον Αυλώνα. Οντας φαντάρος οργανώθηκε στην ΚΝΕ και γυρίζοντας εντάχθηκε στην ΚΟΒ Αυλώνα. Το 1976 έγινε μέλος του ΚΚΕ, το οποίο τίμησε με τη δράση του μέχρι το τέλος της ζωής του. Πήρε μέρος σε όλες τις λαϊκές και εργατικές διεκδικήσεις της περιοχής του. Σοβαρός, αταλάντευτος και συνεπής! Κατά τη διάρκεια των αντεπαναστατικών ανατροπών το '89 - '91 και της κρίσης στο Κόμμα, υπερασπίστηκε αταλάντευτα τον επαναστατικό χαρακτήρα του ΚΚΕ και ήταν πάντα παρών - με γενναία προσφορά - σε κάθε Οικονομική Εξόρμηση του Κόμματος.

Στη μνήμη του η γυναίκα του, Κατερίνα, η κόρη του, Τασούλα, και ο γιος του, Παναγιώτης, προσφέρουν μέσω της ΚΟΒ Ωρωπού του ΚΚΕ 50 ευρώ, ενόψει της δίμηνης Οικονομικής Εξόρμησης του Κόμματος.