Σειρά αυξήσεων των τελών σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων προβλέπει ο προϋπολογισμός του δήμου Καλαμάτας, που πρόσφατα ψηφίστηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Συγκεκριμένα, προβλέπονται αύξηση 17% στα δημοτικά τέλη, ένταξη σε αυτά του νέου τέλους ταφής απορριμμάτων, έσοδα για τα ταμεία του δήμου κατά 70% από ιδίους πόρους (πρόστιμα, τέλη, παράβολα κ.ά. που πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα), δηλαδή τη... λαϊκή τσέπη και μόλις κατά 30% από κρατικές επιχορηγήσεις.

Οπως, επίσης, καταγγέλλει η «Λαϊκή Συσπείρωση», η οποία κάνει λόγο για τον σκληρότερο προϋπολογισμό ακόμα και της περιόδου των μνημονίων, «γίνονται πλέον καθεστώς οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό για τις ανάγκες των υπηρεσιών του δήμου, όπως εκφράζονται και μέσα από τον προϋπολογισμό. Τα χρήματα για την αντιπλημμυρική - αντισεισμική - αντιπυρική προστασία είναι από ελάχιστα έως καθόλου. Η πλειοψηφία των έργων και των υπηρεσιών έχει πλέον ιδιωτικοποιηθεί και συνεχίζεται σε όλους πλέον τους τομείς».

Υπογραμμίζει ότι η δημοτική αρχή (ΝΔ) ηγείται σε αυτό το αντιλαϊκό έργο, ενώ στέκεται και στη στάση της μειοψηφίας (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά), επισημαίνοντας πως «κάνει τον λαγό του αποπροσανατολισμού», και εξηγεί:

«Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι ο προϋπολογισμός είναι κατώτερος των περιστάσεων και πως δεν έχει "αναπτυξιακή διάσταση". Κουβέντα για την κρατική χρηματοδότηση, για την υποστελέχωση και τις αιτίες που μας οδήγησαν εδώ, για τις ιδιωτικοποιήσεις. Σχεδόν καμία κουβέντα για τις αυξήσεις στα δημοτικά τέλη, όπου μάλλον η αντιπολίτευση τα θεωρεί περασμένα - ξεχασμένα και καμία αναφορά στις νέες αυξήσεις που ετοιμάζονται.

Συμφωνεί με τη δημοτική αρχή στον στόχο της "Κλιματικά Ουδέτερης Πόλης" με το συνοδευτικό πάρτι κερδών των λίγων επιχειρηματικών ομίλων που αξιοποιούν αυτό το σχέδιο. Συμφωνεί με την υποτιθέμενη "τουριστική ανάπτυξη ", που κερδίζουν οι λίγοι και βιώνει στο πετσί του ο λαός της πόλης με τα πανάκριβα ενοίκια και οι μικρές επιχειρήσεις με τα αυξημένα κόστη. Συμφωνεί τελικά ότι τα αναγκαία έργα υποδομής θα γίνονται μόνο όταν συμφέρει τους λίγους εργολάβους, στη λογική κόστους - οφέλους, στη λογική της ανταποδοτικότητας».

Επισημαίνει ότι «για να κρύψουν τη συμφωνία τους στα κεντρικά, στα μεγάλα, στα κύρια θέματα σηκώνουν σκόνη και κάνουν φασαρία για να μη φανεί η ταύτισή τους». Και καταλήγει:

«Οι φωνές, οι προσωπικές αντεγκλήσεις και επιθέσεις, οι υψηλοί τόνοι υπηρετούν τον παραπάνω σκοπό. Υπάρχει πείρα από την παράταξη του Χειλά που εξαφανίστηκε και μετατράπηκε σε δημοτική αρχή, μέχρι συμβούλους της αντιπολίτευσης, που "φώναζαν" ενάντια στη δημοτική αρχή ή την "χτυπούσαν" συνέχεια και μετά έγιναν υποψήφιοί της στις εκλογές...

Ο λαός να μην τσιμπάει σε τσακωμούς, για το ποιος είναι πιο "ικανός" για να προωθήσει την ίδια πολιτική. Η πραγματική λαϊκή αντιπολίτευση μέσα και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο είναι η "Λαϊκή Συσπείρωση" που προτείνει έναν άλλο δρόμο, της ρήξης και της σύγκρουσης με τη σημερινή κατάσταση της φτώχειας, της φορολογίας, μακριά από σωτήρες και αυταπάτες».