Κάθε Δεκέμβριο, όταν πλησιάζουν οι εορταστικές μέρες και η αλλαγή του χρόνου, αναπόφευκτα έρχεται σε όλους μας η ανάγκη να «κάνουμε ταμείο», να προχωρήσουμε σε μια ανασκόπηση της χρονιάς που πέρασε, τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και σε συλλογικό. Αυτές οι σκέψεις, βεβαίως, γίνονται και από τους φαντάρους που υπηρετούν τη στρατιωτική τους θητεία αυτήν την περίοδο, δεμένες με τις σκέψεις για τα αγαπημένα τους πρόσωπα που είδαν ή θα δουν κατά τη διάρκεια της εορταστικής άδειας. Η αλήθεια είναι ότι η χρονιά που μας πέρασε ήταν απαιτητική, γεμάτη προκλήσεις, δυσκολίες, αλλά και δυνατές, αισιόδοξες στιγμές. Ολοι οι στρατιώτες που διανύουμε τώρα τη θητεία μας κληθήκαμε μέσα στο 2024 να προετοιμαστούμε, να αφήσουμε πίσω μας τις σπουδές ή τις δουλειές μας, «βάλαμε κάτω» έξοδα, πώς θα βγάλουμε τη θητεία χωρίς εισόδημα, πήραμε το φύλλο πορείας και παρουσιάστηκε όπου κλήθηκε ο καθένας.

Μήνα με τον μήνα της χρονιάς που πέρασε, βιώναμε και μέσα στα στρατόπεδα αυτό που βίωνε κάθε λαϊκή οικογένεια, δηλαδή την κατάσταση να χειροτερεύει με την ακρίβεια στα είδη πρώτης ανάγκης, τους φόρους στον λαό, τα υψηλά ενοίκια, την κατάσταση στο σύστημα Υγείας. Είδαμε την εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή να βαθαίνει, τεράστια ποσά να δίνονται για τις αποστολές των Ενόπλων Δυνάμεων και εξοπλισμού στο εξωτερικό, τη στιγμή που η χρηματοδότηση για τις ανάγκες μας τόσο ως στρατιώτες όσο και ως εργαζόμενοι ή φοιτητές να μένει στάσιμη. Πρόσφατα, μάλιστα, ψηφίστηκε και ο κρατικός προϋπολογισμός φοροληστείας και πολεμικής προετοιμασίας. Τη στιγμή που δίνονται δισεκατομμύρια σε φοροαπαλλαγές για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και για εξοπλιστικές δαπάνες που δεν έχουν καμία σχέση με την άμυνα της χώρας και την ουσιαστική στήριξη των στρατιωτών και του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, τα πάγια αιτήματα που έχουμε αγνοούνται, όπως η δωρεάν μετακίνηση στη διάρκεια των αδειών, η αύξηση της χρηματοδότησης για τις πάγιες ανάγκες για τη ζωή μας στα στρατόπεδα καθώς και τη βελτίωση των υποδομών, την αύξηση του «μισθού» - κοροϊδίας των 8 ευρώ/μήνα κ.ο.κ.

Ταυτόχρονα, βέβαια, τη χρονιά που μας πέρασε είδαμε και φωτεινές στιγμές. Οι στιγμές που χαμογελάσαμε ήταν όταν ο λαός μας δεν έμεινε θεατής στις εξελίξεις αλλά βγήκε στο προσκήνιο και ακούστηκε η φωνή του δυνατά, όπως η πρόσφατη απεργία, ο αντιιμπεριαλιστικός εορτασμός της επετείου του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου, οι κινητοποιήσεις ενάντια στα ιδιωτικά ΑΕΙ, οι διαδηλώσεις αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης, ενάντια στην εμπλοκή στον πόλεμο στις οποίες συμμετείχαν και πολλοί στρατιώτες.

Αυτές οι στιγμές πρέπει να γίνουν η «πυξίδα» για όλους μας και τη νέα χρονιά, να πολλαπλασιαστούν για να δυναμώσει ο αγώνας για ένα καλύτερο μέλλον. Εκεί, στους δρόμους του αγώνα, μπορεί να βρει ο καθένας τη θέση του, για να «πιάσουν τόπο» και οι ευχές όλων μας για ένα καλύτερο, πιο ειρηνικό 2025. Οπως έγραψε και ο ποιητής του λαού μας Γιάννης Ρίτσος στη διάρκεια της απόκρουσης της ιταλικής φασιστικής εισβολής το 1940: «Πάντα νικάει το δίκιο/ Μια μέρα θα νικήσει ο άνθρωπος/ Μια μέρα η λευτεριά θα νικήσει τον πόλεμο/...μια μέρα θα νικήσουμε για πάντα».