Οι ένοπλες επαναστατικές δυνάμεις, ο λαϊκός δηλαδή στρατός της Κολομβίας, μαζί με την Κούβα, πέρασαν και αυτοί στη λίστα των τρομοκρατών, σύμφωνα με τον μίστερ Μπόλτον, λόγω του ότι ο γειτονικός λαός της Βενεζουέλας ανέτρεψε τους εντολοδόχους -πραξικοπηματίες της αμερικανικής κυβέρνησης και επανέφερε στην εξουσία το νόμιμα εκλεγμένο πρόεδρό του, Τσάβες, και αποκατέστησε τη δημοκρατία και ομαλότητα στη χώρα του.

Ομως η εποχή του Αλιέντε, κύριε Μπόλτον, πέρασε. Σήμερα οι νόμιμες και δίκαιες για τους καταπιεζόμενους λαούς εξουσίες, με ηγέτες που πραγματικά αγαπούν και δεν εμπαίζουν το λαό τους, όπως ο Κάστρο και ο Τσάβες, που μάχονται για τα συμφέροντά τους, δεν ανατρέπονται εύκολα. Και αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχει μεγάλη εμπιστοσύνη και δέσιμο λαού και εξουσίας.

Δυστυχώς όμως την αρμονική αυτή σχέση λαού και εξουσίας, επιβουλεύονται οι ιμπεριαλιστές, οι οποίοι βλέπουν να θίγονται τα περίφημα συμφέροντά τους. Τότε τίθεται σε κίνηση η τελειοτάτου τύπου αμερικανο-νατοϊκή στρατιωτικοπολιτική μηχανή με τις «έξυπνες» βόμβες της και τις 78 ημέρες βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία πχ, για «ειρηνικούς» -όπως πάντα λένε - σκοπούς. Γιατί και ο «αντιτρομοκράτης» Σαρόν, «ειρηνιστής» και αυτός, παρά το δίκαιο παράπονό του, ότι το αντιτρομοκρατικό του έργο στην Παλαιστίνη δεν κράτησε τόσο, όσο του αφεντικού του στο Αφγανιστάν, απέδειξε ότι καλά τα καταφέρνει στους σκοτωμούς, στις καταστροφές, στις γενοκτονίες, όχι όμως και στις ανατροπές των νόμιμα εκλεγμένων ηγετών.

Ας το ξέρουν, καθαρά και ξάστερα πως το παράδειγμα του λαού της Βενεζουέλας θα το μιμηθούν στην πορεία και οι λαοί άλλων χωρών που επιζητούν την οικονομική βελτίωση της ζωής τους και την ακεραιότητα της εθνικής τους ανεξαρτησίας. Μοναδικός δε δρόμος που μπορούν να διαβούν για να φθάσουν στην πραγματοποίηση αυτών των ιδανικών τους, είναι ο αγώνας τους μέσα από τα Αντιιμπεριαλιστικά, Αντιμονοπωλιακά, Φιλειρηνικά, Λαϊκά Μέτωπα των χωρών τους.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΑΕΡΑΚΗΣ

Θέρισσο Ηρακλείου Κρήτης