Τρεις ακόμα εργάτες έπεσαν νεκροί στους χώρους δουλειάς, φτάνοντας τους πέντε μέσα στις πρώτες 28 μέρες του 2025, στοιχεία που προκύπτουν μόνο με τις ανεπίσημες καταγραφές και καταγγελίες σωματείων, καθώς κανείς δεν γνωρίζει τον πραγματικό αριθμό. Αλλωστε, ακόμα και η Eurostat σημειώνει ότι στη χώρα μας καταγράφεται μόλις το 30% - 40% των εργατικών «ατυχημάτων».

Την ίδια ώρα οι Επιθεωρήσεις Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία είναι αδύνατον να ανταποκριθούν στις ανάγκες ελέγχου τήρησης των μέτρων προστασίας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Οι επιθεωρητές φτάνουν μετά βίας τους 243 για όλη την Ελλάδα και σε καθέναν και καθεμία αναλογεί να ελέγξει σχεδόν 1.500 επιχειρήσεις και 10.000 εργαζόμενους, ανά έτος!

Ακόμα χειρότερα, λόγω και της έλλειψης διοικητικού προσωπικού οι Επιθεωρητές επιβαρύνονται και με την εκτέλεση διοικητικών εργασιών. Τα παραπάνω είναι απόρροια της πολιτικής αποδυνάμωσης των Επιθεωρήσεων που εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις και έτσι «φουσκώνουν τα πανιά» της ασυδοσίας και αυθαιρεσίας των εργοδοτών, οι οποίοι όταν τα μέτρα προστασίας εμποδίζουν την κερδοφορία τους, προτιμούν να θυσιάζουν στον βωμό της την υγεία, τη σωματική ακεραιότητα, ακόμα και τη ζωή των εργαζομένων.

Η εντατικοποίηση, οι ατέλειωτες ώρες δουλειάς, η εργοδοτική πίεση για αύξηση της παραγωγικότητας, οι εγκληματικές ελλείψεις σε μέτρα Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία, που αντιμετωπίζονται ως κόστος από την εργοδοσία και το κράτος της, είναι το πραγματικό υπόβαθρο των εργατικών «ατυχημάτων», είναι αυτά που δείχνουν ότι είναι εγκλήματα με αυτουργούς τις κυβερνήσεις και την εργοδοσία.

Σύμφωνα με τα τελευταία δημοσιοποιημένα στοιχεία το 2023 αναγγέλθηκαν σχεδόν 15.000 εργατικά «ατυχήματα», σημειώνοντας νέο ρεκόρ, από το 2000, το πρώτο έτος που έγινε ολοκληρωμένη καταγραφή.

Από το σύνολο των εργατικών «ατυχημάτων» το 2023, τα 108 ήταν θανατηφόρα. Δηλαδή, ένας νεκρός εργάτης ανά τρεις εργάσιμες μέρες περίπου, χωρίς σ' αυτά τα στοιχεία να περιλαμβάνονται τα εργατικά «ατυχήματα» στα ορυχεία και στον κλάδο των ναυτεργατών.

Στο σύνολό τους, τα εγκλήματα στους χώρους δουλειάς με συναυτουργούς την εργοδοσία και το κράτος είναι πολλά περισσότερα. Πόσο μάλλον αν προστεθούν και όσα δεν δηλώνονται, δεν καταγγέλλονται και δεν αποκαλύπτονται ποτέ.

Υπενθυμίζεται ότι με τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη το πρώην Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) μετατράπηκε σε «Ανεξάρτητη Αρχή», η διοίκηση της οποίας βγάζει αποφάσεις που συρρικνώνουν το έργο της Επιθεώρησης.

Χαρακτηριστικό της κατεύθυνσης που δίνει η κυβέρνηση για τους ελέγχους στους χώρους δουλειάς, είναι ότι για πρώτη φορά σε Εκθεση της Ανεξάρτητης Αρχής (2023) αναφέρεται ότι δεν διερευνήθηκαν ως προς τα αίτιά τους περίπου το 48% των εργατικών «ατυχημάτων», γιατί έχουν «παθολογική ή τροχαία αιτιολογία»!

Με αυτήν τη «λογική», τα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» που οφείλονται σε παθολογικά αίτια δεν είναι εργατικά και δεν διερευνώνται! Επομένως δεν μπορούν να εντοπιστούν οι πιθανές αιτίες τους, που οφείλονται στις συνθήκες εργασίας, και ο κίνδυνος που απειλεί τη ζωή των εργαζομένων παραμένει και μεγαλώνει.

Ενα από τα βασικά αιτήματα των κλάδων που βρίσκονται αυτή την περίοδο σε απεργιακές κινητοποιήσεις είναι η ενίσχυση των Επιθεωρήσεων Εργασίας, η αύξηση των ελέγχων, η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την προστασία των εργαζομένων.

Μόνο το τελευταίο διάστημα οι εργαζόμενοι στη ναυπηγοεπισκευή, μεταλλεργάτες και ναυπηγοξυλουργοί, με την απεργία τους στις 16 Γενάρη έθεσαν το ζήτημα της υγείας και της ασφάλειας. Το ίδιο και οι εργαζόμενοι στις κατασκευές, οικοδόμοι, μισθωτοί τεχνικοί και ηλεκτρολόγοι, με την 24ωρη απεργία τους στις Γενάρη και τη νέα 48ωρη απεργία τους στις 12 και 13 Φλεβάρη.

Τα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι δηλώνουν ότι δεν θεωρούν κανονικότητα να πηγαίνουν στη δουλειά και να μην ξέρουν αν θα γυρίσουν ζωντανοί. Παλεύουν ενάντια στις συνθήκες που γεννούν την εντατικοποίηση της εργασίας και οδηγούν στην εξουθένωση και την εξάντληση, ενάντια στην έλλειψη των ελέγχων, ενάντια στην εργοδοσία που θεωρεί κόστος τα μέτρα προστασίας. Απαιτούν αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα, ανθρώπινα ωράρια και όρους εργασίας.