Ιδιαίτερα μαζική ήταν η παρουσία στην απεργιακή συγκέντρωση, στα Προπύλαια, των εκπαιδευτικών της Αττικής, που απεργώντας διαδήλωσαν με τα πανό των Συλλόγων τους από μια σειρά δήμων, δίνοντας έτσι συνέχεια στη μεγάλη μάχη ενάντια στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, για δουλειά και ζωή με αξιοπρέπεια, για μονιμοποίηση των αναπληρωτών, για ίσα δικαιώματα με τους μόνιμους, ενάντια στον αυταρχισμό.

Ξεχώριζε μεταξύ άλλων το πανό του Συλλόγου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Παρθενώνας», το οποίο κοσμούσε η καλλιτεχνική δημιουργία των μαθητών με το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη». Είναι η ζωγραφιά για την οποία διώκεται η δασκάλα σε σχολείο του Ταύρου, σε μια ακόμα απαράδεκτη προσπάθεια καταστολής του δίκαιου αισθήματος εργαζομένων και μαθητών ενάντια στη γενοκτονία που διαπράττει το κράτος - τρομοκράτης Ισραήλ.

Ανάμεσα στα μπλοκ των απεργών εκπαιδευτικών βρέθηκαν και αναπληρώτριες με τα παιδιά στην αγκαλιά, σε μια συμβολική και ουσιαστική κίνηση ανάδειξης του αιτήματος για 9μηνη άδεια ανατροφής.

Το «παρών» στη χτεσινή συγκέντρωση έδωσαν επίσης εκπαιδευτικοί από την ιδιωτική Εκπαίδευση, εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια, σπουδαστές σχολών ανώτερης επαγγελματικής κατάρτισης και καλλιτεχνικών σχολών.

«Εδώ χτυπά η καρδιά του λαού που αγωνιά και αγωνίζεται. Εδώ βρίσκεται η πραγματική αντιπολίτευση απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης», υπογράμμισε ο Σπύρος Μαρίνης, πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας (ΔΟΕ).

Χιλιάδες εκπαιδευτικοί απήργησαν, όπως εξήγησε, διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς, δημόσια και δωρεάν Παιδεία, σχολείο που δεν θα υψώνει ταξικούς φραγμούς στους μαθητές. «Οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί που δίνουμε καθημερινά τον αγώνα για τη μόρφωση των παιδιών του λαού δεν πρόκειται να δεχθούμε να ζούμε με 776 ευρώ εισαγωγικό μισθό, χωρίς 13ο και 14ο μισθό, χωρίς καμία στήριξη για την καθημερινή μας επιβίωση», σημείωσε. Κατήγγειλε ιδιαίτερα την αντιμετώπιση 50.000 συμβασιούχων εκπαιδευτικών, που «ξενιτεύονται κάθε χρόνο και σε νέο τόπο», ως εργαζομένων «δεύτερης κατηγορίας».

Στηλίτευσε τη στάση συνδικαλιστικών ηγεσιών που έχουν αναλάβει να γίνουν «η κακή ηχώ» των κυβερνήσεων, τη στάση δυνάμεων μέσα στην ΑΔΕΔΥ «που αποδέχονται τη λογική του δημοσιονομικού κόφτη για τους μισθούς, που χαρακτηρίζουν "λογικές και αναγκαίες" τις ΝΑΤΟικές δαπάνες, που αποδέχονται και πρωτοστατούν στην υλοποίηση των αντιδραστικών αλλαγών στο Δημόσιο». Αναφέρθηκε χαρακτηριστικά στη φιλοκυβερνητική ηγεσία στους διοικητικούς του υπουργείου Παιδείας (ΠΟΣΥΠ), που έφτασε στο σημείο να οργανώνει την ...απεργοσπασία και να πανηγυρίζει για το γεγονός ότι «πέτυχε» τη μεταφορά του ωραρίου ώστε να διευκολυνθούν οι εργαζόμενοι να πάνε για δουλειά, μετά τη στάση εργασίας στα ΜΜΜ.

«Ο αγώνας των εκπαιδευτικών, η οργανωμένη και σθεναρή αντίσταση του κινήματος στον χώρο της Εκπαίδευσης απέναντι στην κατηγοριοποίηση των σχολείων μας μέσω της λεγόμενης "αξιολόγησης", ο αγώνας για να υπερασπιστούμε την παιδαγωγική μας υπόσταση και την εργασιακή μας αξιοπρέπεια και πάνω από όλα το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωσή μας να διδάσκουμε τα παιδιά του λαού, όχι ως παπαγάλων του συστήματος αλλά ως επιστημόνων παιδαγωγών, ενοχλούν και ζορίζουν το υπουργείο και την κυβέρνηση», σχολίασε.

Στο φόντο αυτό, κατήγγειλε το πογκρόμ πειθαρχικών διώξεων σε βάρος νεοδιόριστων που αντιδρούν στην αντιπαιδαγωγική διαδικασία της «ατομικής αξιολόγησης», σε βάρος ολόκληρων Συλλόγων Διδασκόντων που αναδεικνύουν τα προβλήματα των σχολείων, σε βάρος της εκπαιδευτικού που ζωγράφισε μαζί με τους μαθητές της εκφράζοντας την αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης.

Ξεδιπλώνοντας στο βήμα τη ζωγραφιά των μικρών μαθητών με το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη», υπογράμμισε ότι αποτελεί «σύμβολο αντίστασης» και παράδειγμα για τον ρόλο του εκπαιδευτικού, που διαπαιδαγωγεί με τη στάση του εντός και εκτός τάξης.