Στο συνέδριο συμμετείχαν συνδικαλιστικές οργανώσεις από όλο τον κόσμο, με ιδιαίτερες στιγμές τις ομιλίες από την Παλαιστίνη, αλλά και από διάφορες χώρες που δίνουν μάχες για την εργατική τάξη. Στο κλείσιμο των εργασιών το Συνέδριο υπερψήφισε κείμενο στήριξης και αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης, αλλά και ένα πρώτο σχέδιο δράσης για το 2025, οπότε θα συμπληρώνονται και τα 80 χρόνια από την ίδρυση της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας.
Η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ αποτελούνταν από την Ηλιάννα Χατζηευσταθίου και τον Αντώνη Κωσταδήμα, μέλη της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, και τον Ανθίκο Μπέλλα, πρόεδρο του επιχειρησιακού σωματείου «ΝΟΚΙΑ» στην Ελλάδα.
Στην ομιλία της η Ηλιάννα Χατζηευσταθίου σημείωσε μεταξύ άλλων:
«Σύντροφοι, χαιρετίζουμε εκ μέρους του ΠΑΜΕ και των εκατοντάδων εργατικών σωματείων, Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων από την Ελλάδα. Το σημερινό συνέδριο πιστεύουμε ότι μπορεί να δώσει νέα ώθηση στους αγώνες της εργατικής τάξης, στην ανάπτυξη της διεθνιστικής αλληλεγγύης, αλλά και στην οργάνωση της πάλης για την ιδιαίτερη δουλειά των συνδικάτων για τα προβλήματα της νεολαίας.
Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τους συντρόφους από τη Μασσαλία για τη φιλοξενία, αλλά και την ΠΣΟ για τη σταθερή της αλληλεγγύη στους αγώνες των εργατών της Ελλάδας. Νιώθουμε τιμή που βρισκόμαστε με συντρόφους που έδωσαν μεγάλες μάχες στις χώρες τους. Οπως εδώ στη Γαλλία, οι μεγαλειώδεις απεργίες που οργανώθηκαν αποτέλεσαν φάρο αισιοδοξίας, παράδειγμα και στη χώρα μας, απόδειξη πως με ταξική πάλη όλα μπορούν να αλλάξουν, τίποτα δεν μένει ακίνητο.
Παίρνουμε δύναμη όταν η εργατική τάξη βλέπει και δρα με γνώμονα όσα ενώνουν τους λαούς και όχι με όσα προσπαθούν να μας πείσουν ότι μας χωρίζουν. Για αυτό, με σταθερή αρχή μας τη διεθνιστική αλληλεγγύη, τα συνδικάτα στην Ελλάδα βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό του τουρκικού και συριακού λαού μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 2023, με συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης, εθελοντικές αιμοδοσίες κ.ά.
Βρεθήκαμε στο πλευρό των εργατών της Γαλλίας, στέλνοντας αντιπροσωπείες στήριξης στον αγώνα τους. Δρούμε καθημερινά και αταλάντευτα κόντρα σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, κάνοντας πράξη το αίτημα όλων των λαών: "Λευτεριά στην Παλαιστίνη"! Στην Ελλάδα οργανώσαμε εκατοντάδες συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις ενάντια στο κράτος - δολοφόνο Ισραήλ. Αλλά και πρόσφατα τους λιμενεργάτες της COSCO, που αρνήθηκαν να φορτώσουν πλοίο με όπλα που πήγαιναν στο Ισραήλ. Και τα κατάφεραν! Βάζοντας εμπόδιο στους πολεμικούς σχεδιασμούς.
Ερχόμαστε εδώ από την Ελλάδα να ανταλλάξουμε πείρα, βγαίνοντας από μια σειρά μεγάλων απεργιακών μαχών με κορύφωση τη μαζική και πετυχημένη γενική απεργία της 20ής Νοέμβρη αλλά και το Συνέδριο του ΠΑΜΕ, όπου φέτος συμμετείχαν πάνω από 600 σωματεία και 2.000 συνδικαλιστές, από 530 σωματεία και 1.200 αντιπροσώπους πριν δυο χρόνια. Συνεχίζουμε με περισσότερες δυνάμεις, για την οργάνωση του αγώνα, για την ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση των εργαζομένων στα σωματεία και την ίδρυση νέων.
Ξέρουμε ότι οι συσχετισμοί παραμένουν αρνητικοί για την εργατική τάξη διεθνώς. Αυτό όμως δεν το λέμε μοιρολατρικά, αλλά σαν μια συνθήκη που ανεβάζει τις απαιτήσεις για οργάνωση του αγώνα, στη χώρα μας και διεθνώς. Γιατί βλέπουμε ότι μαζί με τις δυσκολίες και τα εμπόδια αναδεικνύονται και νέες δυνατότητες. Βλέπουμε νέες δυνάμεις, νέα συνδικάτα, νέους συνδικαλιστές που βγαίνουν στο προσκήνιο και μας δίνουν νέα δύναμη να ανατρέψουμε αυτόν τον συσχετισμό. Είναι ανάγκη να συζητήσουμε, να πάρουμε πρωτοβουλίες που θα μας φέρουν κοντά στους νέους εργαζόμενους, στην οργάνωσή τους, στον συλλογικό αγώνα.
Ενα παράδειγμα είναι πώς η νεολαία στέκεται απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Σήμερα που η νεολαία σε όλο τον πλανήτη βρίσκεται αντιμέτωπη με την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ από τη μια και Κίνα - Ρωσία από την άλλη. Σήμερα που βλέπουμε τους ανταγωνισμούς να εκφράζονται με πολέμους στο έδαφος της Ουκρανίας, ειδικά με τις τελευταίες νέες επικίνδυνες εξελίξεις βάζοντας σε νέα φάση τον πόλεμο, της Παλαιστίνης, στον Λίβανο, ντην Υεμένη, συνολικά στη Μ. Ανατολή και αλλού, εξελίξεις που προκαλούν φόβο και αγωνία για το αύριο όλων μας.
Σήμερα λοιπόν θέλουμε να σας πούμε ότι στην Ελλάδα πολλοί νέοι εργαζόμενοι που κάνουν τη στρατιωτική τους θητεία στο στρατό, συμμετέχουν με τη στρατιωτική τους στολή στις συγκεντρώσεις και δηλώνουν την αντίθεσή τους με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, να σταματήσει η συμμετοχή της Ελλάδας με κάθε τρόπο, φωνάζουν μαζί με τον λαό λευτεριά στην Παλαιστίνη! Μάλιστα, για αυτή τους τη στάση τιμωρούνται από την κυβέρνηση με ποινές φυλάκισης!
Απέναντι στην τρομοκρατία και τους εκφοβισμούς απαντάμε με ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης από εκατοντάδες οργανώσεις υπέρ αυτών των νέων στρατευμένων, ενάντια στους πολέμους των ιμπεριαλιστών.
Κάθε νέος μπορεί, χωρίς να καταλαβαίνει το γιατί, να νιώθει ότι τα πράγματα δυσκολεύουν. Αύξηση κόστους ζωής, παγωμένοι μισθοί, χτύπημα δικαιωμάτων. Διάφορα σημάδια από μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις δείχνουν ότι είμαστε μπροστά σε μία νέα κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Στην οποία οι καπιταλιστές θα εξαπολύσουν νέα επίθεση απέναντι στους εργαζόμενους. Από την πλευρά μας πρέπει να ετοιμάζουμε τα συνδικάτα και συνολικότερα την εργατική τάξη να είναι έτοιμα για κάθε ενδεχόμενο, δυνατά, οργανωτικά, με μαχητικές ηγεσίες απέναντι στην αστική τάξη και τους μηχανισμούς της σε κάθε χώρα. (...)
Τα ταξικά συνδικάτα στην Ελλάδα αγωνίστηκαν για την ταξική ενότητα και οργάνωση της εργατικής τάξης, κόντρα σε διαχωρισμούς, ανεξαρτήτως εθνικότητας, φυλής, χρώματος, φύλου, θρησκείας ή ηλικίας. Βρεθήκαμε στους χώρους που δουλεύει, ζει, σπουδάζει η νεολαία. Στηρίξαμε τους μεγάλους αγώνες φοιτητών και μαθητών για δημόσια δωρεάν Παιδεία. Αγωνιστήκαμε μαζί εργάτες και φοιτητές να εμποδίσουμε την επιβολή αστυνομίας στα πανεπιστήμια και τα καταφέραμε! Στους μεγάλους αγώνες με σύνθημα "`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας" οι φοιτητές διεκδίκησαν μαζί με τους εργάτες και με αυτόν τον τρόπο χιλιάδες νέοι γράφτηκαν στα συνδικάτα. Αλλά και μέσα στο φοιτητικό κίνημα, κερδίσαμε στις φοιτητικές εκλογές πάνω από το 50% των φοιτητικών συλλόγων να συμπορευτούν με το ΠΑΜΕ και τις αγωνιστικές δυνάμεις!
Αγαπητοί σύντροφοι, οι νέοι εργάτες έχουν μπροστά τους δυο δρόμους. Από τη μια ο δρόμος που καλλιεργούν ΜΜΕ, ινφλουένσερ, κυβερνήσεις, εργοδότες και οι υπηρέτες τους μέσα στο εργατικό κίνημα. Ο δρόμος της απάθειας, της αδράνειας, του ατομισμού, της βαρβαρότητας ενός συστήματος πολέμων, φτώχειας, εκμετάλλευσης.
Από την άλλη είναι ο δύσκολος αλλά όμορφος δρόμος της συλλογικής πάλης, της αλληλεγγύης, της οργανωμένης διεκδίκησης κόντρα στο ρεύμα. Ο δρόμος μας που μοιάζει με τον μικρο Παλαιστίνιο με τη σφεντόνα απέναντι στο ισραηλινό τανκ. Ο αντίπαλος φαίνεται ισχυρός αλλά δεν είναι ανίκητος. Εμείς είμαστε οι πολλοί, εμείς παράγουμε τον πλούτο, εμείς έχουμε τη δύναμη και μπορούμε να τους ανατρέψουμε! Παίρνουμε δύναμη από τους μεγάλους αγώνες της εποχής μας και δηλώνουμε ότι: Οι λαοί δεν έχουν πει ακόμα την τελευταία τους λέξη!
Συνεχίζουμε τον αγώνα μας μέχρι την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Την οικοδόμηση της κοινωνίας που ο εργάτης θα παίρνει τον πλούτο που παράγει! Για την πραγματική ειρήνη των λαών!
Ζήτω η εργατική τάξη της Γαλλίας!
Ζήτω ο προλεταριακός διεθνισμός!
FREE - FREE PALESTINE».