Να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών στα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία καλεί η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας, χαιρετίζοντας τις μαχητικές, μαζικές και όμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων που έγιναν την Τρίτη σε όλη τη χώρα. Οπως αναφέρει:

«Στα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία υπάρχουν διαχρονικά τεράστιες ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς, κατάλληλη υποδομή, αναλώσιμα, μουσικά όργανα και σύγχρονα συγγράμματα, οι οποίες επιβαρύνουν την καθημερινότητα των μαθητών και των οικογενειών τους και οδηγούν πολλά παιδιά να εγκαταλείπουν τα όνειρά τους, τις κλίσεις και τα ταλέντα τους.

Οι μαθητές αυτών των σχολείων, όπως και συνολικά οι μαθητές που παλεύουν να κάνουν πράξη τα όνειρά τους, έρχονται αντιμέτωποι σε κάθε φάση της πορείας τους με την αδικία, τους φραγμούς και τα όρια που βάζει το σημερινό σύστημα στην ολόπλευρη εκπαίδευση και μόρφωση.

Μόνο με τον οργανωμένο, συλλογικό και μαζικό αγώνα διεκδίκησης των σύγχρονων μορφωτικών δικαιωμάτων μας μπορούμε να μπλοκάρουμε τα εκάστοτε κυβερνητικά σχέδια που κάνουν διαχρονικά τα σχολεία χειρότερα, βαρετά εξεταστικά κέντρα, μέσα στο άγχος και την ανασφάλεια, χωρίς ίχνος δημιουργικότητας και έμπνευσης. Αυτό απέδειξε άλλωστε και ο μεγαλειώδης αγώνας των μαθητών - φοιτητών, εργαζομένων στον Πολιτισμό και καλλιτεχνών απέναντι στο ΠΔ 85, που ανάγκασαν την κυβέρνηση της ΝΔ να εξαγγείλει την ίδρυση Ανώτατης Σχολής Παραστατικών Τεχνών.

Η ΚΝΕ καλεί κάθε νέο και νέα που αγαπάει την Τέχνη να παλέψει απέναντι στο σύστημα των πολέμων, της εκμετάλλευσης, της αδικίας, που μετατρέπει την Τέχνη και τον Πολιτισμό σε κανάλι επικοινωνίας για τα σάπια μηνύματα, τις αξίες και τα πρότυπά του.

Το σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ο καπιταλισμός, εχθρεύεται την ολόπλευρη καλλιτεχνική μόρφωση γιατί ξέρει πως η Τέχνη μπορεί να γίνει όπλο στον αγώνα για μια κοινωνία όπου ο άνθρωπος και οι ανάγκες του θα είναι στο επίκεντρο.

Γι' αυτήν την κοινωνία παλεύει η ΚΝΕ και το ΚΚΕ, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Εκεί όπου το σχολείο "δεν θα ξεχνά" πως οι μαθητές έχουν στόμα για να πουν μάθημα, αλλά και για να τραγουδούν και να παίζουν θέατρο. Εχουν χέρια για να λύνουν ασκήσεις, αλλά και για να μαθαίνουν μουσική, να ζωγραφίζουν. Εχουν πόδια για να πηγαινοέρχονται στο σχολείο, αλλά και για να χορεύουν και να αθλούνται. Εχουν μυαλό όχι για να αποθηκεύουν πληροφορίες και SOS, αλλά για να σκέφτονται, να φαντάζονται, να ονειρεύονται...

Αυτό το σχολείο και αυτήν την κοινωνία αξίζουν οι μαθητές, και αυτό το σχολείο θα το κατακτήσουμε μαζί, στον δρόμο της σύγκρουσης και της ανατροπής!».